فرارو- این اولین باری است که یک سیارک با چنین اندازه‌ای آنقدر به زمین نزدیک می‌شود که مردم بخش‌هایی از اروپای غربی و آفریقا بدون هیچ تجهیزاتی می‌توانند آن را در آسمان بینند. حدود ۲ میلیارد نفر شاهد این رویداد نادر خواهند بود.
به گزارش فرارو به نقل از واشینگتن پست، این سیارک در روز جمعه سیزدهم آوریل سال ۲۰۲۹ از کنار زمین عبور خواهد کرد و شاید باعث ترس بسیاری از مردم شود. این سیارک آپوفیس نام دارد و از ماهواره‌هایی که امکان نظارت بر آب و هوا را فراهم می‌کنند به زمین نزدیکتر خواهد شد؛ حدود ۱۰ برابر نزدیکتر از فاصله ماه تا کره زمین!
چنین اتفاقی هر چند هزار سال یک بار برای کره زمین می‌افتد. دانشمندان به دنبال راهی آسان برای تماشا آپوفیس و تحقیق بر روی آن هستند. بررسی نزدیک و دقیق به آپوفیس به دانشمندان کمک می‌کند تا دریابند چگونه از سیاره ما در برابر خطر اصابت سیارک‌ها در آینده محافظت کنند. پهنای آپوفیس به اندازه ارتفاع برج ایفل است، اما دانشمندان هنوز عکسی از این سیارک ندارند.
اکنون می‌دانیم که آپوفیس هیچ خطری برای کره زمین به همراه ندارد، اما در ژوئن سال ۲۰۰۴ زمانی که این سیارک برای اولین بار در رصدخانه ملی کیت پیک کشف شد، شرایط چنین نبود. در اواخر همان سال، محققان احتمال ۲.۷ درصدی برخورد این سیارک با زمین در سال ۲۰۲۹ را محاسبه کرده بودند. دنیلا دلاگوستینا، دانشمند ارشد مأموریت آپوفیس در ناسا درباره اصابت این سیارک با کره زمین گفت: «اگر این سیارک با یک منطقه پرجمعیت برخورد کند، می‌تواند شهری به اندازه نیویورک را از بین ببرد.»
آپوفیس چنان برای دانشمندان و مردم ترسناک بود که آن را با الهام از خدای مصری برای تاریکی و آشوب نامگذاری کردند. بلاخره در ماه مارس ۲۰۲۱ دانشمندان توانستند با قاطعیت برخورد آپوفیس با زمین را حداقل برای ۱۰۰ سال آینده رد کنند. آپوفیس در نزدیک‌ترین حالتش در فاصله ۳۲ هزار متری زمین قرار خواهد گرفت. همانطور که زمین نیرو گرانشی ماه را تجربه می‌کند، آپوفیس نیز نیرو گرانش تولید شده توسط زمین را احساس خواهد کرد.
در حالی که کشش گرانشی ماه باعث جزر و مد دریا‌ها در زمین می‌شود، کشش گرانشی زمین ممکن است باعث ایجاد لرزه‌هایی کوچک در آپوفیس شود. عبور آپوفیس از کنار زمین اولین فرصت برای مشاهده فعالیت‌های لرزه‌ای در یک سیارک را ممکن خواهد کرد. اکنون که دانشمندان می‌دانند آپوفیس با زمین برخورد نخواهد کرد، توجه‌ها به مشکل دیگری معطوف شده است: چگونگی رسیدن به موقع به این سیارک.
اگرچه آپوفیس برای دو دهه منبع جذابی بوده است، اما هیچکس به طور دقیق نمی‌داند این سیارک چه شکلی است. بسیاری از خواص اساسی آن از جمله جرم و ساختارش نیز ناشناخته مانده است. نزدیک شدن این سیارک به زمین فرصت بسیار مناسبی برای دانشمندان است تا فناوری‌های خود برای از بین بردن سیارک‌هایی که ممکن است با زمین برخورد کنند را آزمایش کنند.
بررسی دقیق سیارک‌ها همچنین می‌تواند به پاسخ به سؤالات قدیمی درباره منظومه شمسی کمک کند، از جمله: آب زمین از کجا آمده است؟ با مقایسه آب روی زمین و سیارک‌ها، دانشمندان می‌توانند به دنبال شباهت‌ها و سرنخ‌هایی درباره چگونگی ورود این منبع مهم به سیاره ما باشند.
در حالی که احتمال برخورد یک سیارک با زمین در صد سال آینده وجود ندارد، اما بدون شک چنین اتفاقی در آینده رخ خواهد داد. بروس بتز، دانشمند ارشد در انجمن سیاره‌ای که از اکتشافات فضایی حمایت می‌کند، می‌گوید: مسئله این است که چه زمانی این اتفاق می‌افتد و آیا می‌توانیم از آن جلوگیری کنیم یا خیر. برخلاف بسیاری از بلایای طبیعی، برخورد سیارک‌ها قابل پیشگیری هستند و به دانشمندان زمان کافی برای ساخت فناوری‌های مورد نیاز را می‌دهد.
