یک قطبنمای ۵۰۰ ساله که احتمالاً متعلق به ستارهشناس نیکلاس کوپرنیک بوده، در قلعهای در لهستان پیدا شده است.
به گزارش روزیاتو، این قطبنما که از آلیاژ مس ساخته شده، با استفاده از رادار نفوذی در زمین در محوطه قلعهای متعلق به قرن چهاردهم در شمال لهستان کشف شده است.
کوپرنیک در این قلعه بیشتر اکتشافات مهم نجومی خود را انجام داد و نظریه «خورشیدمرکزی» را که طبق آن خورشید در مرکز جهان قرار دارد، کامل کرد.
این قطبنما که در نقاشی «مذاکرات با خدا» اثر یان ماتیکو به تصویر کشیده شده، در اتاقی که زیر باغهای قلعه مدفون بود، پیدا شد.
گروه «مأموریت گنج» که این قطبنما را کشف کرده، با انتشار عکسی از آن در رسانههای اجتماعی که بالای این نقاشی آویزان بود، گفت:
در باغی که نیکلاس کوپرنیک مشاهدات نجومی خود را انجام میداد، یک قطبنما متعلق به اوایل قرن شانزدهم پیدا کردیم.
این کشف شگفتانگیز نه تنها ما را به دوران زندگی و اکتشافات کوپرنیک بازمیگرداند، بلکه فرصتی برای درک روشهای کاری او فراهم میآورد.
با همکاری با باستانشناسان، متوجه شدیم که این قطبنما ممکن است برای اندازهگیریهای دقیقی استفاده شده باشد که در تحقیقات نجومی بسیار مهم بودند.
آیا ممکن است که این ابزار توسط خود کوپرنیک یا همکاران او استفاده شده باشد؟
طبق افسانهها، کوپرنیک از تونلی مخفی در اقامتگاه خصوصی خود برای دسترسی به کلیسای جامع شهر استفاده میکرد.
این قطبنما توسط باستانشناسان در همانجا کشف شد.
زورجانا پولنیک از موزه نیکلاس کوپرنیک گفت:
ممکن است که این قطبنما متعلق به خود نیکلاس کوپرنیک باشد.
کوپرنیک که مجبور شد در جریان جنگ لهستان با شوالیههای تتونیک در دهه ۱۵۲۰ از قلعه فرار کند، بعدها به این قلعه بازگشت تا اثر مهم خود «درباره گردش اجرام آسمانی» را بنویسد.
این اثر که در پایان عمر کوپرنیک در ماه مارس سال ۱۵۴۳ منتشر شد، او را به عنوان یکی از بنیانگذاران علم مدرن به شهرت رساند.
اما کلیسای کاتولیک سالها بعد این کتاب را به دلیل مخالفت با اصول دینی ممنوع کرد.
در سال ۲۰۰۸، آزمایش دیانای استخوانهایی که زیر پایههای این قلعه پیدا شده بود، تأیید کرد که این استخوانها متعلق به کوپرنیک هستند.
پیکر او در کلیسای جامع قلعه دفن شده است.
این قطبنما برای آزمایش به مرکز حفاظت آثار لهستان فرستاده خواهد شد.