سال ۲۰۲۴ را می‌توان شلوغ‌ترین سال انتخاباتی در جهان نامگذاری کرد؛ زیرا طی این سال نزدیک به نیمی از جمعیت جهان پای صندوق‌های رای می‌روند؛ به عبارتی حداقل در ۶۴ کشور به علاوه اتحادیه اروپا که انتخابات در کشور‌های عضو آن به تازگی تمام شده است.
به گزارش ایسنا، هشت کشور از ۱۰ کشور پرجمعیت جهان در این فهرست قرار دارند که در برخی از آن‌ها انتخابات تا این موقع از سال برگزار شده و در برخی دیگر تا پایان سال برگزار می‌شود.
بعد از مشخص شدن نتیجه سرنوشت ۷۲۰ کرسی پارلمان اروپا و حفظ اکثریت از سوی احزاب راست میانه و درخشش قابل توجه احزاب راستگرای افراطی در تعدادی از کشور‌های این اتحادیه مانند فرانسه، ایتالیا و اتریش، رویکرد آتی این اتحادیه درخصوص مسائل مهم برای این قاره بیش از هر چیز دیگری افکار عمومی در اروپا و نیز سراسر جهان را به خود مشغول کرده است.
آمریکا، تحولات جدید در پارلمان اروپا در چند موضوع کلیدی می‌تواند بر سیاست اتحادیه اروپا تاثیر بگذارد: درخصوص مسئله مهاجرت انتظار می‌رود احزاب راست گرا از افزایش امنیت مرزی و مواضع سختگیرانه‌تر در خصوص افرادی که از خارج وارد اتحادیه می‌شوند، حمایت کنند. سیاست‌های محیط زیستی احتمالا همچنان پیشرفتی نخواهد داشت و عقبگرد خواهد کرد. بر اساس این گزارش، به خاطر حضور بیشتر احزاب اروپاستیز در پارلمان اروپا، گسترش اتحادیه اروپا ممکن است با شکست‌های بیشتری روبرو شود.
در پی رسوایی «قطرگیت» در سال ۲۰۲۲ که طی آن قطر و مراکش به خرید نفوذ از طریق پرداخت رشوه به نمایندگان پارلمان اروپا متهم شدند، چند تن از نمایندگان در این راستا دستگیر شدند و در مجموع در عملیات تفتیش ۱.۵ میلیون یورو پول نقد کشف شد. در همین راستا، پارلمان اروپا در سال ۲۰۲۳ اصلاحاتی را در نظام داخلی خود به تصویب رساند. چشمگیرترین این اصلاحات الزام نمایندگان به ثبت هرگونه دیدار با نمایندگان کشور‌های ثالث و اعلام دارایی‌هایشان در ابتدا و در پایان دوره نمایندگی‌شان است.
انتخاب رئیس کمیسون اروپا از سوی نمایندگان پارلمان اروپا از جمله نخستین تصمیمات مهم آنان خواهد بود. اورزولا فون در لاین، رئیس کنونی کمیسون اروپا قصد دارد برای یک دوره دیگر نامزد شود و چنانچه پارلمان دوباره به او رای اعتماد دهد، باید ائتلافی پیدا کند که اکثریت را داشته باشد؛ اما این کار به ویژه به علت افول لیبرال‌ها ممکن است دشوار باشد.
در ابتدای سال جاری میلادی، زمانی که نارندرا مودی، نخست‌وزیر هند و از رهبران حزب بهاراتیا جاناتا، معبد «راما» را که روی ویرانه‌های مسجد بابری ساخت شده است، افتتاح می‌کرد از سوی مخالفان به علت افتتاح زودهنگام به تلاش برای جذب آراء متهم شد؛ اما اکنون نتایج آراء نشان می‌دهد علت عمده احتمالی کاهش شمار کرسی‌های حزب حاکم، نتایج نامناسب کسب شده از سوی این حزب در ایالت پرجمعیت اوتارپرداش، محل ساخت معبد مذکور و پرجمعیت‌ترین ایالت هند بوده است. به این ترتیب که این ایالت ۸۰ کرسی پارلمان را دراختیار دارد و حزب مودی در این ایالت فقط ۳۳ کرسی را از آن خود کرده است، در حالی که در انتخابات قبلی ۶۲ کرسی این ایالت را به دست آورده بود.
در انتخابات سراسری هند (مجلس عوام) که در تاریخ ۱۹ آوریل طی هفت مرحله آغاز شد، ائتلاف ملی دموکراتیک (NDA) به رهبری حزب حاکم یعنی بهاراتیا جاناتا توانست جمعا ۲۹۳ کرسی از مجموع ۵۴۳ کرسی را به دست آورد. در حالی که ائتلاف گسترده مخالفان حزب حاکم به رهبری حزب کنگره متعلق به راهول گاندی فقط موفق به کسب ۲۳۲ کرسی شد.
در نهایت مودی روز نهم ژوئن (بیستم خرداد) با تشکیل یک ائتلاف، به عنوان نخست‌وزیر این کشور سوگند یاد کرد و به این ترتیب بعد از «جواهر لعل نهرو» به دومین چهره‌ای در تاریخ هند تبدیل شد که دور سوم نخست‌وزیری خود را آغاز می‌کند.
طبق آمار سازمان ملل، در سال ۲۰۲۳ به طور متوسط روزانه ۱۰ زن در کشور مکزیک به قتل رسیده است. در این کشور که سال‌ها به عنوان کشوری ماچیستا (مرد پرست) شناخته شده است، دو نامزد از سه نامزد ریاست جمهوری _ «کلاودیا شینبائوم»، «سوچیل گالوز» و «خورخه آلوارز ماینز» _ زن بودند. در نهایت نیز خانم شینبائوم، نامزد حزب چپ گرای حاکم با به دست آوردن ۶۱.۱۸ درصد آراء با اختلافی زیاد نسبت به رقیب اصلی خود؛ یعنی خانم سوچیل گالوِز، سناتور سابق و نامزد جناح راست میانه که ۲۸.۱۱ درصد آراء را از آن خود کرد، به پیروزی قاطعانه‌ای دست یافت. خورخه آلوارزا ماینز، دیگر نامزد میانه‌رو انتخابات ریاست جمهوری مکزیک نیز تنها موفق شد ۱۰.۵۷ درصد آراء را به دست آورد.
شینبائوم که پیش از این گفته بود: «اکنون زمان زنان و ایجاد تحول در جامعه فرا رسیده است»، پس از پیروزی به مردم گفت: «به‌این‌ترتیب من نخستین رییس‌جمهور زن مکزیک خواهم شد و به‌تن‌هایی به اصلاح امور نخواهم پرداخت. ما باهم به اینجا رسیدیم و قهرمانانی داریم که این سرزمین را به ما هدیه کردند. ما با مادران، دختران و نوه‌هایمان، به پیروزی رسیدیم و نشان دادیم که مکزیک، کشوری دموکراتیک با انتخابات مسالمت‌آمیز است».
انتخابات سراسری در مکزیک با جمعیتی بالغ بر ۱۲۹ میلیون نفر در تاریخ دوم ژوئن ۲۰۲۴ برگزار شد. در این انتخابات رئیس‌جمهور جدید برای یک دوره شش ساله، ۵۰۰ عضو مجلس نمایندگان و ۱۲۸ عضو مجلس سنای جمهوری انتخاب شدند. این انتخابات همزمان با انتخابات ایالتی ۲۰۲۴ برگزار شد.
«مردم از طریق صندوق رای پیام خود را به سیاستمداران می‌رسانند». رجب طیب اردوغان با گفتن این جملات برای نخستین بار طی ۲۲ سال گذشته بعد از اعلام نتایج انتخابات محلی ۲۰۲۴ به عنوان بازنده و نه برنده در مقر مرکزی حزب عدالت و توسعه حاضر شد و به هواداران این حزب گفت برنده اصلی انتخابات دمکراسی و کشور ترکیه است. او با اذعان به شکست حزب خود وعده داد او و حزبش علت این کاهش رای را بررسی کنند و اقدامات لازم را انجام دهند. او همچنین گفت به تصمیم ملت خود بی‌احترامی نخواهد کرد.
انتخابات محلی و شهرداری‌ها در ترکیه در تاریخ ۳۱ مارس ۲۰۲۴ در ۸۱ استان این کشور برگزار شد. بنابر گزارش تی آر تی (سازمان رادیو و تلویزیون دولتی ترکیه) میزان مشارکت در این انتخابات ۷۸.۵۵ درصد بود. به این ترتیب برای نخستین بار طی دو دهه گذشته، پایین‌ترین میزان مشارکت مردم ترکیه در انتخابات ثبت شد. مردم این کشور بار‌ها مشارکت بالای ۸۵ درصدی در انتخابات را به نمایش گذاشته بودند.
سینان اولگن، مدیر مرکز تحقیقات ادام مستقر در استانبول به آسوشیتدپرس گفت: این «نتیجه شگفت انگیز» به علت تمایل رای دهندگان به مجازات حزب حاکم به خاطر «شرایط سخت اقتصادی» بود. نرخ تورم در ماه مارس ۶۸.۶۰ درصد اعلام شده بود. این انتخابات با پیروزی گسترده مخالفان اردوغان به پایان رسید. در سه شهر مهم استانبول، آنکارا و ازمیر نامزد‌های حزب جمهوری‌خواه خلق موفق شدند اکثریت قاطع آراء را به دست آورند.
در واقع این حزب در ۳۶ استان از ۸۱ استان ترکیه پیروز شد و بعد از ۵۰ سال به نخستین حزب در ترکیه تبدیل شد. اولگن انتخابات را «نقطه تغییری برای امام اوغلو» دانست که نامزد حزب جمهوری‌خواه خلق طی این انتخابات بود و دوباره شهردار استانبول شد. به این ترتیب او به عنوان شانس نخست برای پایان دادن به دوران اسلامگرایان در ترکیه مطرح می‌شود. به گفته اولگن «او به‌عنوان نامزد طبیعی اپوزیسیون برای دور بعدی انتخابات ریاست‌جمهوری ظاهر خواهد شد».
پیش از برگزاری انتخابات ۲۰۲۴ روسیه، در تاریخ ششم اوت ۲۰۲۳ دیمیتری پسکوف، سخنگوی کاخ کرملین به روزنامه نیویورک تایمز گفت: انتخابات ریاست جمهوری ما واقعا دمکراتیک نیست، بلکه بروکراسی پرهزینه است. سال آتی با بیش از ۹۰ درصد آرا آقای پوتین دوباره انتخاب خواهد شد. او بعدا توضیح داد این نظر شخصی او بوده است.
در این انتخابات که از تاریخ پانزدهم تا هفدهم مارس ۲۰۲۴ برگزار شد و ولادیمیر پوتین با ۸۸ درصد آرا برنده آن شد، علاوه بر او نامزد‌های دیگری نیز وجود داشتند: ولادیسلاو داوانکوف ۴۰ ساله؛ جوان‌ترین نامزد انتخاباتی از حزب مردم جدید و معاون رئیس مجلس دوما، لئونید اسلوتسکی، رئیس حزب لیبرال دمکراسی و عضو مجلس دوما و نیکولای خاریتونوف از اعضای حزب کمونیست و مجلس دوما. نامزد‌های دیگری نیز کاندیداتوری خود را اعلام کردند که از مشارکت آن‌ها در انتخابات به علل مختلف جلوگیری شد؛ از جمله بوریس نادژین تنها نامزد مخالف جنگ اوکراین که کمیته مرکزی انتخابات او را به علت وقوع تخلف در زمان جمع آوری ۱۰۰ هزار امضای لازم برای نامزدی، رد صلاحیت کرد. میزان مشارکت در این انتخابات ۷۷.۴۴ درصد اعلام شد.
آنتونی بلینکن، وزیر امور خارجه آمریکا از جمله نخستین کسانی بود که پس از پیروزی «پرابوو سوبیانتو»، وزیر دفاع و فرمانده سابق نیروهای ویژه به عنوان رئیس جمهوری جدید اندونزی به او تبریک گفت و تاکید کرد واشنگتن «مشتاق همکاری نزدیک» با این ژنرال پیشین است. طبق اعلام رئیس کمیته انتخابات اندونزی پرابوو سوبیانتو و «گیبران راکا بومینگ راکا» (فرزند ارشد رئیس جمهور «جوکو ویدودو» و نامزد پست معاون رئیس جمهوری) در این دوره از انتخابات بیش از ۹۶ میلیون رای (۵۸.۶ درصد) به دست آوردند و برنده انتخابات شدند.
در سایه کشمکش روزافزون چین و آمریکا در دریای جنوبی چین (نزدیک قلمرو اندونزی) اتخاذ سیاستی که تعادل را میان این دو کشور برقرار کند، از چالش‌های پیش‌روی رئیس جمهوری جدید است.
او با وعده ادامه مسیر ویدودو در انتخابات پیروز شد. اندونزی در سایه ریاست جمهوری ویدودو شاهد یک دهه ثبات و رشد اقتصادی علی رغم وجود برخی مشکلات معیشتی به علت منفی بودن برخی شاخص‌های اقتصادی بود. از این رو، بهتر کردن وضع معیشتی مردم از جمله دیگر چالش‌های پرابوو سوبیانتو است. او همچنین از رسانه‌های اجتماعی مانند تیک تاک برای به دست آوردن حمایت پایگاه عظیم رای‌دهندگان جوان اندونزی استفاده کرد.
«آنیس باسوندان» و «گانجار پرامونول» رقبای شکست خورده او که به طور جداگانه ادعا کرده بودند که دولت اندونزی به نفع پرابوو در انتخابات مداخله کرده است و استدلال می‌کردند که توزیع گسترده کمک‌های اجتماعی از سوی دولت از جمله توزیع برنج، پول نقد و کود در مناطق کلیدی، آرای انتخاباتی را به نفع او تغییر داده است و با طرح این مسئله که معاون پرابوو، پسر رئیس جمهوری، نباید اجازه شرکت در این انتخابات را می‌گرفت، به دادگاه عالی این کشور شکایت کردند؛ اما رای دادگاه به نفع آن‌ها صادر نشد.
دو سال بعد از ناآرامی‌های سیاسی در پاکستان در پی برکناری نخست وزیر عمران خان با رای عدم اعتماد نمایندگان احزاب سیاسی اپوزیسیون در مجلس ملی، متهم شدن او به فساد مالی و سپس دستگیری و محرومیت ۵ ساله او از حضور در عرصه سیاست، سرزمین پاک‌ها با جمعیتی بالغ بر ۲۴۰ میلیون نفر که پنجمین کشور پرجمعیت جهان به شمار می‌رود، در تاریخ ۸ فوریه ۲۰۲۴ شاهد برگزاری انتخابات سراسری به منظور انتخاب اعضای شانزدهمین دوره مجلس ملی بود.
درحالی که با گذشت دو روز از برگزاری انتخابات نتایج قطعی شمارش آراء هنوز به شکل رسمی اعلام نشده بود، روابط عمومی حزب تحریک انصاف با انتشار سخنرانی عمران خان رهبر زندانی این حزب با استفاده از هوش مصنوعی تحت عنوان «سخنرانی پیروزی در انتخابات» اعلام کرد که نامزد‌های وابسته به این حزب موفق به کسب دو سوم کرسی‌های مجلس ملی شده‌اند.
نواز شریف، نخست وزیر پیشین پاکستان و رهبر حزب مسلم لیگ شب پیش از آن طی سخنانی در جمع هوادارانش کسب کرسی‌های مجلس ملی و همچنین کسب اکثریت کرسی‌های مجلس ایالتی پنجاب را تایید کرد و از تلاش این حزب برای تشکیل یک دولت ائتلافی با کمک احزاب همسو خبر داد. این اتفاقات ارتش این کشور را واداشت با انتشار بیانیه‌ای نیروهای سیاسی را به اتحاد دعوت کند. در نهایت در حالی که هیچ حزبی اکثریت مجلس را به‌دست نیاورد، شهباز شریف، برادر کوچکتر نواز شریف، با حمایت احزاب متحد حزب مسلم لیگ در تاریخ ۳ مارس، برای دومین بار به عنوان نخست‌وزیر پاکستان انتخاب شد و ۲۰۱ رای در مقابل ۹۲ رای عمر ایوب خان، نامزد مورد حمایت حزب تحریک انصاف به دست‌آورد.
عوامی لیگ، حزب حاکم و قدیمی‌ترین حزب بنگلادش که در به استقلال رسیدن این کشور نقش اصلی را ایفا کرده است، برای چهارمین دور متوالی پیروز انتخابات ۲۰۲۴ شد. به این ترتیب شیخ حسینه، رهبر این حزب و دختر بزرگ شیخ مجیب الرحمن، بنیانگذار بنگلادش که از سال ۲۰۰۹ قدرت را در دست دارد و رکورد طولانی‌ترین دوره نخست وزیری در این کشور را از آن خود کرده است، علی‌رغم مخالفت احزاب اصلی اپوزیسیون از جمله حزب ملی گرای بنگلادش و بایکوت انتخابات از سوی این احزاب‌ها که بسیاری از رهبران آن‌ها در زندان هستند، بار دیگر نخست وزیر این کشور شد.
براساس اعلام کمیسیون انتخابات بنگلادش میزان مشارکت مردمی در این انتخابات تنها ۴۰ درصد واجدین شرایط یعنی تقریبا نصف میزان مشارکت در انتخابات دوره قبل بود.
خانم حسینه که در دوران رهبری خود اقتصاد بنگلادش را متحول کرد و براساس برآورد بانک جهانی طی ۲۰ سال گذشته بیش از ۲۵ میلیون نفر از محدوده فقر خارج شده‌اند، اکنون با چالش‌های اقتصادی روبرو است؛ بدهی‌های خارجی بنگلادش از سال ۲۰۱۶ تاکنون دو برابر شده است، نرخ تورم در ماه نوامبر ۲۰۲۲ به ۹.۵ درصد رسیده است و ذخیره ارزی این کشور در ماه اوت به حدود ۲۰ میلیارد دلار کاهش پیدا کرد.
از میان کشور‌های پرجمعیت جهان که هنوز انتخابات در آن‌ها برگزار نشده است می‌توان از برزیل و آمریکا نام برد.
در برزیل با جمعیتی بیش از ۲۱۷ میلیون نفر، انتخابات شهرداری‌ها در تاریخ ششم اکتبر برگزار خواهد شد. رای دهندگان باید شهرداران، معاونان آن‌ها و مشاوران ۵۵۷۰ شهرداری کشور را انتخاب کنند. احزاب مشارکت کننده در این انتخابات عبارتند از: حزب سوسیال دموکرات، جنبش دموکراتیک برزیل، حزب پیشرو، حزب اتحادیه برزیل، حزب لیبرال و حزب سوسیال دموکراسی برزیل.
حدود پنج ماه تا شصتمین انتخابات ریاست جمهوری آمریکا ـ با جمعیتی بیش از ۳۴۱میلیون نفر ـ باقی مانده است. جو بایدن، رئیس جمهوری کنونی و دونالد ترامپ، رئیس جمهوری سابق همچنان دو کاندیدای اصلی این کشور به شمار می‌روند. بایدن مسن‌ترین رئیس جمهوری آمریکا شمرده می‌شود. او نخستین رئیس جمهوری است که در زمان انتخاب (ژانویه ۲۰۲۱) بالای ۷۵ سال سن یعنی دقیقا ۷۸ سال داشت و در پایان دور نخست ریاست جمهوری خود ۸۲ سال سن خواهد داشت و چنانچه برای بار دوم انتخاب شود، در پایان این دور ۸۶ ساله خواهد بود.
هیات منصفه دادگاهی در نیویورک عصر پنجشنبه ۳۰ مه دونالد ترامپ را در هر ۳۴ اتهام انتسابی مرتبط با جعل اسناد برای پنهان کردن پرداخت «حق‌السکوت» به “استورمی دانیلز”، بازیگر فیلم‌های مستهجن گناهکار شناخت. به این ترتیب دونالد ترامپ به نخستین رئیس جمهوری آمریکا تبدیل شد که در یک دادگاه کیفری مجرم شناخته شده است. با این حال، طبق گفته کارشناسان این مسئله او را از نامزدی یا حتی برعهده گرفتن مقام ریاست جمهوری منع نخواهد کرد.
تونس: انتخابات «هیچ کس نمی‌داند»
محمد کریشان، نویسنده و روزنامه نگار تونسی در مقاله‌ای با عنوان «انتخابات هیچ کس نمی‌داند در تونس» در تاریخ چهارم ژوئن در روزنامه «القدس العربی» چاپ لندن نوشت: در حالی که تونسی‌ها تنها چند ماه ـ کمتر از تعداد انگشتان یک دست ـ با انتخابات ریاست جمهوری فاصله دارند، آنچه از این انتخابات نمی‌دانیم از آنچه می‌دانیم بیشتر است.
وی در ادامه مقاله طی چند پاراگراف این گفته خود را این‌گونه شرح می‌دهد که تاریخ دقیق این انتخابات، شروط نامزدی در آن، احتمال اعلام نامزدی دوباره از سوی قیس سعید یا واگذاری قدرت از سوی او، نامزد‌های رقیب، برگزاری سالم انتخابات در سایه انحصار قدرت از سوی رئیس جمهوری و امکان گشوده شدن فضای سیاسی کشور قبل از انتخابات مشخص نیست.
جنبش النهضت به مناسبت چهل و سومین سالگرد تأسیس خود روز جمعه ششم ژوئن بیانیه‌ای منتشر کرد و ضمن انتقاد از وضع اداره کشور، خواستار فراهم شدن شرایط انتخابات آزاد و سالم شد.
تخمین زده می‌شود سومین انتخابات ریاست جمهوری تونس بعد از انقلاب ۲۰۱۰ در سپتامبر یا اکتبر ۲۰۲۴ برگزار شود. این انتخابات همچنین نخستین انتخابات بعد از بحران سیاسی ۲۰۲۲-۲۰۲۱ میان رئیس جمهوری و مجمع نمایندگان ملت است؛ یعنی بحرانی که بعد از اعلام برکناری دولت و تعلیق پارلمان از سوی رئیس جمهور قیس سعید رخ داد و از آن با عنوان «خودکودتا» نیز یاد می‌شود.
یکسال بعد از آغاز این بحران در ژوئیه ۲۰۲۲، پس از برگزاری همه‌پرسی که میزان مشارکت در آن ۳۰.۵ درصد برآورد شد، قانون اساسی جدیدی که اختیارات رئیس‌جمهوری را گسترش می‌دهد، به تصویب رسید. بعد از تایید قانون اساسی جدید، بسیاری از شخصیت‌ها و سازمان‌های ملی و حزبی خواستار برگزاری انتخابات ریاست جمهوری پیش از موعد شدند؛ چرا که قیس سعید در انتخابات ۲۰۱۹ طبق قانون اساسی سال ۲۰۱۴ انتخاب شده بود؛ اما این درخواست با مخالفت رئیس جمهوری روبرو شد.
در ۲۱ مارس ۲۰۲۴ دفتر عبدالمجید تبون، رئیس جمهور کنونی الجزایر به صورت غافلگیرکننده‌ای اعلام کرد انتخابات ریاست جمهوری این کشور در تاریخ هفتم سپتامبر برگزار خواهد شد. این در حالی است که قرار بود این انتخابات مانند انتخابات پیشین در ماه دسامبر برگزار شود. دفتر ریاست جمهوری الجزایر درخصوص تعجیل انتخابات توضیحی ارائه نکرد؛ اما تبون بعد‌ها گفت: سپتامبر زمان مناسبی برای برگزاری این انتخابات است؛ زیرا همزمان با پایان تعطیلات تابستانی و آغاز سال تحصیلی جدید برای بسیاری از الجزایری‌ها در داخل و خارج از کشور است که می‌توانند دیدگاه خود را بیان کنند.
حکیم مرابت، ستون نویس الجزایری در گفتگو با آسوشیتدپرس (۴ آوریل ۲۰۲۴) با اشاره به گرمای سوزان آن موقع از سال در بیشتر مناطق کشور که اغلب تا ماه اکتبر ادامه دارد، رفتن الجزایری‌ها به میتینگ‌های انتخاباتی نامزد‌ها را در میانه ماه اوت سورئال توصیف کرد؛ چرا که آن‌ها به خاطر تعطیلات در سواحل یا کوهستان حضور دارند. جبهه آزادیبخش میهنی که تبون قبلا عضو آن بود، تاریخ انتخابات زودهنگام را تایید کرد. احزاب اسلامگرا نیز از این تصمیم تبون حمایت کرده‌اند.
در تاریخ هفتم ژوئن، جبهه نیروهای سوسیالیست الجزایر، بزرگترین حزب مخالفان این کشور، به صورت رسمی نامزدی یوسف اوشیش، دبیر اول خود را اعلام کرد. به این ترتیب با احتساب عبدالمجید تبون که قرار است به زودی نامزدی خود را اعلام کند، تعداد نامزد‌ها به هفت نامزد افزایش می‌یابد: عبدالعالی حسانی، رئیس جنبش جامعه صلح، بزرگترین حزب اسلامی و اپوزیسیون الجزایر. این حزب برای نخستین بار از سال ۱۹۹۵ است که نامزدی را معرفی می‌کند. حسانی از سوی ائتلافی از نیروهای اسلامی حمایت می‌شود.
لوئیزا هانون، دبیر کل حزب کارگران الجزایر برای بار چهارم است که در انتخابات ریاست جمهوری نامزد می‌شود. نامزد بعدی بلقاسم ساحلی، دبیر کل حزب ائتلاف ملی جمهوری و دستیار وزیر امور خارجه است که در انتخابات سال ۲۰۱۹ در جمع‌آوری امضا‌های لازم برای نامزدی شکست خورد. زبیده عسول، وکیل و حقوقدان وابسته به جنبش سکولار است که از جنبش مردمی و خواستار تغییرات سیاسی در کشور حمایت می‌کند.
در حقیقت او پیش از خانم لوئیزا هانون نامزدی خود را برای ریاست جمهوری اعلام کرده بود. سعیده نغزه، تاجر و رئیس کنفدراسیون عمومی‌شرکت‌های الجزایر است که با اعلام نامزدی خود به سومین نامزد زن در این انتخابات تبدیل شد. چنانچه این سه زن بتوانند شرایط لازم برای ورود به رقابت‌های انتخاب ریاست جمهوری را کسب کنند، انتخابات الجزایر شاهد دگرگونی قابل توجهی خواهد بود. از جمله این شرایط جمع‌آوری ۶۰ هزار امضا از میان رای دهندگان در ۲۸ استان یا ۶۰۰ امضا از میان منتخبان در شورا‌های محلی یا ملی است.
در مقابل ائتلاف نیروهای سیاسی حامی رئیس جمهوری کنونی (۱۴ حزب سیاسی) حزب اسلامگرای النهضت نیز از ائتلاف خود با دیگر حزب اسلامی (جنبش جامعه صلح) و حمایت از نامزد این حزب خبر داده است. جناح اصلاح که شامل هفت حزب سیاسی ترقی‌خواه است نیز تصمیم گرفته است از بلقاسم ساحلی حمایت کند.
خضر عجال، تحلیلگر سیاسی به «العربی الجدید» (در تاریخ ۳ ژوئن ۲۰۲۴) گفت: صرفنظر از بزرگی و ماهیت هر ائتلاف از نظر قدرت و حضور، می‌توانیم این بار در انتخابات ریاست جمهوری الجزایر ببینیم که احزاب جوانی وجود دارند که علی‌رغم نیاز به جایگاه سیاسی که حمایت آن‌ها از تبون را ضروری می‌سازد، از نامزد‌های دیگری به جز نامزد حکومت حمایت می‌کنند.
درپی صدور فرمان برگزاری انتخابات مجلس نمایندگان از سوی ملک عبدالله دوم، پادشاه اردن، کمیسیون مستقل انتخابات در این کشور در تاریخ ۲۴ آوریل سال جاری با اعلام تاریخ دهم سپتامبر به عنوان زمان اجرای انتخابات مجلس به گمانه‌زنی‌ها درباره احتمال تعویق انتخابات در نتیجه پیامد‌های جنگ غزه و شرایط منطقه‌ای پایان داد.
طبق قانون اساسی اردن، انتخابات پارلمانی باید چهار ماه قبل از به پایان رسیدن عمر مجلس رو به اتمام برگزار شود. این بار قرار است این انتخابات طبق قانون جدیدی برگزار شود که در ژانویه ۲۰۲۲ به تصویب رسید و براساس آن کرسی‌های پارلمان از ۱۳۰ کرسی به ۱۳۸ کرسی افزایش و از این تعداد ۴۱ کرسی به احزاب اختصاص یافته است.
کارشناسان اردنی پیش بینی می‌کنند نیروهای سنتی ۵۰ درصد کرسی‌ها در حوزه‌های فرعی انتخاباتی را بدست آورند و احزاب بزرگ و بانفوذ نیز بر سر دستیابی به پنجاه درصد باقی مانده رقابت خواهند کرد.
طبق نظرسنجی مرکز «راصد» که در آوریل انجام شده است، ۳۲ حزب اردنی برای مشارکت در انتخابات اعلام آمادگی کرده‌اند. در حالی که هنوز بیش از سه ماه تا انتخابات باقی مانده است، برداشت کلی این است که احزاب در اعلام نام کاندیداهایشان تاخیر دارند و نشست‌های تدارکاتی عشایری از احزاب پیشی گرفته‌اند.
مراد العضایله، ناظر کل جماعت اخوان المسلمین اردن در تاریخ سوم ژوئن به سایت الجزیره گفت در انتخابات مشارکت خواهیم کرد؛ اما برای به دست آوردن اکثریت تلاش نخواهیم کرد.
بیست و یکمین انتخابات پارلمان کویت در تاریخ چهارم آوریل ۲۰۲۴ بعد از صدور فرمان انحلال مجلس ۲۰۲۳ در تاریخ ۱۵ فوریه برگزار شد. مشعل الأحمد الجابر الصباح، امیر کویت در تاریخ دهم مه ۲۰۲۴ از تصمیم خود برای انحلال پارلمان این کشور و توقف اجرای برخی مفاد قانون اساسی به مدت حداکثر چهار سال خبر داد.
او گفت: در دوره‌های قبل شاهد رفتار‌ها و اقدامات مغایر با واقعیات مسلم قانون اساسی بودیم و اصرار در این رفتار‌ها به حدی رسیده است که قابل قبول و تحمل نیست. او همچنین هشدار داد: همه باید بدانند که هیچ‌کس بالاتر از قانون نیست و هرگز اجازه نخواهم داد که از دموکراسی برای نابودی کشور سوء استفاده شود.
اختلافات مکرر مجلس و کابینه در این کشور بار‌ها به انحلال پارلمان، کاهش سرمایه گذاری و اصلاحات در راستای کاهش اتکای کشور به درآمد نفت منجر شده است.
قرار بود انتخابات ریاست جمهوری در اوکراین نیز در مارس یا آوریل ۲۰۲۴ برگزار شود؛ اما به خاطر شرایط حمله روسیه به اوکراین، دولت این کشور در تاریخ ۲۴ فوریه ۲۰۲۲ حکومت نظامی اعلام کرد و قانون اوکراین اجازه برگزاری انتخابات ریاست جمهوری را در زمان اجرای حکومت نظامی نمی‌دهد.
نگرانی‌های امنیتی، آواره شدن مردم و سیطره روسیه بر بخش‌هایی از خاک این کشور نیز از جمله موانع برگزاری انتخابات به شمار می‌روند.
