حمیدرضا جلایی‌پور جامعه‌شناس و فعال سیاسی، در یادداشتی برای راهبرد نوشت: «مسعود پزشکیان یک شخصیت سیاسی مردمی است. او در اداره بوروکراتیک هیئت دولت و ریاست‌جمهوری به یک شخصیت بوروکرات برجسته و صاحب تجربه نیاز داشت. محمدرضا عارف چنین شخصیتی است.
دکتر عارف در پست سیاسی فراکسیون مجلس دهم موفق ظاهر نشد؛ اما او در پست‌های مهم بروکراتیکی چون ریاست دانشگاه تهران، وزارت مخابرات و معاون اولی دولت خاتمی موفق ظاهر شده است.
دولت پزشکیان وعده تعامل و توافق‌سازی داده است، چنین وعده‌ای به حاملان و افراد توافق‌ساز نیاز دارد. عارف چنین شخصیتی است؛ چون هم هم طبع تعاملی-یزدی دارد و از آن مهمتر، هم مورد وثوق پزشکیان، هم رهبری و هم اصلاح‌طلبان و خاتمی است.
رئیس‌جمهور با معاون اولش شایسته است دوست و همکار دیرین هم باشند و خوشبختانه عارف چنین نسبتی با پزشکیان دارد. با هم در دولت‌ها و مجالس قبل سابقه همکاری و رفاقت داشته‌اند. این دوستی در اداره بهتر امور موثر است.
بنا به چهار دلیل فوق، فکر می‌کنم پزشکیان تصمیم شایسته‌ای درباره عارف به‌عنوان معاون اولش گرفته است. امید که در راه تحقق وعده‌هایش به مردم موفق باشد.»
