تفال به حافظ چهارشنبه ۶ تیر ۱۴۰۳؛‌ای خونبهای نافه چین خاک راه تو....

فرارو- فال گرفتن از آثار ادبی، از باور‌های کهن این مرز و بوم است. در گذر زمان ساکنان این خاک به ادیبانی که گمان می‌بردند بهره‌ای از کلام حق دارند رجوع می‌شد. با این حال، اما در گذر زمان تنها تفال به حافظ در فرهنگ عامیانه ما باقی مانده است.

ای خونبهای نافه چین خاک راه تو
خورشید سایه پرور طرف کلاه تو

نرگس کرشمه می‌برد از حد برون خرام
ای من فدای شیوه چشم سیاه تو

خونم بخور که هیچ ملک با چنان جمال
از دل نیایدش که نویسد گناه تو

آرام و خواب خلق جهان را سبب تویی
زان شد کنار دیده و دل تکیه گاه تو

با هر ستاره‌ای سر و کار است هر شبم
از حسرت فروغ رخ همچو ماه تو

یاران همنشین همه از هم جدا شدند
ماییم و آستانه دولت پناه تو

حافظ طمع مبر ز عنایت که عاقبت
آتش زند به خرمن غم دود آه تو

شرح لغت: خون بها: بهای خون،دیه/ملک:فرشته.

تفسیر عرفانی:‌

۱- شما بیشتر به رویا و خیال پروری می‌پردازید تا عمل و اقدام. در حالیکه انسان‌های موفق، از اراده و اندیشه بهترین بهره را گرفته اند. ناپلئون رمز موفقیت را نترسیدن از شکست می‌داند و می‌گوید: “شکست پل پیروزیست. امتحان کنید. ”

۲- از اینکه پشتوانه‌ای یا همگام و همراه ندارید، واهمه نداشته باشید. زیرا بخت و اقبال شما در برج سعد است. پس از آن نهایت استفاده را ببرید. شاهین خوشبختی اطراف خانه شما در پرواز می‌باشد. تنها به کمک، اراده و تلاش می‌توانید برای پرنده سعادت خود لانه بسازید. پس نترسید. اقدام کنید. یا علی مدد.

تعبیر غزل:

روز‌های خود را با غم و اندوه سر می‌کنی و شب‌ها را با بی تابی و بی خوابی. خود را به شدت عذاب می‌دهی و از زندگی ناامید و مأیوس شده ای. امید خود را هرگز از دست نده، چرا که جز شکست چیزی عاید انسان ناامید نمی‌شود. امیدوار باش که بعد از هر سختی، آسایشیست و تو نیز روزی از این غم و اندوه فارغ می‌شوی.