داریوش گل علیزاده افزود: در روزهای اخیر هوای شهر تهران در شرایط مناسبی قرار نداشت و دلیل آن ذرات معلق با منشاء معدنی و ذرات گرد و غبار و کانونهای اطراف شهر تهران است.
به گزارش ایرنا، وی با اشاره به اینکه استانهای اصفهان، سیستان و بلوچستان، مرکزی و یزد نیز در شرایط مشابه قرار دارند، اظهار داشت: البته منشاء آلودگی در این شهرها قدری متفاوت است مثلا در شهر یزد اراضی تخریب شده پیرامون شهر و فعالیت صنعتی در این امر دخیل است.
وی میزان مصرف برق به صورت میانگین در کشور را در حال حاضر ۷۹ هزار مگاوات دانست و تصریح کرد: این میزان نسبت به مدت مشابه سال قبل ۶ هزار مگاوات افزایش داشته است و این یعنی مصرف سوخت نیروگاهها نیز افزایش داشته و این باعث میشود تا ناکسها به ذرات معلق ثانویه تبدیل شوند.
رئیس مرکز ملی هوا و تغییر اقلیم سازمان حفاظت محیط زیست ادامه داد: شرایط کیفیت هوا به گونهای است که باید وابستگی به سوختهای فسیلی را به حداقل برسانیم و در این زمینه وزارت نیرو باید برنامهای ارائه دهد تا بدانیم در برابر ناترازی چه اقداماتی انجام خواهیم داد.
گل علیزاده اضافه کرد: شدت مصرف انرژی در کشور نشان میدهد که ما جزء سه کشور بالا هستیم و این با درآمد ناخالص ملی مطابقت ندارد، بخشی از این مساله به تجهیزات و بخشی هم به الگوی مصرف در کشور بر میگردد.
وی اذعان داشت: ما ۳۰۰ روز در سال امکان استفاده از انرژی خورشیدی را داریم، اما اکنون سهم ما از انرژیهای تجدیدپذیر کمتر از یک درصد است و قرار بود در مدت ۴ سال به ۱۱ هزار مگاوات برسیم.
رئیس مرکز ملی هوا و تغییر اقلیم سازمان حفاظت محیط زیست با اشاره به فواید توسعه انرژیهای تجدیدپذیر، اظهار داشت: اگر تامین انرژی از محل انرژیهای تجدیدپذیر باشد هم برای اقتصاد کشور مفید است و هم آلودگیهای محیط زیست را در آینده کاهش خواهد داد.
وی افزود: بیش از ۹۴ درصد تامین انرژی کل کشور از محل انرژیهای فسیلی است و ما باید وابستگی به انرژیهای فسیلی را در کشور کم کنیم تا آلودگی کاهش یابد.
رئیس مرکز ملی هوا و تغییر اقلیم سازمان حفاظت محیط زیست، تشکیل آلاینده ثانویه ازن را از جمله دغدغههای مهم در این ایام دانست و افزود: ازن جو پایین آلاینده بسیار خطرناکی است و با توجه به وجود اکسیدهای نیتروژن و آلایندههای فرار که در حضور نور خورشید تبدیل به ازن میشوند، نگرانیها در این زمینه بسیار افزایش یافته است.
گل علیزاده گفت: وزارت نیرو باید گامهای اساسی با زمانبندی و هزینه مشخص در این زمینه طراحی کند و در این راستا شاخص ارزیابی نیز مشخص باشد در غیر اینصورت هزینه اصلاح این روند در آینده بسیار بیشتر از امروز خواهد بود.