فرزند آیت الله بهجت در واکنش به حادثه درمانگاه قم گفت: امر به معروف ما فقط به چندتا موئی که آشکار شده، محدود شده؛ آن هم با روش خودمان، نه روش اهل بیت علیهم السلام.
به گزارش جماران، حجت الاسلام و المسلمین علی بهجت گفت: امر به معروف ما فقط به چندتا موئی که آشکار شده، محدود شده؛ آن هم با روش خودمان، نه روش اهل بیت علیهم السلام. ولی آنجا که هر روز جیب ما را خالی می‌کنند، یعنی سرقت می‌کنند از همه! دردمان نمی‌آید، امر به معروف هم نداریم! اما آن گردن کلفتی که مبلغ بالایی برده و به کانادا رفته، فقط می‌گویند «وی را تعقیب می‌کنیم» و مردم به مرور زمان این قضیه را فراموش می‌کنند!
مشروح گفتگو با فرزند مرحوم آیت الله العظمی بهجت به بهانه حادثه اخیر در درمانگاهی در قم در پی می‌آید:
نظر حضرتعالی درباره جریانی که در درمانگاه قرآن و عترت قم اتفاق افتاد چیست؟
کار هر دو زشت بود؛ هم کاری که طلبه کرد و هم عکس‌العملی که خانم انجام داد.
چه توصیه‌ای به امثال این طلبه دارید؟
طلبه باید سرش را پایین بیندازد و تا وقتی خودش را مهذب نکرده وارد این مسائل نشود. طلبه‌ای که مقید نباشد خودش را مهذب کند چگونه می‌تواند جامعه را مهذب کند؟!
اگر با قصد قربت چنین کرده باشد چه؟
اولا ما از کجا بفهمیم که قصد قربتی در این کار وجود داشته است؟! ثانیا در کجای اسلام چنین قصد قربتی درست است؟!
تبعات منفی چنین اقداماتی چیست؟
تبعات منفی آن همین جامعه‌ای است که ساخته‌ایم. آقا (آیت‌الله بهجت) می‌فرمودند؛ کسی که مهذب و اصلاح نکرده غلط است که به فکر اصلاح دیگران باشد.
وقتی شما بخواهید با گرفتن عکس ناموس مردم، جامعه را اصلاح کنید نتیجه‌اش همین می‌شود که می‌بینیم. تبعات منفی آن همین واکنش‌ها و عکس‌العمل‌های منفی است که در جامعه شاهد آن هستیم. خودت را درست نکرده‌ای و بر نفس خودت مسلط نشده ای، حالا می‌خواهی بروی دیگران را اصلاح کنی؟ آن هم با گرفتن عکس و...؟ خودت را نتوانستی اصلاح کنی، جامعه را می‌توانی اصلاح کنی..! غلط است به فکر اصلاح جامعه باشی اگر خودت را اصلاح نکرده باشی.
آیا چنین رفتار‌هایی مصداق ورود به حریم خصوصی افراد نیست و اساسا تا این حد به نا محرم چشم دوختن تلقی به گناه نمی‌شود؟
در این‌جا علاوه بر نگاه کردن می‌خواهد از او عکس هم بگیرد و تصویر او را هم داشته باشد. خب اگر مصداق صور قبیحه باشد آیا نباید تو را به‌خاطر داشتن صور قبیحه سرزنش و بازخواست کنند؟ داشتن صور قبیحه، آن‌هم در گوشی یک طلبه، جرم نیست؟
گیر اصلی کار این است که؛ خودمان را درست نکردیم می‌خواهیم جامعه را درست کنیم. این دنباله همین است. اساس آداب این قضیه امر به معروف و نهی از منکر) را درست کردی؟
مقلد کدام مرجع تقلید هستی که به تو فتوا داده و اجازه داده که اگر خانمی با چنین وضعی بود تو می‌توانی از او عکس بگیری و بگویی منظورم این است که مثلا او را معرفی کنم؟ گفت؛ کسی با نامحرم حرف می‌زد، گفتند چرا با نامحرم حرف می‌زنی، گفت دارم حمد و سوره‌اش را درست می‌کنم. اول برو اصل قضیه را درست کن اگر تابع شرع هستی اگر هم خدای ناکرده تابع هوا و هوسی که خب، بحثی نیست.
اخیرا یکی از نمایندگان مجلس از کسر حساب بانکی خانم‌های بد حجاب سخن گفت این روش‌ها آیا نتیجه مطلوبی خواهد داشت؟
شاید این‌ها تصور می‌کنند اگر رفتند در مجلس با چنین احکامی، قانون به نفع بشر می‌نویسند. در حالی‌که چنین احکام و قانونی که به شرع ربط دارد را خدا و مجتهد می‌نویسد.
سیره علما و بزرگان در هدایت‌گری جامعه و امر به‌معروف و نهی از منکر چگونه بوده است؟
سیره علمای ما مشخص است. در کتاب‌ها و در رساله‌های عملیه نوشته شده است بروید ببینید. ببینید در کجای بحث امر به‌معروف و نهی از منکر نوشته شده است که عکسش را بگیری و ببری؟ خداوند عاقبت همه ما را ختم به‌خیر کند.
