ایران از کشورهای مسلمان خواسته است رژیم صهیونیستی را هدف تحریم نفتی قرار دهند اما آیا این تامین کنندگان حاضر می‌شوند از منافع خود چشم پوشیده و رژیم غاصب را برای توقف جنایاتش در غزه، تحت فشار قرار دهند؟
به گزارش ایسنا، هر چند رژیم صهیونیستی از ابتدای تاسیسش دچار بحران‌های سیاسی، اجتماعی و اقتصادی متعددی بوده است اما عملیات طوفان الاقصی ضربه مهلکی به این رژیم اشغالگر به ویژه در حوزه اقتصاد زد. از همین جهت موضوع اقتصاد به عنوان پاشنه آشیل فعلی این رژیم کودک کش مورد توجه تحلیلگران و سیاستمداران قرار گرفته است.
رهبر معظم انقلاب هم در ابتدای طوفان الاقصی با توجه به همین نقطه ضعف توصیه کلیدی به کشورهای مسلمان داشتند. ایشان درباره وظایف و عملکرد دولت‌های مسلمان نیز تصریح کردند: برخی دولت‌های اسلامی به ظاهر در مجامع، جنایات رژیم صهیونیستی را محکوم کردند و برخی هم تاکنون محکوم نکرده‌اند اما این، قابل قبول نیست. کار اصلی آن است که شریان و جریان حیاتی رژیم صهیونیستی قطع شود و دولت‌های اسلامی مانع از رسیدن انرژی و کالا به این رژیم شوند.
حال که چند ماه از این ماجرا میگذرد و تحولات میدانی به ضرر اشغالگران صهیونیست شده است، برخی کشورها همچون ترکیه مدعی تحریم اقتصادی صهیونیست‌ها هستند اما این ادعا چه میزان با واقعیت همراه است و سایر کشورهای اسلامی در این زمینه چه نقشی دارند؟ از سوی دیگر شریان‌های حیاتی رژیم صهیونیستی در زمینه انرژی و کالا کجا هستند؟ در گزارش پیشرو به وضعیت تامین انرژی صهیونیست‌ها پرداختیم.
هرچند ایران از کشورهای مسلمان خواسته است رژیم صهیونیستی را هدف تحریم نفتی قرار دهند اما آیا این تامین کنندگان حاضر می‌شوند از منافع خود چشم پوشیده و رژیم غاصب را برای توقف جنایاتش در غزه، تحت فشار قرار دهند؟ اگرچه، بازار نفت یک بازار جهانی است که به هر خریداری، گزینه‌های فراوانی برای یافتن منابع نفت مورد نیازش را می‌دهد اما تحقق این بایکوت و اثرگذاری آن، به مشارکت کشورهایی نظیر قزاقستان و جمهوری آذربایجان نیاز دارد.
طبق آمار شرکت کپلر، رژیم صهیونیستی از اواسط مه ۲۰۲۳، حدود ۲۲۰ هزار بشکه در روز نفت وارد کرده که ۶۰ درصد از آن از این دو کشور بوده است. کشورهای آفریقایی به خصوص گابن، از تامین‌کنندگان بزرگ دیگر این رژیم هستند. آمریکا که بزرگترین حامی رژیم صهیونیستی است، در سال ۲۰۲۳، نفت بیشتری را برای بازار نفت دریابرد جهانی تامین کرد. همچنین صادرات از برزیل به اراضی اشغالی، رشد قابل ملاحظه‌ای داشت.
اما حیاتی‌ترین موضوع برای رژیم صهیونیستی، امنیت بنادر نفتی و آبهای اطراف آن‌هاست تا این واردات بتواند در امنیت کامل انجام شود. رژیم صهیونیستی سه پایانه واردات نفت شامل اشکلون و حیفا در دریای مدیترانه و ایلات در دریای سرخ را دارد.
اشکلون مهمترین پایانه واردات نفت رژیم صهیونیستی است که روزانه حدود ۱۸۰ هزار بشکه در روز نفت را جابجا می‌کند. این پایانه نزدیک غزه است و مدت کوتاهی پس از آغاز جنگ غزه، بسته شد. هیچ نفتی از طریق پایانه دریای سرخ در ایلات از سال ۲۰۲۰ وارد اراضی اشغالی نشده است. جریان واردات به حیفا، حدود ۴۰ هزار بشکه در روز است.
بر اساس گزارش پایگاه خبری ریگ زون، تولیدکنندگان خاورمیانه‌ای سهم اندکی در تامین نفت برای رژیم صهیونیستی دارند.
طبق اطلاعات ورلد میترز، رژیم صهیونیستی همچنین ۵۹۷۷ بشکه در روز نفت تولید می‌کند که این رژیم را در رتبه ۹۵ در سطح جهانی قرار می‌دهد.
روزنامه مالی عبری زبان «گلوبز» با اشاره به منابع اسرائیلی، گزارش کرد با وجود آن که ترکیه در دوم مه، ممنوعیت کامل تجارت با اسرائیلی‌ها را اعلام کرد، نفت جمهوری آذربایجان همچنان در نفتکش‌های عازم به اراضی اشغالی در بندر مدیترانه‌ای جیحان ترکیه، بارگیری می‌شوند.
جمهوری آذربایجان، متحد نزدیک ترکیه است اما روابط قوی با رژیم صهیونیستی دارد و یک تامین کننده مهم نفت برای این رژیم است. نفت از منابع دریای خزر، از طریق خط لوله باکو-تفلیس-جیحان به بندر جیحان پمپاژ می‌شود. نفتکش‌ها این نفت را از جیحان به حیفا می‌برند.
به نظر می‌رسد با وجود این که وزارت بازرگانی ترکیه در دوم مه اعلام کرد همه محصولات مشمول بایکوت تجاری می‌شوند که به دلیل وخیمتر شدن تراژدی انسانی در فلسطین، اعلام شده است، عملیات صادرات نفت همچنان ادامه دارد.
این وزارتخانه در بیانیه‌ای اعلام کرد: مرحله دوم اقدامات انجام شده در سطح دولتی آغاز شده و مبادلات صادرات و واردات مربوط به رژیم صهیونیستی برای پوشش تمامی محصولات، به حالت تعلیق درآمده است و ترکیه این موارد را قاطعانه اجرا خواهد کرد. در این بیانیه افزوده شده است: اقدامات جدید تا زمانی که رژیم صهیونیستی، اجازه انتقال بی‌وقفه و کافی کمک‌های بشردوستانه به غزه را بدهد، ادامه خواهد یافت.
در ژانویه، رژیم صهیونیستی بزرگترین مشتری نفت جمهوری آذربایجان بود و ۵۲۳ هزار و ۵۰۰ تن نفت به ارزش ۲۹۷ میلیون دلار از این جمهوری شوروی سابق وارد کرد. سایر تامین‌کنندگان بزرگ نفت برای این رژیم، قزاقستان و نیجریه بودند.
این رژیم با صادرات پهپادهای جنگی، توپخانه دور برد و سامانه‌های موشکی زمین به هوا از صنایع هوافضای خود، به تامین کننده بسیار مهم تسلیحات برای جمهوری آذربایجان تبدیل شده است. رژیم صهیونیستی همچنین به جمهوری آذربایجان، ماهواره می‌فروشد.
طبق گزارش گلوبز، روابط رژیم صهیونیستی با جمهوری آذربایجان، پایدارترین روابط این رژیم با هر کشور مسلمانی است.
این تحولات در حالی است که ترکیه به این دلیل که رژیم صهیونیستی حاضر نشده است به ترکیه اجازه دهد به تلاش‌های بین‌المللی برای رساندن کمک به غیرنظامیان غزه ملحق شود، به دنبال ممنوعیت تجاری با این کشور است. هدف ترک‌ها ایجاد اتش بس دائمی در غزه است.
پس از گزارش‌های اولیه از تصمیم ترکیه برای توقف تجارت، اسرائیل کاتز، وزیر خارجه رژیم صهیونیستی، رجب طیب اردوغان، رئیس جمهور ترکیه را به شکستن توافقات بواسطه مسدود کردن بنادر برای واردات و صادرات اسرائیلی متهم کرد. وی در شبکه اجتماعی ایکس نوشت: این رفتار یک دیکتاتور است که منافع مردم و بازرگانان ترکیه را نادیده می‌گیرد و توافقات تجاری بین‌المللی را نادیده می‌گیرد.
طبق آمار اداره مرکزی آمار رژیم صهیونیستی، تجارت بین رژیم صهیونیستی و ترکیه، حدود ۶.۲ میلیارد دلار در سال است که صادرات ترکیه، حدود ۴.۶ میلیارد دلار از این رقم را تشکیل می‌دهد. رژیم صهیونیستی، سیزدهمین بازار بزرگ صادراتی ترکیه در سال ۲۰۲۳ بود که ۲.۱ درصد از صادرات ترکیه را به خود اختصاص داد. ترکیه در سال ۲۰۲۳، پنجمین منبع بزرگ واردات به اراضی اشغالی بود. از جمله صادرات رژیم صهیونیستی به ترکیه، فرآورده‌های نفتی است.
طبق داده‌های کپلر، رژیم صهیونیستی در آوریل، حدود ۱۱ هزار بشکه در روز بنزین و گازوئیل به بنادر ترکیه صادر کرده است. ترکیه اولین شریک تجاری اصلی رژیم صهیونیستی است که صادرات و واردات خود را در واکنش به اقدامات این رژیم در غزه، متوقف کرده است.
