فرارو- استفن مور؛ اقتصاددان محافظه کار و از مشاوران اقتصادی دولت ترامپ بوده است. او یکی از اعضای ارشد اندیشکده دست راستی "بنیاد هریتیج" بوده است. مور یکی از اعضای سابق هیئت تحریریه "وال استریت ژورنال" بوده است. ستون‌های مور در رسانه‌هایی مانند وال استریت ژورنال، واشنگتن تایمز، ویکلی استاندارد و نشنال ریویو منتشر شده اند.
به گزارش فرارو به نقل از فاکس نیوز، دوران حضور بایدن در کاخ سفید با مهربانی به پایان می‌رسد. او اکنون رسما به اصطلاح یک اردک لنگ است و شش ماه به پایان حضورش در کاخ سفید باقی مانده است. بایدن در اینجا قربانی ماشین فاسد حزب دموکرات و رسانه‌های همدست آن شد که فکر می‌کردند علیرغم ضعف توانایی‌های شناختی بایدن می‌تواند فریبکاری بزرگ سال انتخابات را انجام دهند. تشکیلات دموکرات و رسانه‌های همراه با آن میلیون‌ها رای دهنده دوره مقدماتی را متقاعد کردند که بایدن از نظر ذهنی و شناختی سالم است و آمادگی دارد تا چهار سال دیگر نیز به کشور خدمت کند. واقعا آنان تا چه اندازه می‌توانند بی وطن باشند که صریحا دروغ بگویند؟
پس بایدن در کجای کتاب‌های تاریخ قرار خواهد گرفت؟ او یک رئیس جمهور شکست خورده به دلیل کاهش توانایی‌های شناختی اش نبود. این سیاست‌های او بود که آمریکا را ویران کرد. او از اولین روز‌های حضورش در کاخ سفید اعضای جریان چپ افراطی را دور خود جمع کرد و باعث شد تا آنان بر همه چیز حکمرانی کنند از تغییرات آب و هوایی گرفته تا بازتوزیع رادیکال درآمد تا افزایش عظیم حجم دولت تا سیاست‌های نژادی.
بایدن تا حدی پیش رفت که رئیس جمهوری، چون "ریچارد نیکسون" در برابرش فردی مبتدی به نظر می‌رسد! به سختی می‌توان به یک سیاست واحد اشاره کرد که بایدن آن را به درستی انجام داده باشد. بایدن در حوزه اقتصاد به طرز فاجعه باری بد بود و مبالغ زیادی بدهی به بار آورد. او نرخ تورم را به بالاترین سطح در چهار دهه اخیر رساند. هر خانواده امریکایی به طور میانگین دو هزار دلار از درآمد خود را پس از افزایش نرخ تورم در دوران ریاست جمهوری بایدن از دست داد. علیرغم در دسترس بودن واکسن تعداد زیادی از شهروندان امریکایی در دوران ریاست جمهوری بایدن بر اثر ابتلا به کووید – ۱۹ جان شان را از دست دادند. این تلفات بیش از مرگ افراد بر اثر کووید – ۱۹ در دوران ریاست جمهوری ترامپ بود.
در دوره بایدن نرخ بهره افزایش یافت و مالک خانه شدن تبدیل به یک رویا برای جوانان شده است. صاحبان خانه با پرداخت وام مسکن مواجه بودند که افزایشی دو برابری پیدا کرد. بایدن علیه انرژی آمریکا اعلام جنگ کرد. او آمریکا را به معاهده فاسد اب و هوایی پاریس بازگرداند. سایر نقاط جهان بیش از هر زمان دیگری از سوخت‌های فسیلی استفاده کردند، اما بایدن با ممانعت از تولید و بهره برداری خطوط لوله نفت و گاز امریکا دست مخالفانش یعنی چین و ایران را باز کرد.
در دوره بایدن قیمت گاز افزایش یافت. در دوره زمامداری او اعتماد صاحبان کسب و کار‌های خُرد کاهش یافت. دو سوم آمریکایی‌ها به طور مداوم در نظرسنجی‌ها می‌گفتند اقتصاد به شکلی ضعیف مدیریت می‌شود. نرخ فقر در دوران ریاست جمهوری بایدن افزایش یافت. حتی آمار در مورد اشتغال یعنی حوزه‌ای که بایدن به آن می‌بالد نیز سرابی بیش نیست. بخش عمده مشاغل مربوط به مشاغل دولتی و مشاغل حوزه بهداشت بودند. با توجه به اینکه دولت سالانه ۲ تریلیون دلار وام می‌گیرد دلیلی نداشت که کارکنان بیش تری را استخدام کند. سپس بی کفایتی محض وجود داشت. خروج نابسامان از افغانستان یک فاجعه در حوزه امنیت ملی بود. مرز امریکا در دوران بایدن به یک سد شکسته تبدیل شد و حدود ده میلیون مهاجر غیر قانونی به کشور سرازیر شدند. دولت ۷ میلیارد دلار برای ساخت وسایل نقلیه الکتریکی هزینه کرد و تنها تعداد انگشت شماری از آن وسایل نقلیه تولید شدند.
بایدن صد‌ها میلیارد دلار برای یک برنامه غیرقانونی و غیراخلاقی بخشش وام دانشجویی اهدا کرد. او تلاش کرد دستوراتی مورد تصویب قرار گیرند که آمریکایی‌ها را مجبور کند از خودرو‌های بنزینی و گازسوز دست بکشند.
زمانی که او کاخ سفید را ترک کند در مقایسه با زمانی که زمام امور را در دست گرفت کشوری فقیرتر، ضعیف تر، بدهکارتر، آسیب پذیرتر و کم‌تر مورد احترام را به رئیس جمهور بعدی تحویل خواهد داد.
بایدن همان مردی بود که وعده داد کشور را متحد کند و درست برعکس آن وعده عمل است. او سزاوار است که نام اش در زمره یکی از پنج بدترین روسای جمهور قرن بیستم و بیست و یکم امریکا ثبت شود. در فهرست من بدترین روسای جمهور تاریخ امریکا عبارتند از: وودرو ویلسون، هربرت هوور، جیمی کارتر، جو بایدن و باراک اوباما.
اکنون دموکرات‌ها می‌خواهند کامالا هریس معاون رئیس جمهوری را که با همه سیاست‌های بایدن همراهی می‌کرد و بر بدترین فاجعه مرزی در تاریخ مدرن نظارت کرده بود را به ریاست جمهوری برسانند یعنی درست زمانی که فکر می‌کردیم اوضاع از این بدتر نمی‌شود، اما گویا اشتباه می‌کردیم.
