امروز سالروز شهادت سپهبد صیاد شیرازی است. صبحگاه ۲۱ فروردین سال ۱۳۷۸ یکی از اعضاء مجاهدین خلق در لباس یک رفتگر نزدیک خانه شهید صیاد کمین کرد. سپهبد صیاد شیرازی به قصد رفتن به محل کارش سوار خودرو شخصی اش شد و تروریست نیز با شلیک چند گلوله جلوی چشم فرزندش او را به شهادت رساند.
به گزارش خبر فوری، درباره علت شهادت و چگونگی ترور شهید صیاد شیرازی بحث‌های زیادی مطرح شده است. چرایی شهادت ایشان به دست منافقین، چگونگی نفوذ اعضاء مجاهدین خلق و اجرای ترور، انتقام گیری ارتش و سپاه از مجاهدین و سرانجام قاتلان شهید صیاد همه و همه مباحثی هستند که هنوز هم مورد غور و بررسی قرار می‌گیرند.
در این گزارش قصد داریم به چند نکته مهم در رابطه با ترور شهید صیاد شیرازی اشاره داشته باشیم.
شهید صیاد شیرازی در طول جنگ تحمیلی فرمانده نیروی زمینی ارتش بود. ایشان در عملیات‌های مختلفی شرکت کرده و نقش برجسته‌ای در پیروزی‌های ایران در جنگ داشت. با این حال، یکی از مهم‌ترین نقش آفرینی‌های او در عملیات مرصاد یا «فروغ جاویدان» است.
بعد از قطعنامه ۵۹۸ و ترک مخاصمه ایران و عراق، مجاهدین خلق به دستور مسعود رجوی از طریق مرز عراق وارد شهر‌های غربی ایران می‌شوند. مجاهدین خلق از غفلت نیرو‌های نظامی ایران استفاده کرده و در عرض چند روز تا قصر شیرین می‌رسند.
در این حال، شهید صیاد شیرازی با کمک گرفتن از هوانیروز حمله‌ای سریع به مجاهدین می‌کند. هواپیما‌های ایران در یک حمله تمام عیار خطوط پشتی مجاهدین را نابود کرده و خطوط جلو را نیز در محاصره قرار می‌دهند.
با این اقدام، نیروی زمینی ارتش و نیرو‌های سپاه پاسداران به خطوط پیش قراول مجاهدین حمله کرده و آنان را شکست می‌دهند.
شکست در مرصاد چنان سنگین بود که مجاهدین دیگر هوس حمله به مرز‌های ایران را نکردند. با این حال، کینه صیاد شیرازی که قهرمان عملیات مرصاد بود، در دل آنان رخنه کرد.
بسیاری معتقدند کینه از عملیات مرصاد باعث ترور شهید صیاد شیرازی در سال ۷۸ شد. اگرچه این مساله می‌تواند درست باشد، اما برخی تحلیلگران نظر دیگری دارند.
محمد درودیان، پژوهشگر جنگ ایران و عراق معتقد است ترور شهید صیاد ربطی به کینه مرصاد ندارد، چون از سال ۶۹ تا ۷۸ مجاهدین خلق هیچ اقدامی علیه شهید صیاد نکردند، در حالیکه به ایشان دسترسی داشته و می‌توانستند به راحتی ایشان را ترور کنند.
درودیان و برخی محققان دیگر معتقدند ترور شهید صیاد شیرازی به دستور عراق و حکومت صدام حسین بوده است.
چندی قبل از ترور شهید صیاد، عدی، فرزند صدام، مورد سوءقصد قرار می‌گیرد. صدام ایران را متهم می‌کند و دستور می‌دهد به تلافی این اقدام، یکی از سران سیاسی یا نظامی ایرانی ترور شود. او در ابتدا قصد ترور هاشمی رفسنجانی را داشته، اما مقامات بعث تاکید می‌کنند که ترور یک فرمانده نظامی بهتر است.
در نهایت، عراقی‌ها روی ترور شهید صیاد شیرازی که محافظ زیادی نداشته و از حلقه امنیتی نسبتا ضعیفی برخوردار بوده به جمع بندی می‌رسند. در نتیجه، صدام با رجوی هماهنگ کرده و به مجاهدین دستور ترور شهید صیاد شیرازی را می‌دهد.
فرزند شهید صیاد شیرازی در رابطه با روز و نحوه شهادت پدرشان چنین می‌گوید: «در روز ترور من و برادرم برای رفتن به مدرسه آماده شده بودیم و قرار بود که پدرم ما را به مدرسه برسانند.
بنده کمی زودتر وارد حیاط شدم و پدرم از حسینیه‌ای که در طبقه پایین منزل ما بود با دو کیفی که در دست داشتند خارج شدند و آن دو کیف را در صندق عقب ماشین تویوتایی که داشتند قرار دادند و بنده هم کیف مدرسه خودم را در ماشین گذاشتم و درب پارکینگ را باز کردم و ایشان ماشین را ساعت شش و ۳۰ دقیقه بود که از پارکینگ منزل خارج کردند و چند دقیقه‌ای برای اینکه برادرم هم به ما ملحق بشوند در مقابل درب منزل توقف کردند.
در این لحظه من مشغول بستن درب پارکینگ بودم و شخصی را دیدم که با لباس نارنجی رنگ شهرداری در حالی که ماسک به صورت و یک خارو در دست داشت، و در حالی که مشغول جارو زدن زمین بود به ماشین نزدیک شد و نامه‌ای را به پدرم داد و در حالی که پدرم مشغول مطالعه این نامه بودند، این فرد اسلحه‌ای را از لباس خودش خارج کرد و چهار گلوله به سر ایشان شلیک کرد و به سرعت به سمت کوچه پایینی منزل ما فرار کرد و در همان لحظه صدای موتوری را شنیدم؛ لذا به احتمال زیاد این فرد تنها نبود.
وقتی بنده صدای تیر را شنیدم به سمت ماشین حرکت کردم و پدرم را غرق در خون دیدم و دیگر اعضای خانواده نیز که صدای شلیک را شنیده بودند به سمت درب منزل آمدند و ما به سرعت ایشان را به بیمارستان رساندیم، ولی به دلیل اینکه گلوله‌ها به نقطه حساس بدن ایشان یعنی سر، مغز و جمجمه اصابت کرده بود به فیض شهادت نائل شدند.»
شامگاه ۲۰ خرداد ماه ۱۳۷۸ و دو ماه پس از ترور صیاد شیرازی، نیروی هوایی سپاه پاسداران با همکاری وزارت اطلاعات، یک عملیات موشکی را اجرا می‌کند و در عملیاتی با نام «رضوان» پادگان اشرف را موشک باران می‌نماید. این اولین اقدام ایران جهت گرفتن انتقام از مسئولین ترور شهید صیاد شیرازی بود. چند ماه بعد، مرحله دوم عملیات انتقام ترور صیاد اجرا می‌شود. در این عملیات، همه پایگاه‌های مجاهدین در شهر‌های عراق مورد حمله موشک‌های ایرانی قرار می‌گیرند.
در این مورد دو روایت وجود دارد. گروهی معتقدند قاتلان شهید صیاد شیرازی که بعد از ترور به جنوب گریخته و قصد خروج قاچاقی از کشور را داشتند، شناسایی شده و حین درگیری با قوای نظامی ایران کشته شدند و چند نفر از آن‌ها نیز دستگیر شدند. گروهی دیگر معتقدند قاتلان شهید صیاد که همگی عضو گروهک مجاهدین خلق بودند، شناسایی نشده و توانستند از کشور فرار کنند.
مسئول ارشد برنامه ترور شهید صیاد شیرازی «زهره قائمی» از مسئولین ارشد منافقین، معاون رجوی و مسئول ارشد اردوگاه اشرف بود. او که در ابتدای دهه ۶۰ در ایران بود، در ابتدای سال ۶۱ دستگیر می‌شود، اما بعد از توبه کردن در سال ۶۵ از زندان آزاد شده و بلافاصله راهی عراق می‌گردد. قائمی از سال ۶۵ تا ۷۵ ترقی زیادی در ساختار و تشکیلات مجاهدین می‌کند. او مسئول ارشد عملیات‌های برون مرزی مجاهدین می‌شود. در سال ۷۸ برنامه ترور شهید صیاد شیرازی را ریخته و اجرایی می‌کند.
زهره قائمی تا سال ۹۲ به عنوان یکی از مسئولین ارشد مجاهدین در اشرف فعالیت می‌کند. در روز ۱۰ شهریور ۱۳۹۲ گروهی از شبه نظامیان عراقی به اردوگاه اشرف حمله می‌کنند. درگیری میان مجاهدین و شبه نظامیان شدید است. در این درگیری چند ده مقام ارشد مجاهدین کشته می‌شوند. در راس کشته شدگان زهره قائمی قرار داشت.
