به این ۳ دلیل باید فیلم «بیچارگان» را ببینیم

شاید گاهی به عنوان یک مرد در یک جامعه یا به عنوان یک زن متوجه شده باشیم که یک زن ایده‌آل برای برخی از مردان، به خصوص در جوامع مردسالار، زنی است با روحی پاک و معصوم که جسمی بالغ و زنانه دارد. شاید حتی به عنوان یک مرد تا به حال دیده باشیم که یکی از هم جنس‌هایمان چنین خیالی در سر دارند و آن را یک رویای جذاب می‌دانند.

به گزارش راهنماتو، فیلم «بیچارگان» که بر اساس رمانی با همین نام ساخته شده است، با چنین مفهومی به شکلی عمیق بازی می‌کند. فیلم «Poor Things» که این روز‌ها مورد توجه بسیاری از افراد قرار گرفته، جای بحث و بررسی فراوان دارد.

دلیل اول؛ فیلم «بیچارگان» اقتباسی که اقتباس نیست!

فیلم «Poor Things» اقتباسی است از رمانی فانتزی با همین نام که نویسنده آن آلاسدایر گری است. بسیار خب! ایده اولیه و اصلی از همین کتاب آمده. دانشمندی که به شکلی عجیب پیوند مغز انجام می‌دهد (واراد جزئیات نمی‌شویم که اسپویل صورت نگیرد.) نتیجه این پیوند دختری است به نام بلا. همه چیز از این ایده شروع می‌شود، اما جزئیات و جذابیت‌های بصری‌ای که به فیلم افزوده می‌شوند انقدر متفاوت و جذاب هستند که حتی اگر کتاب «بیچارگان» را خوانده باشیم، فیلم برای ما کاملا جدید و مسحورکننده است؛ بنابراین ما مجبور هستیم این فیلم را ببینیم تا از زندگی لذت ببریم!

دلیل دوم؛ فیلم «بیچارگان» دوربین را به بازی می‌گیرد!

چه چیز باعث شد که بشریت فیلمسازی را آغاز کند؟ کشف دوربین فیلمبرداری؟ پس چرا بسیاری از کارگردانان بازی با آن را از یاد می‌برند؟ اما، یورگوس لانتیموس نه تنها دوربین را فراموش نکرده، بلکه با ساختن فیلم‌های متفاوت، به استفاده از دوربین واید و تکنیک‌های دیگر شناخته می‌شود. حالا در فیلم «بیچارگان» حرکت و تکنیک‌های دوربین فیلمبرداری شروع به حرف زدن می‌کنند و معنادار می‌شوند. اگر zoom in ببینیم یعنی باید منتظر یک صحنه دراماتیک باشیم، اگر zoom out ببینیم یعنی قرار است کمی بهم بریزیم! به هر رو دوربین به قدری پویا است که حتی اگر طرح داستانی، رنگ لباس‌ها، قیافه بازیگر‌ها و خیلی چیز‌های دیگر را در این فیلم دوست نداشته باشیم، سرگرم بازی‌های دوربین هستیم. بازی با دوربین باعث می‌شود که مجبور باشیم فیلم «بیچارگان» را ببینیم تا دنیایمان پویاتر شود.

دلیل سوم؛ فیلم «بیچارگان» مفهومی است!

وقتی پرده روشن می‌شود و فیلم «بیچارگان» روی آن می‌افتد، صحنه‌ای رویایی، ویکتوریایی و رنگارنگ می‌بینیم که توجه ما را به خود جلب می‌کند. همه چیز هوشمندانه و قوی است. ممکن است با یک تصویر واید متوجه شویم که دنیا را از شهر فرنگ می‌بینیم یا ممکن است رفتار‌های دختری زیبا برای ما عجیب باشد. اما، فیلم «بیچارگان» یک فیلم پرطمطراقِ نامفهوم و بی‌مفهوم نیست! ما در این فیلم جهانی مردسالارانه را می‌بینیم که هر مردی با هر نوع شخصیتی وقتی به بلا نزدیک می‌شود، خیال تسلط بر او را در ذهن می‌پروراند. پس ما با یک فیلم فمنیسمی طرف هستیم، اما نه یک فمنیسم رادیکال و آشفته. فیلمی فمنیستی که حرف‌هایش را به نرمی می‌زند.

از طرفی ما با مساله خلقت روبه رو هستیم. حالا جهان داستان بزرگ‌تر می‌شود و دختری که خودش نخواسته در این دنیا باشد، باید به مرور پرده از اسرار این جهان بردارد، جست‌وجو کند، جست‌وخیز کند، بپذیرد، رد کند، پذیرفته شود و غیره. جایی هست که بلا آداب و رسوم‌های افراد جامعه‌ای به اصطلاح متمدن را به بازی می‌گیرد و نشان می‌دهد که قرار است عصیانگر باشد؛ بنابراین فیلم «Poor Things» پر است از دغدغه که هرکدام به شکلی منسجم در فیلم حضور دارند؛ نه درهم‌برهم و از هم گسیخته! به همین خاطر است که مجبوریم این فیلم را ببینیم!