تحلیل بیش از ۱۵۰۰ مکالمه طبیعی نشان می‌دهد که انسان‌ها برای برقراری ارتباط بهتر با یکدیگر، احتمالا در طول زمان حرکات پیچیده‌تری را در عضلات صورت خود تکامل داده باشند.
به گزارش فارس، در بخش اول این مطالعه، محققان به عنوان شرکت کننده در تماس‌های ویدیویی با ۵۲ نفر شرکت کردند تا واکنش‌ها و حالات طبیعی آن‌ها را در سناریو‌های مختلف روزمره ضبط کنند.
برای طراحی مکالمات، طیف وسیعی از رفتار‌ها در نظر گرفته شد، از جمله گوش‌دادن، شوخ طبعی، خجالت‌زدگی و درگیری. برای سنجش توانایی مهار حالات چهره، از شرکت‌کنندگان خواسته شد در حالی که شریک مکالمه سعی می‌کرد آن‌ها را وادار به واکنش کند، چهره خود را بی‌حرکت نگه دارند.
همین افراد بعداً ویدیو‌های کوتاهی از چهره خود را ضبط کردند، در حالی که سعی می‌کردند به اهدافی مانند دوستانه به نظر رسیدن، تهدیدآمیز جلوه کردن و مخالفت بدون اینکه مورد تنفر قرار بگیرند، برسند.
سپس، بیش از ۱۷۰ نفر با تماشای بخش‌هایی از تماس‌های ویدیویی و ضبط‌شده، احساسات و حالت‌هایی که منتقل می‌شد را ارزیابی کردند تا میزان «قابل درک بودن» و همچنین میزان «دوست‌داشتنی بودن» فرد شرکت‌کننده را بسنجند.
بیان‌پذیری چهره هر شرکت‌کننده با استفاده از FACS (سیستم کدگذاری عمل صورت) صورت گرفت. این سیستم، روشی برای اندازه‌گیری فعالیت عضلات صورت است.
برای اینکه یافته‌ها را در مقیاس بزرگتری به کار گیرند، محققان تجزیه و تحلیلی را روی مکالمات ویدیویی بین ۱۴۵۶ غریبه از یک مجموعه داده موجود انجام دادند، جایی که شرکای گفتگو میزان علاقه خود به یکدیگر را ارزیابی کردند.
نتایج ارزیابیِ دوست‌داشتنی بودن، در رابطه با نتایج FACS و سایر معیار‌های شناخته‌شده، تجزیه و تحلیل شد و دانشمندان دریافتند که شرکت‌کنندگانی که حالات چهره آن‌ها رسا و گویا بود، هم از نظر ارزیابی‌کنندگان مستقل و هم از طرف مخاطب گفتگویشان، بیشتر مورد علاقه قرار گرفتند.
همچنین مشخص شد که خواندن احساسات آن‌ها از روی چهره آسان‌تر است و آن‌ها توانایی بیشتری در تطبیق حالات چهره خود برای رسیدن به اهداف اجتماعی دارند.
دکتر ایث کاواناغ، پژوهشگر و نویسنده اصلی این مطالعه در دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه ملی سنگاپور، گفت: «این اولین مطالعه گسترده برای بررسی حالات چهره در تعاملات دنیای واقعی است.»
او در خصوص نتایج تحقیق گفت: «یافته‌های ما نشان می‌دهد که بیان چهره با نتایج اجتماعی مثبت مرتبط است. این نشان می‌دهد که افراد با بیان بیشتر در جذب شرکای اجتماعی و ایجاد روابط موفق‌تر هستند. این همچنین می‌تواند در حل تعارض مهم باشد.»
