جعفر میلی منفرد، سرپرست وزارت آموزش عالی در دولت اصلاحات، استاد و معاون اسبق دانشگاه صنعتی امیرکبیر و فعال سیاسی اصلاح طلب درگذشت.
به گزارش جماران، او در سال ۱۳۹۲ از سوی حسن روحانی برای تصدی وزارت علوم و تحقیقات به مجلس معرفی شد که موفق به اخذ رای اعتماد نمایندگان نشد.
جعفر میلی منفرد (زاده ۱۳۳۲ در تهران) پژوهشگر، استاد تمام مهندسی برق دانشگاه صنعتی امیرکبیر و سیاستمدار اصلاح طلب ایرانی بود. وی دارای مدرک دکتری مهندسی برق قدرت از دانشگاه پاریس ۶ و عضو هیئت علمی دانشگاه صنعتی امیرکبیر بود. او دارای سوابق مختلف در وزارت علوم، تحقیقات و فناوری در دولت‌های پنجم، هفتم، هشتم و یازدهم بوده و در دولت دوم سید محمد خاتمی، پس از استعفای مصطفی معین، مدتی سرپرست وزارت علوم، تحقیقات و فناوری بود.
میلی منفرد اولین وزیر پیشنهادی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری در کابینه حسن روحانی بود که موفق به اخذ رأی اعتماد از مجلس نهم نشد. وی از مجموع ۲۸۴ رأی مأخوذه با ۱۰۵ رأی موافق، ۱۶۲ رأی مخالف و ۱۵ رأی ممتنع موفق به کسب رأی اعتماد از مجلس نهم نشد. پس از رای‌عدم اعتماد جعفر توفیقی به عنوان سرپرست وزارت علوم، تحقیقات و فناوری منصوب شد. میلی منفرد در دوره‌ی وزارت رضا فرجی دانا به معاونت آموزشی وزارت علوم منصوب شد که این انتصاب با مخالفت اصولگرایان مواجه و از دلایل استیضاح رضا فرجی دانا وعدم رای اعتماد به دو گزینه‌ی بعدی وزارت علوم بود. محمد فرهادی پس از گرفتن رأی اعتماد مجلس، با استعفای میلی منفرد از معاونت آموزشی وزارت علوم موافقت نمود. وی روز ۱۸ خرداد پس از تحمل یک دوره بیماری درگذشت.
جعفر میلی منفرد در خانواده‌ای متدین و آذری‌زبان در سال ۱۳۳۲ در تهران متولد شد. میلی منفرد مدرک کارشناسی خود را در رشته مهندسی برق قدرت در سال ۱۳۵۶ از دانشگاه صنعتی امیرکبیر دریافت کرد و پس از آن موفق به اخذ دیپلم تخصصی از مدرسه عالی سوپیلک (به فرانسوی: Supélec) در سال ۱۳۵۹ شد. میلی‌منفرد با پشت سر گذاشتن دوره کارشناسی ارشد خود در رشته مهندسی برق قدرت در دانشگاه پاریس ۶ در سال۱۳۶۰، در نهایت مدرک دکتری مهندسی برق قدرت خود را نیز سه سال بعد از همان دانشگاه دریافت کرد.
جعفر میلی منفرد حین تحصیل در مقطع دکتری در پاریس، با همراهی تعدادی از دانشجویان انقلابی، «کانون اسلامی دانشجویان در پاریس» را تأسیس کرد. او پس از این، مدتی نیز مسئولیت تشکیلات اتحادیه انجمن‌های اسلامی دانشجویان را در اروپا بر عهده گرفت و پس از بازگشت به وطن نیز به مدت پنج سال نمایندگی این اتحادیه را در تهران عهده‌دار بود.
مسئول چهار دوره تقویتی کارشناسی ارشد ایثارگران کشور (۱۳۶۵–۱۳۶۹)
معاون امور جنگ دانشگاه صنعتی امیرکبیر (۱۳۶۶–۱۳۶۹)
معاون آموزشی دانشگاه صنعتی امیرکبیر (۱۳۶۸–۱۳۶۹)
سرپرست دانشگاه تفرش (۱۳۶۸–۱۳۶۹)
معاون دانشجویی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری (۱۳۶۹–۱۳۷۲)
معاون پژوهشی دانشگاه صنعتی امیرکبیر (۱۳۷۲–۱۳۷۶)
معاون دانشجویی و فرهنگی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری (۱۳۷۶–۱۳۷۹)
معاون فناوری وزارت علوم، تحقیقات و فناوری (۱۳۷۹–۱۳۸۱)
رئیس سازمان پژوهشهای علمی و صنعتی ایران (۱۳۷۹–۱۳۸۱)
سرپرست وزارت علوم، تحقیقات و فناوری (۱۳۸۲)
قائم مقام وزیر و معاون طرح و توسعه‌ی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری (۱۳۸۲–۱۳۸۴)
سرپرست گروه مکاترونیک دانشگاه صنعتی امیرکبیر (۱۳۸۴-اکنون)
مسئول قطب علمی قدرت دانشگاه صنعتی امیرکبیر (۱۳۸۵-اکنون)
معاون آموزشی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری (۱۳۹۲–۱۳۹۳)
