این روز‌ها وقتی نیم نگاهی به سینمای کمدی ایران می‌اندازیم و متوجه می‌شویم که در مقایسه با فیلم‌های درام و اجتماعی مورد توجه بیشتری قرار می‌گیرند به این فکر می‌کنیم که شاید این فیلم‌ها واقعا خوب هستند! اما اینطور نیست. جامعه نیازمند خندیدن است بنابراین به سینمای کمدی جذب می‌شود.
به گزارش راهنماتو، حالا فیلم «سال گربه» که در ۲۲ فروردین ۱۴۰۳ روی پرده رفت توجه‌ها را به خود جلب کرده. آیا واقعا ژانر این فیلم کمدی است؟ تلاش مصطفی تقی‌زاده به عنوان یک کارگردان در این فیلم چیست؟
فیلم «سال گربه» طرح داستانی تکراری و گره‌هایی نیمه‌باز دارد که مخاطب را حتی در ۴۵ دقیقه ابتدایی فیلم هم روی صندلی میخکوب نمی‌کند. قرار است هر ۱۲ سال یکبار در سال گربه، نحسی جهانگیر با بازی بهرام افشاری گریبان اطرافیانش را بگیرد! بسیار خب حالا چه خواهد شد؟ او دیوانه شهرت است و پلات فیلم‌نامه شهرت به نظر می‌رسد، اما چه محتوایی برای شهرت می‌سازیم تا در خلال خنداندن تاثیرگذار باشد؟
همان شوخی‌های تکراری جنسی، همان شخصیت‌های تیپیکال، به عنوان مثال یک مادر پیرِ به شدت غرغرو! چیزی که باعث می‌شود بگوییم فیلم «سال گربه» به جای یک فیلم بلند، می‌توانست فیلمی کوتاه باشد این است که در آن هیچ اتفاق خاصی نمی‌افتد و ما فقط منتظر خاموش شدن پرده هستیم! پرده خاموش می‌شود و همه چیز به شکل ناامیدکننده‌ای تمام!
شاید اینکه قرار است مدت زمانی کوتاه بخندید و خوش بگذرانید به نظر جذاب برسد، اما وقتی شاهکار‌های کمدی سینما را می‌بینیم و در خلال خندیدن چیزهای زیادی از زندگی دستگیرمان می‌شود، قطعا ۲ ساعت زمانِ طلایی خود را از دست نداده‌ایم. به نظر می‌رسد فیلم‌سازان در این دوره معنای فیلم با ژانر کمدی را فراموش کرده‌اند. شاید فراموش کرده‌اند که فیلم‌های کمدی حتی بیشتر از فیلم‌های دراماتیکی که به شکلی حیرت‌انگیز تراژیک تمام می‌شوند، می‌توانند ما را به کاتارسیس برسانند.
فیلم «سال گربه» هیچ تاثیری بر احساسات و افکار ما نمی‌گذارد و در کسری از ثانیه و پس از خاموش شدن پرده آن را فراموش می‌کنیم مگر اینکه بقل دستیمان به خودش بیاید و بگوید «ای بابا عجب فیلم افتضاحی بود!» در این حالت ممکن است چند دقیقه‌ای درباره معایب فیلم حرف بزنیم و بعد همه چیز تمام شود.
بهرام افشاری واقعا بازیگر دوست داشتنی‌ای است. او همواره توانسته ما را بخنداند. در بسیاری از فیلم‌های کمدی مثل فسیل و سال گربه، اگر او نبود ممکن بود همان لحظه پول بلیط را فراموش و سالن را ترک کنیم! اما، چرا باید از فیلم نامه یک فیلم گرفته تا فیلم‌برداری همه چیز به طرزی باورنکردنی سطح متوسط رو به پایینی داشته باشد که تمام بار روی دوش یک بازیگر بیافتد؟ بهرام افشاری تا کجا می‌تواند با شوخی‌هایش ما را سرگرم کند تا فراموش کنیم چه فیلم بی‌محتوایی می‌بینیم؟ اگر فیلم «سال گربه» بازی بهرام افشاری را هم نداشت هیچ امید دیگری باقی نمی‌ماند.
