مسعود پزشکیان اظهار داشت: نمی‌شود در بی‌ثباتی مدیریت برنامه‌ها را جلو برد، باید ثبات در مدیریت ایجاد کنیم.
وی بیان کرد: وزیرآموزش و پرورش باید قوی‌ترین و دلسوزترین آدم باشد.
پزشکیان افزود: این نگاهی که الان در آموزش و پرورش داریم باید تغییر کند. بچه‌هایی که ما الان در مدارسی به خیال خودشان نخبگان را تربیت می‌کنند.
زاکانی (با خنده): سمپاد
پزشکیان: سمپاد و غیرسمپاد، به هر حال آدم‌هایی تربیت می‌کنیم، تک بعدی هستند. نمی‌توانند با دو نفر ارتباط برقرار کنند. نمی‌توانند مشکل حل کنند. گیر کنند قهر می‌کنند.
پزشکیان در ادمه، بیان کرد:
- تعریضی به صحبت‌های قاضی زاده هاشمی می‌زنم. من رئیس دانشگاه بودم و کار‌هایی که کردم باعث شد معاون سلامت شوم.
- عضو هیچ حزبی نبودم و در دولت خاتمی وزیر بهداشت و درمان معرفی شدم.
- کار کردیم و اگر لازم باشد کارنامه وجود دارد. شاخص‌های آن موقع قابل قیاس نیست و روند خدمت به مردم مشخص است.
- درباره آموزش و پرورش باید به نحوی به مسایل نگاه شود که ببینید بچه‌های منطقه محروم با بچه خودت یک سرویس می‌گیرد یا نه اگر در این جایگاه قرار بگیریم، می‌توانیم مشکل را حل کنیم
- باید مناطق محروم را ببینیم، ولی آن‌ها را نمی‌بینیم و صدایشان را نمی‌شنویم.
- مدارسی در مناطق محروم داریم که فضا، تجهیزات و امکانات معمولی را ندارند. گرفتار هستند، اما در مناطق برخوردار برای کلاس اول ۸۰ تا ۱۰۰ میلوین هزینه می‌کنند.
- اگر در کشور اسلامی هستیم، خدمات رسانی باید یکسان باشد. اگر این را بپذیریم، راه حل پیدا می‌کنیم.
- مدارس غیر انتفاعی یک فرصت هستند و درصدی از نیاز آموزشی را پوشش می‌دهند، اما ۸۰ درصد بچه‌های مدارس دولتی، چون درست سرویس نمی‌گیرند، نمی‌توانند به دانشگاه راه یابند.
- اگر به معلمان در مدارس نرسیم طبیعتا چند شغله می‌شوند و برای رسیدگی به بچه‌های مردم مشکل پیدا می‌کنند. باید مشکل معلم‌ها را حل کرد.
- با تایید بحثی که آقای قالیباف مطرح کرد، باید ثبات مدیریتی ایجاد کنیم.
- باید وقتی بسته آموزشی در مدارس اجرا می‌کنیم نگاه فعلی تغییر یابد. دانش آموز علاوه بر درس‌هایی که می‌خواهند یاد بگیرد؛ با تیم کار کند و آموزش ببیند که مشکلات را چگونه حل کند.
- آدم‌هایی که در مدارسی که به خیال خود نخبگان را تربیت می‌کنند، به‌گونه‌ای تربیت می‌شوند که تک بعدی بار می‌آیند.
- این فرد وقتی از نظام آموزشی بیرون می‌آید، نمی‌تواند رابطه برقرار کند و مشکل حل کند. تا یک مقداری در مسایل گیر می‌کند قهر می‌کند و می‌رود. خود را تافته جدا بافته تصور می‌کند.
