دانشمندان میگویند توانایی تشخیص شوخ طبعی میتواند به هوش مصنوعی کمک کند تا به طور طبیعیتر با مردم تعامل داشته باشد.
به گزارش ایسنا، مهم نیست که هوش مصنوعی میتواند از پس آزمون وکالت و پزشکی و خواندن داستان قبل از خواب با احساس بربیاید، زیرا این فناوری بدون تسلط بر هنر کنایه زدن هرگز با شگفتی ذهن انسان برابری نمیکند.
به نظر میرسد که این هنر ممکن است در لیست قابلیتهای هوش مصنوعی قرار گرفته باشد. محققان هلندی یک ردیاب کنایه مبتنی بر هوش مصنوعی ساختهاند.
مت کولر (Matt Coler) از آزمایشگاه فناوری گفتار دانشگاه خرونینخن میگوید: ما میتوانیم طعنه را به روشی قابل اعتماد تشخیص دهیم و مشتاقیم آن را رشد دهیم. ما میخواهیم ببینیم تا کجا میتوانیم آن را پیش ببریم.
این پروژه چیزی فراتر از آموزش الگوریتمها است، زیرا گاهی واضحترین نظرات را نمیتوان با معنای واقعی کلمه در نظر گرفت و در عوض باید به عنوان حرف مخالف تفسیر شوند. کولر میگوید که طعنه بیش از آنچه که ما ممکن است درک کنیم، در گفتمان ما نفوذ میکند، بنابراین درک آن برای آن که انسانها و ماشینها به طور یکپارچه با هم ارتباط برقرار کنند، بسیار مهم است.
کولر میگوید: وقتی شروع به مطالعه طعنه میکنید، از میزان استفاده ما از آن به عنوان بخشی از حالت عادی ارتباط آگاه میشوید. اما ما باید با دستگاههای خود به شیوهای کاملا تحت اللفظی صحبت کنیم، گویی که با یک ربات صحبت میکنیم و لازم نیست اینطور باشد.
انسانها عموما در تشخیص طعنه ماهر هستند، اگرچه نشانههای محدودی که در متن یافت میشود آن را سختتر از تعامل رو در رو میکند، زمانی که ارائه، لحن و حالات چهره همگی قصد گوینده را آشکار میکنند. محققان در توسعه هوش مصنوعی خود دریافتند که چندین نشانه برای الگوریتم برای تشخیص طعنه اهمیت دارد.
در مطالعهای که در جلسه مشترک انجمن آکوستیک آمریکا و انجمن آکوستیک کانادایی در اتاوا در روز پنجشنبه ارائه شد، ژیوان گائو، دانشجوی دکترا در آزمایشگاه، نحوه آموزش شبکه عصبی را بر روی محتوای متنی، صوتی و ویدیویی توسط این گروه توضیح داد. کلیپهایی از سریالهای کمدی آمریکایی از جمله Friends و The Big Bang Theory استفاده شده است. این پایگاه داده توسط محققانی در ایالات متحده و سنگاپور جمعآوری شده است که جملاتی از برنامههای تلویزیونی را با برچسبهای طعنه برای ساختن آشکارساز خود حاشیهنویسی کردند.
پس از آموزش متنی و صوتی، همراه با نمراتی که محتوای عاطفی کلمات گفته شده توسط بازیگران را منعکس میکرد، هوش مصنوعی تقریبا ۷۵ درصد مواقع میتوانست طعنه را تشخیص دهد. تحقیقات بیشتر در آزمایشگاه از دادههای مصنوعی برای افزایش دقت بیشتر استفاده کرده است، اما این تحقیق در انتظار انتشار است.
شخار نایاک (Shekhar Nayak)، یکی دیگر از محققین این پروژه میگوید که علاوه بر روانتر کردن مکالمات با دستیاران هوش مصنوعی، میتوان از همین رویکرد برای تشخیص لحن منفی در زبان و شناسایی سوء استفاده و سخنان نفرتآمیز استفاده کرد.
گائو میگوید که میتوان با افزودن نشانههای بصری به دادههای آموزشی هوش مصنوعی، مانند حرکات ابرو و پوزخند، پیشرفتهای بیشتری حاصل کرد. اما این سوال ایجاد میشود که این الگوریتم چقدر دقیق است؟ آیا قرار است ماشینی داشته باشیم که ۱۰۰ درصد دقیق خواهد بود؟ این کاری نیست که حتی انسانها هم بتوانند انجام دهند.
کولر اضافه میکند که آشنایی بیشتر برنامهها با نحوه صحبت کردن واقعی انسانها باید به مردم کمک کند تا به طور طبیعی با دستگاهها صحبت کنند، اما او متعجب است که اگر ماشینها مهارتهای تازه را بپذیرند و شروع به کنایه زدن به ما کنند، چه اتفاقی میافتد.