با افزایش آمار ابتلا به سرخک در سطح بین‌المللی، دانستن نکاتی درباره این بیماری و نقش واکسیناسیون علیه آن برای افراد مهم است.دو مقاله در مجله انجمن پزشکی کانادا، مروری مختصر از این بیماری بسیار عفونی ارائه می‌دهند.
به گزارش ایسنا به نقل از مدیکال اکسپرس، در حالی که افزایش موارد ابتلا به سرخک در کانادا نیز به تازگی گزارش شده است، بسیاری از پزشکانِ کانادایی ممکن است تجربه مستقیم با تشخیص و درمان سرخک نداشته باشند، زیرا این کشور در سال ۱۹۹۸ میلادی به وضعیت حذف سرخک دست یافت.
پزشکان تاکید دارند افزایش فعالیت ویروس سرخک در سطح جهانی و در کانادا یادآور اهمیت ایمن سازی افراد علیه این بیماری است. از این رو روال منظمِ واکسیناسیون‌های معمول دوران کودکی از جمله سرخک که در طول همه گیری کووید-۱۹ نادیده گرفته شد باید فورا مورد بررسی قرار گیرند.
دکتر «سارا ویلسون»، یک پزشک در انتاریو، می‌گوید: پزشکان باید هنگام ارزیابی بیماران به ویژه آن‌هایی که سابقه سفر داشته‌اند یا کسانی که احتمالا در معرض شیوع محلی این بیماری قرار گرفته اند، هشیار باشند.
سرخک یکی از مسری‌ترین بیماری‌های عفونی تنفسی است. افراد مبتلا به سرخک دچار تب، سرفه، آبریزش بینی و ورم ملتحمه می‌شوند. همچنین بثوراتی که از روی صورت شروع و در سراسر بدن پخش می‌شود، حدود چهار روز بعد از ابتلا ممکن است ایجاد شود.
عوارض عفونت سرخک در ۳۰ درصد موارد گزارش شده است. این‌ها می‌توانند شامل عفونت گوش، ذات الریه، عوارض بارداری و عوارض عصبی از جمله آنسفالیت باشند. سرخک همچنین می‌تواند باعث نقص ایمنی ثانویه موقت شود. اکثر موارد سرخک در کانادا در افراد واکسینه نشده به ویژه کودکان رخ می‌دهد.
با توجه به عفونی بودن سرخک، ارائه دهندگان مراقبت‌های بهداشتی باید در صورت ارجاع موارد مشکوک برای ارزیابی یا آزمایش، با رعایت اقدامات پیشگیرانه با مراکز مراقبت بهداشتی تماس بگیرند تا اطمینان حاصل شود که از اقدامات مناسب پیشگیری و کنترل عفونت برای جلوگیری از انتقال بیماری به دیگران، استفاده می‌شود.
به رغم برنامه‌های موثر واکسیناسیون، شیوع سرخک در کشور‌های مختلف در حال افزایش است که بر نیاز به افزایش تلاش‌های واکسیناسیون تاکید می‌کند. راهنمای واکسیناسیون کانادا تجویز واکسن‌های سرخک، اوریون و سرخجه (MMR) را برای همه افراد در کانادا با برنامه‌های دز مشخص توصیه می‌کند.
برای مسافرت کردن یا زمان شیوع این بیماری، واکسیناسیون MMR می‌تواند فراتر از برنامه‌های استاندارد انجام شود؛ با دستورالعمل‌هایی که برای تسریع واکسیناسیون و پیشگیری پس از مواجهه ارائه شده است. بزرگسالان فاقد ایمنی سرخک یا سوابق واکسیناسیون نیز می‌توانند یک تا دو دز واکسن MMR را بسته به سن، سابقه سفر و عوامل خطر دریافت کنند. واکسن MMR ایمن و موثر است. با این حال، افراد مبتلا به نقص ایمنی یا زنان باردار نیاز به بررسی دقیق دارند. از این رو ایمنی جمعی از طریق واکسیناسیون انبوه بسیار مهم است.
واکسن سرخک مؤثر و بی خطر است. با این حال افرادی که دچار نقص ایمنی هستند یا زنان باردار، قادر به دریافت آن نیستند و بنابراین ایمنی جمعی از طریق واکسیناسیون انبوه، بسیار مهم است.
پزشکان می‌گویند به افرادی که دو دُز واکسن سرخک دریافت نکرده‌اند، توصیه می‌شود مراقب باشند به این بیماری مبتلا نشوند.
متخصصان تاکید دارند اگر نمی‌دانید که آیا ایمنی کافی در برابر سرخک دارید یا خیر، به شما توصیه می‌شود که آزمایش آنتی‌بادی را در مراکز پزشکی انجام دهید و تأیید کنید که آیا واکسیناسیون ضروری است یا خیر.
علاوه به این، هنگامی که به کشور‌های خارجی و مناطقی سفر می‌کنید که موارد بیشتری از ابتلا به سرخک در آن‌ها گزارش شده است به شما توصیه می‌شود پس از بازگشت به کشور خود، وضعیت جسمانی‌تان را به دقت بررسی کنید.
این مقاله مشخص می‌کند چه کسانی باید واکسن را خارج از برنامه توصیه شده معمولی دریافت کنند، به ویژه کودکانی که در برابر عوارض سرخک آسیب پذیر هستند.
این مطلب همچنین راهنمایی‌هایی را برای بزرگسالان ارائه می‌دهد تا یک دز یا بیشتر از این واکسن را بسته به سال تولدشان دریافت کنند.
دوره نهفتگی به طور میانگین ۱۴ روز است و چهار روز پس از بروز راش‌ها، قابل سرایت است.
سرخک درمان خاصی ندارد، اما برای کاهش تب بیمار از استامینوفن و ایبوپروفن استفاده می‌شود. برخی تحقیقات هم تأثیر خفیف ویتامین آ در کاهش علائم و کاهش مرگ و میر مبتلایان به سرخک را نشان داده است.
برخی افراد هم ممکن است به سینه‌پهلو و بیماری‌های عفونی مبتلا شوند که در آن صورت دارو‌های آن بیماری‌ها برایشان تجویز خواهد شد.
به گفته متخصصان، دوره نهفتگی به طور میانگین ۱۴ روز است و چهار روز پس از بروز راش‌ها قابلیت سرایت دارد.
