ماموریت منحرف کردن مسیر یک سیارک در سپتامبر ۲۰۲۲ ممکن است موفقیت بزرگی باشد، اما آسیب‌های جانبی آن تا چند هزار سال دیگر، دامان مریخ و ساکنان احتمالی آن را خواهد گرفت.
به گزارش خبرآنلاین، تجزیه و تحلیل جدیدی از زباله‌های پرتاب‌شده از سیارک دیمورفوس هنگامی که فضاپیمای DART ناسا با آن برخورد کرد، نشان داد که برخی از سنگ‌ها ممکن است در مسیر برخورد با مریخ قرار گرفته باشند و تا چند هزار سال دیگر، دهانه‌های برخوردی تازه‌ای روی سیاره سرخ شکل بگیرند.
در حال حاضر این موضوع چندان مهم به نظر نمی‌رسد، زیرا هیچ انسانی در مریخ زندگی نمی‌کند که نگران پرتاب سنگ‌ها باشد؛ اما اگر مدار سنگ‌ها با مدار مریخ اشتراک پیدا کند، مأموریت‌های سرنشین‌دار آینده با مشکل نگران‌کننده‌ای مواجه خواهند شد.
ماموریت DART از نظر مفهومی ساده بود. دیمورفوس و دیدیموس یک جفت سیارک دوتایی با دوره مداری شناخته‌شده هستند. ناسا با شلیک فضاپیمایی به سیارک کوچکتر، دیمورفوس، و اندازه گیری تغییرات مدار آن، توانست روشی را برای دفاع سیاره‌ای تمرین کند. در این روش برای منحرف کردن سیارکی که ممکن است در مسیر برخوردی خطرناک با زمین باشد، می‌توانیم جسم سنگینی را از مدت‌ها قبل به آن بکوبیم؛ اما برای اجرای این روش به زمان کافی برای برنامه ریزی و اجرای ماموریت نیاز خواهیم داشت.
اما دیمورفوس هم مانند اغلب سیارک‌ها، صخره‌ای صلب نیست. عمده سیارک‌ها ساختار کلوخ‌مانند دارند و ذرات آن با چسبندگی ضعیفی به هم متصل شده‌اند. برخورد فضاپیما به این کلوخ فضایی، انبوهی از سنگ‌ریزه‌ها و غبار سیارکی را به فضا پرتاب کرد. شاید بپرسید سرنوشت سنگ‌هایی که طی این برخورد در فضا رها شدند، چه شد؟ دو اخترشناس به نام‌های مارکو فنوچی از آژانس فضایی اروپا و آلبینو کاربوگنانی از موسسه ملی اخترفیزیک در ایتالیا در مقاله‌ای در ماهنامه انجمن سلطنتی نجوم به این سؤال، پاسخ داده‌اند.
این محققان به طور خاص بر ۳۷ تخته سنگ شناسایی‌شده با تلسکوپ فضایی هابل در اندازه‌های بین ۴ تا ۷ متر (۱۳ تا ۲۳ فوت) تمرکز کردند. خیالتان راحت، مشکلی زمین را تهدید نمی‌کند. صرفا برخی از تخته‌سنگ‌ها به نزدیکی زمین می‌رسند، اما آنقدر نزدیک که خطرساز شوند. اما چهار تخته‌سنگ به اندازه‌ای به مریخ نزدیک می‌شوند که می‌توانند مستقیماً به آن برخورد کنند، دو عدد از آن‌ها تا ۶۰۰۰ سال و دو عدد از آن‌ها تا ۱۵۰۰۰ سال دیگر به سطح مریخ برخورد می‌کنند.
مریخ برخلاف زمین، جو رقیقی دارد و سپری برای دفاع در برابر این سنگ‌های نسبتا کوچک (در مقیاس نجومی) ندارد! بر اساس محاسبات اخترشناسان، این سنگ‌ها مستقیماً به صورت یک‌تکه به پایین سقوط می‌کنند و دهانه‌های کوچکی را تا پهنای ۳۰۰ متر (۹۸۴ فوت) حفر می‌کنند. سطح مریخ پوشیده از با سنگ‌ها و دهانه‌های برخوردی است، بنابراین اگر در چند هزار سال آینده اتفاقی دراماتیک رخ ندهد، این تاثیرات واقعاً دنیای کسی را تکان نخواهد داد.
اما این یافته‌ها از کار قبلی تیم حمایت می‌کند که نشان می‌دهد برخی از شهاب‌سنگ‌هایی که در گذشته به زمین برخورد کرده‌اند، احتمالاً از برخورد سیارک‌ها در محیط نزدیک به زمین سرچشمه گرفته‌اند. به هر حال ما واقعا متاسفیم مریخ. اگر می‌خواهید برای تلافی سنگ‌ها را به سمت ما پرتاب کنید!
