دولت دکتر مسعود پزشکیان با هرکابینهای بر سر پیمانهای که با مردم بسته است، بماند. از آزادیهای مردم و حقوق آنان دفاع کند، کرامت ایرانیان، زنان، دختران و جوانان کشورمان را پاس بدارد، معیشت مناسب، رفاه و آسایش مردم را با اصلاح سیاستها و جهت گیریهای اقتصادی به ارمغان آورد.
علی عبدالملکی، از مدیران، صاحبنظران و فعالان سیاسی کشور همزمان با هجمههای بی سابقه به رئیس جمهور پزشکیان در پی معرفی وزاری پیشنهادی به مجلس، طی یادداشتی نوشت: مهم آن است که دولت دکتر مسعود پزشکیان با هرکابینهای بر سر پیمانهای که با مردم بسته است، بماند. از آزادیهای مردم و حقوق آنان در مقابل حاکمیت دفاع کند، کرامت ایرانیان، زنان، دختران و جوانان کشورمان را پاس بدارد، معیشت مناسب، رفاه و آسایش مردم را با اصلاح سیاستها و جهت گیریهای اقتصادی به ارمغان آورد، سایهی جنگ را از کشور دور کند و سیاست خارجی و تعامل سازنده با دنیا را بر پایه عزت ملت ایران احیا نماید. قاعدتا پایبندی وخدای ناکرده عدول از هرکدام از این معیارها باید مبنای قضاوت ما از دولت چهاردهم باشد.
معرفی وزرای پیشنهادی دولت چهاردهم به مجلس شورای اسلامی موجی از نارضایتی را در بین طرفداران دکتر پزشکیان به ویژه اصلاح طلبان ایجاد کرده است به گونهای که حتی بعضی افراد، شخصیتها و گروهها از مشارکت خود در انتخابات اخیر اظهار پشیمانی و ندامت کردهاند و حتی برخی حضور پزشکیان را فریب حاکمیت برای به صحنه کشاندن مردم دانسته اند.
اگرچه دولت پزشکیان میتوانست برای برخی وزارتخانهها افراد کارآمد و شایسته تری را معرفی کند، اما درک شرایطی که دکتر پزشکیان در آن قرار گرفته است به دلایل زیر قابل اعتنا و درخور تامل جدی است.
۱- دکترمسعود پزشکیان به عنوان انسانی آزاد اندیش و صادق عمدتا منتقد حاکمیت بوده و همواره سمت مردم بوده است. اوهیچگاه در ارکان و لایههای پیچیده قدرت در این کشور نبوده است و هم اکنون نیز تا استقرار کامل کابینه جز حکمی کاغذی تنفیذ شده توسط رهبر معظم انقلاب در ساختار پیچیده و قدرتمند کشور حضورو نفوذی ندارد. عبارت صادقانه و از سر صدق و صفای اخیر او که فرمودند: "اصلا ما را بازی نمیدهند" بیانی تلخ از واقعیات لایههای پیدا و پنهان قدرت در جمهوری اسلامی است؛ لذا آقای رئیس جمهور برای ورود به این بازی قدرت، ابتدا باید اعتماد ارکان قدرتمند کشور را بیشتر از پیش به خود جلب نماید. او در همین مدت کوتاه به خوبی دریافته است که در چینش کابینه اش چارهای ندارد تا بازی "برد برد" را بیشتر از گذشته تکرار و تمرین کند. یعنی امتیاز بدهد تا امتیازاتی را بگیرد.
۲- اگرچه علمای مدیریت معتقدند تغییر روشها مقدم بر تغییر افراد است، مع الوصف به نظر نگارنده جز در دو الی سه مورد، اکثر وزرای پیشنهادی افرادی کارآمد، دارای صلاحیت علمی و با تجربه و تخصصهای مرتبط هستند و هرگونه قضاوت و پیش داوری در مورد عملکرده آینده آنان ممکن است کمی شتابزده باشد
۳- از طرف دیگر وزرای پیشنهادی دکتر پزشکیان منطبق با شعارها و وعدههای انتخاباتی ایشان انتخاب و معرفی شده اند. مگر نه اینکه تغییرات اتوبوسی وجابجایی صدر تا ذیل مدیران وحتی کارشناسان دستگاههای اجرایی و سازمانهای کشور توسط دولتهای به اصطلاح اصولگرا را همواره مذمت کرده ایم. یادمان نرود که باید کار با همدیگر را تمرین کنیم و نگاهمان به افراد لایق و توانمندی که به ما رای نداده و در ستاد تبلیغاتی رقیب بوده اند را مثبت و اصلاح کنیم.
۴- نقش وتاثیر گذاری فراوان معاونین رئیس جمهوری، روسای سازمان ها، معاونین وزراء، استانداران، مدیران کل، فرمانداران و... در اجرای درست برنامهها و سیاستهای دولت چهاردهم از درجه اهمیت بسیار بالایی برخوردار است که تحقیقا دکتر پزشکیان از این مهم غفلت نخواهد کرد.
۵- اینجا ایران است با ساختارهای درهم پیچده و مبهم قدرت. دکتر پزشکیان مایل است و باید تدبیر کند برای ایران و تحقق وعده هایش، مجلس با ویژگیهای منحصر به فردی که دارد، چوب لای چرخ دولتش نگذارد، او باید مدیریت کند تا دستگاهای نظارتی مختلف و متعدد وقت و انرژی دولتمردانش را مصروف پاسخگویی به گزارشهای بعضا جهت دار نکند. او به شدت نیازمند حمایت رهبری معظم انقلاب در مقابل هجمه های ناجوانمردانه و بی امان برخی تندروهای کشور است تا پایههای دولت نوپایش را متزلزل نکنند، لذا باید آقای رئیس جمهوری هم برخی توصیهها را در معرفی کابینه و اداره کشور بپذیرد و این عین تدبیر، تعامل و مداراست.
مهم آن است که دولت دکتر مسعود پزشکیان با هرکابینهای بر سر پیمانهای که با مردم بسته است، بماند. از آزادیهای مردم و حقوق آنان دفاع کند، کرامت ایرانیان، زنان، دختران و جوانان کشورمان را پاس بدارد، معیشت مناسب، رفاه و آسایش مردم را با اصلاح سیاستها و جهت گیریهای اقتصادی به ارمغان آورد، سایه جنگ را از کشور دور کند و سیاست خارجی و تعامل سازنده با دنیا را بر پایه عزت ملت ایران احیا نماید.
قاعدتا پایبندی وخدای ناکرده عدول از هرکدام از این معیارها باید مبنای قضاوت ما از دولت چهاردهم باشد.