بسیاری از ما صدای ناگهانی و کرکننده تغییر یافته خودرو را تجربه کرده‌ایم که آرامش ما را با سرعتی که می‌گذرد به میلیون‌ها قطعه تبدیل می‌کند.
به گزارش خبرآنلاین، اگر در محله‌ای زندگی می‌کنید که این صدا‌های مزاحم آشنا هستند، احتمالاً شما را شگفت‌زده نخواهد کرد که تحقیقات تمایل به داشتن این نوع خودرو را به سطوح بالاتر سادیسم و روان‌پریشی مرتبط می‌کند.
روانشناس جولی ایتکن شرمر از دانشگاه وسترن انتاریو در کانادا بیش از ۵۰۰ نفر را مورد تجزیه و تحلیل قرار داد تا رابطه بین ویژگی‌های شخصیتی «تاریک» و ترجیح خودرو‌های پر سر و صدا با صدای اصلاح شده را بررسی کند.
شرمر در مورد مطالعه آزمایشی خود در Psychology Today نوشت: «از آنجایی که این تغییرات اگزوز هم برای مردم و هم برای حیوانات مزاحمت ایجاد می‌کند و هم در برخی از حوزه‌های قضایی غیرقانونی است، فپی بردن به این موضوع که چرا افراد می‌خواهند صدای خودروی آن‌ها سر به فلک بکشد، حائز اهمیت و جالب است.
شرمر ۵۲۹ دانشجوی بازرگانی را که میانگین سنی آن‌ها ۱۸ سال بود، مورد بررسی قرار داد که ۵۲ درصد از آن‌ها مرد بودند. این تحقیقات با سه سؤال در مورد احساسات شرکت‌کنندگان نسبت به خودرو‌های پر سر و صدا، شناخته شدن با خودرو‌های خود و پتانسیل تغییر صدای خودرو را مطرح کرد.
آن‌ها همچنین نظرسنجی شخصیت تتراد تاریک را تکمیل کردند، یک مقیاس که ویژگی‌های شخصیتی ماکیاولیسم، خودشیفتگی، روان‌پریشی و سادیسم را می‌سنجد. این ویژگی‌ها به دلیل ویژگی‌های "شیطانی" آن‌ها که شامل خودخواهی و سوء استفاده از دیگران است، تاریک نامیده می‌شوند.
فرض اولیه شومر آن بود که مردم ممکن است دوست داشته باشند با صدای بلند خودروی خود شناخته شوند و توجه زیادی را به خود جلب کنند که با رفتار خودشیفتگی همسو است. او همچنین پیش‌بینی می‌کرد که افرادی با ویژگی‌های سادیستی یا روان‌پریشی، مرتبط با نگرش‌های مجرمانه، تمایل بیشتری به خودرو‌های پر سر و صدا با تغییرات اغلب غیرقانونی داشته باشند. او همچنین پیش‌بینی کرد که مردان جوان‌تر ماشین‌های پر سر و صدا را ترجیح می‌دهند چراکه فکر می‌کنند با این کار امتیاز بیشتری کسب می‌کنند.
شرمر به سی‌بی‌سی نیوز گفت: «به نظر می‌رسد این کار بی‌توجهی بی‌رحمانه به احساسات و واکنش‌های دیگران است.»
مرد بودن و داشتن ویژگی‌های شخصیتی سادیستی و روان‌پریشی حدود ۲۹ درصد از واریانس ترجیح خودرو‌های پر سر و صدا را تشکیل می‌دهد. تجزیه و تحلیل نشان داد که جوان بودن امتیاز بالاتری را در مقیاس خودرو در گروه پیش‌بینی می‌کند، اما این همبستگی به اندازه کافی برای نتیجه‌گیری معنادار نبود. ارتباط بین نمرات بالاتر در مقیاس ماشین و هر یک از صفات تتراد تاریک یافت شد، اگرچه در مورد ماکیاولیسم و خودشیفتگی به طور معنی داری نبود.
در حالی که این مطالعه بینش‌هایی را ارائه می‌دهد، البته هشدار‌هایی نیز وجود دارد. شرکت‌کنندگان در نمونه نسبتاً کوچک و نسبتاً جوان بودند و همه در یک مدرک بازرگانی در همان دانشگاه ثبت‌نام کردند، بنابراین یافته‌های شرمر ممکن است برای جمعیت‌های گسترده‌تر صدق نکند.
این نظرسنجی فقط در مورد تمایل به داشتن خودرو‌های پر سر و صدا است و ترجیحات داشتن سایر وسایل نقلیه با صدای بلند، مانند موتور سیکلت یا کامیون‌های بزرگ را بررسی نکرد. تحقیقات آینده می‌تواند متغیر‌های دیگری مانند گوش دادن به موسیقی با صدای بلند در حین رانندگی را مورد بررسی قرار دهند.
