موجوداتی به کوچکی مورچهها و زنبورها میتوانند باهوشتر و نکته سنجتر از پهپادهای هوشمندی باشند که ما انسانها میسازیم.
اگر از ما دربارهی حیوانات باهوش بپرسند، اغلب ما تنها چند حیوان را میتوانیم نام ببریم: شامپانزه ها، دلفین ها، نهنگها و شاید سگها و گربهها (در صورتی که خودتان سگ یا گربهی خانگی داشته باشید).
به گزارش روزیاتو، با این حال، تحقیقات جدید نشان میدهد این فهرست طولانیتر از چیزی است که ما تصور میکنیم.
بر اساس پژوهش ها، موجوداتی به کوچکی مورچهها و زنبورها میتوانند باهوشتر و نکته سنجتر از پهپادهای هوشمندی باشند که ما انسانها میسازیم.
با چند حقیقت خواندنی دربارهی هوش حیوانات همراه باشید.
از جهت فنی، این معجزهی فرآیند تکامل است که زرافهها میتوانند خون خود را تا ارتفاعی ۴ تا ۶ متری به سمت مغز خود پمپاژ کنند.
اما نتیجهی پژوهش محققان اسپانیایی نشان داده این حیوانات بلند قامت واقعاً قادر به انجام حساب و کتاب ریاضی پیچیده هستند.
در این پژوهش که بر روی زرافههای باغ وحش شهر بارسلون در اسپانیا و توسط متخصصان رشتهی رفتارشناسی جانوری ِ دانشگاه بارسلون صورت گرفت، به دو زرافهی ماده و دو زرافهی نر ظروف شفافی مملوء از سبزیجات نشان داده شد.
هر یک از ظروف مخلوطی از هویج و کدو سبز بود. هویج خوراکی مورد ترجیح زرافهها بود. محققان سپس موانعی را در برابر ظروف قرار دادند که دیدن داخل آنها را ناممکن میساخت و امکان بو کشیدن محتوای ظروف هم وجود نداشت.
در اتفاقی جالب زرافهها در ۱۷ آزمایش از مجموع ۲۰ آزمایش توانستند تشخیص دهند که کدام ظرف به احتمال زیاد حاوی خوراکی دلخواه شان یعنی هویج بود.
آنها بر اساس تعداد دفعات تغذیه از خوراکی محبوب شان در ظروف این انتخاب را انجام داده بودند، نه بر اساس اطلاعات دیگر مانند رایحه.
به گفتهی این محققان، این پژوهش نشان میدهد که زرافهها علیرغم داشتن مغزی که برای یک پستاندار کوچک محسوب میشود، احتمالاً از تواناییهای ریاضی پیچیده تری از آنچه قبلاً تصور میشد، برخوردارند.
در حقیقت، این پژوهش میگوید بزرگ بودن نسبی مغز ویژگیای ضروری برای برخورداری از تواناییهای ریاضی پیچیده نیست.
دلفینهای پوزه دار نه تنها مغز بزرگ تری در مقایسه با انسان دارند، بلکه بخش نوقشر مغز آنها نورونها و شکافهای بیشتری در مقایسه با مغز نسبتاً صاف انسان دارد.
دلفینی به نام کلی در مؤسسهی مطالعات پستانداران دریایی ایالت میسی سی پی ِ آمریکا، توانسته بود کاری کند که مربیانش به او ماهی بیشتری برای خوردن دهند.
به کلی و دیگر دلفینهای این مؤسسه یاد داده شده بود که به جمع آوری آشغالها کمک کنند. آنها تکههای کاغذ را در ازای دریافت ماهی جمع آوری میکردند.
اما کلی متوجه شد که مربیانش هر اندازه کاغذی را برای دادن ماهی میپذیرند به همین دلیل شروع به پنهان کردن تکههای کاغذ در زیر یک سنگ کرد و هر زمان که احساس گرسنگی میکرد تکهی کوچکی از آن کاغذها را میکَند، مثل یک حساب پس انداز برای هزینهی غذا.
کارشناسان میگویند این رفتار کلی نشان میداد که او قدرت آینده نگری و به تعویق انداختن لذت و خوشنودی را دارد.
اما هوش کلی به آنجا محدود نماند. طولی نکشید که کلی شروع به استفاده از ماهیهای «خریداری شده»ی خود برای کشاندن مرغهای دریایی به داخل مخزن استفاده کرد، چون مربیانش ماهی بیشتری در ازای یک مرغ دریایی میدادند.
کلی حتی سعی کرد این استراتژی را به فرزند خود هم یاد دهد.
محققان طی سالیان جانداران زیادی را تحت پژوهشی به نام «آزمایش آینه» مورد بررسی قرار داده اند تا ببینند که آیا اعضای آن گونههای جانوری قادر به تشخیص خود در تصویرشان در آینه هستند یا خیر.
در برخی موارد، حیوانات بزرگ جثهای مانند خرس ها، سگها و گوریلها از قرار معلوم قادر به تشخیص تصویر خود در آینه هستند، اما در دیگر موارد، آنها به گونهای واکنش نشان داده اند که گویی با رقیب یا غریبهای مواجه شده بودند.
حشرات شاید مورد بعیدی برای قبولی در این آزمایش به نظر برسند، اما پژوهشی در سال ۲۰۱۵ نشان داد که مورچهها احتمالاً تا حدی از خودآگاهی برخوردارند.
مورچههایی که توسط محققان نقطهی کوچک آبی رنگی روی پیشانی شان گذاشته شده بود، بعد از دیدن تصویر خود در آینه، با عصبانیت برای پاک کردن جوهر آبی رنگ از روی پیشانی شان تلاش کرده بودند.
این تلاش، اما بی دلیل نبود. مورچههایی که با آن نقطهی آبی رنگ بر روی سر به کلونی خود بازگشته بودند، از سوی همنوهان شان به عنوان گونهای رقیب و جنگجو شناخته شده و بی رحمانه مورد حمله قرار گرفته بودند.
سگهای دشتی شاید روی سطح زمین به خاطر جثهی کوچک شان دست کم گرفته شود، اما این حیوانات از مهارت فوق العادت در حفر تونل در زیرزمین و ساخت شهرهایی زیرزمینی برخوردارند، شهرهایی که میتوانند هزاران شگ دشتی را در خود جای دهند و از خانههای خصوصی کوچکی تشکیل شده اند که هر کدام به یک دسته تعلق دارند.
هر یک از این دستهها که معمولاً از یک سگ دشتی نر، ۳ سگ دشتی ماده و چند بچه سگ دشتی تشکیل شده اند، نه تنها از خانهی خود در برابر دیگر دستهها دفاع میکنند، بلکه برای دفاع از تمام شهر زیرزمینی هم وارد عمل میشوند.
کلاغها به عنوان پرندگانی بسیار باهوش شناخته میشوند.
آنها میتوانند انسانهای دوست و دشمن را از هم تشخیص دهند، به شیوهی مخصوص به خودشان هشدار دهند و حتی حیوانی است که از دوران باستان به باهوش بودن شهره است و کماکان میتواند باهوشتر از انسانها باشد.
یکی از شکارچیان طبیعی کلاغ ها، شاهینهای بحری هستند که با زیرکی کلاغها را دنبال میکنند، به همین دلیل کلاغها استراتژی بقای مخصوص را ایجاد کرده اند.
کلاغها شاهینها را مجبور به یک زد و خورد بازیگوشانه با خود میکنند و به نوک بالها یا دم شان ضربه میزنند تا سرعت عمل آنها را آزمایش کنند و رفتار آنها را ببینند.
بعد از آن کلاغها به طور دقیق میدانند که شاهین محلی از هر زاویهای به چه شکل است، در شرایط مختلف چه رفتاری دارد، نشانههایی که از نزدیک شدن او به شکار حکایت دارد کدام است و غیره. همهی این اطلاعات که میتوانند نجاتبخش باشند، در حافظهی کلاغها ثبت میشوند.