با پایان یافتن انتخابات که همانند پیشبینیها اردوگاه اصولگراها پیروز قطعی آن محسوب میشود، چالش دیگری در این اردوگاه به وجود آمده است و آن هم انتخاب ریاست مجلس دوازدهم است که تا اینجای کار نه تنها اتفاق نظری وجود ندارد بلکه برخی از طیفهای اصولگرا بهاجبار برای معرفی نامزد نهایی دست به دامن اصلاحطلبان، اعتدالیها و نمایندههای مستقل خواهند شد. در حال حاضر حاضر دو طیف اصولگراهای تندرو و اصولگراهای سنتی و نواصولگرا دوقطب مجلس را تشکیل دادهاند.
به گزارش آرمان امروز، تا امروز نام پنج گزینه اصلی برای رسیدن به صندلی اول مجلس شورای اسلامی مطرح شدهاند. طبق آخرین اطلاعات منتشر شده «محمدباقر قالیباف»، «منوچهر متکی»، «محمود نبویان»، «حمید رسایی»، «مجتبی آقاطهرانی» نفراتی هستند که تا اینجای کار برای رسیدن به ریاست مجلس با دیگر نمایندگان وارد مذاکره شدهاند. باتوجه به حواشی به وجود آمده باید شانس قالیباف را بیش از سایر گزینهها بدانیم. در ادامه این گزارش به سوابق این سیاستمداران خواهیم پرداخت.
«مهدی آیتی»، تحلیلگر مسایل سیاسی و نمانیده سابق مجلس شورای اسلامی در پاسخ به این سوال که شانس کدام گزینه بیشتر از سایر گزینهها است بهخبرنگار «آرمان امروز» میگوید: «باوجود وضعیت کنونی نباید انتظار تغییر چندانی در ترکیب هیات رییسه داشته باشیم. با مطرح کردن گزینههای جدید برای ریاست مجلس باز هم «محمدباقر قالیباف» ریس مجلس خواهد بود، چون رقیب قدرتمندی نخواهد داشت.
درست است که قالیباف مجدد بر صندلی ریاست بهارستان تکیه خواهد زد، ولی برای مدیریت این مجلس کار راحتی در پیش نخواهد داشت. او شاید با اعضای جبهه پایداری و دیگر اصولگراها راه میانه را در پیش بگیرد و بتواند شرایط مناسبی را به وجود بیاورد، ولی در برابر تندروهای شریانی و … کار چندان راحتی نخواهد داشت. از اینرو باید در انتظار یک مجلسی باشیم که قبل از شروع بهکار مشکلات و اختلافات دیدگاهی زیادی دارند. این نمیتواند نشانه خوبی برای پارلمان کشوری باشد که با چالشهای سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و … روبهرو است.»
محمدباقر قالیباف، سیاستمدار اصولگرای است که بهعنوان ششمین رییس مجلس شورای اسلامی شناخته میشود. او که سوابقی مانند فرماندهای نظامی، شهرداری تهران و … را در کارنامه خود دارد، ولی در این دوره از انتخابات نتوانست رتبهای بهتر از سوم را در پایتخت کسب کند. در روزهای اخیر برخی جریانهای تندرو تخریب او را در دستور کار قرار دادهاند. او در دوره پیش بهعنوان نفر اول وارد پارلمان شد و از این رو برخی معتقدند به دلیل همین تفاوت شانس او کاهش پیدا میکند. برخی از منابع خبری از رایزنی او با جریانهای اصلاحطلب و اعتدالی و مستقل خبر میدهند که همین مورد شاید باعث تکرار ریاستش شود.
منوچهر متکی، وزیر سابق امور خارجه و سیاستمدار شناخته شده اصولگرا که با لیست شورای وحدت که گفته میشود حدود ۹۰ نمانیده را در مجلس دوازدهم دارد میتواند یکی از گزینههای ریاست مجلس باشد. ورود این نفرات با لیست مستقل شورای وحدت باعث افزایش اعتماد بهنفس این طیف اصولگرا شده است. بهنظر او میتواند مهمترین رقیب قالیباف مطرح شود.
نبویان، روحانی تندرو و از شاگرادان مطرح مرحوم مصباح توانست نفر اول تهران شود و تنها به این دلیل برخی نام او را برای ریاست مطرح کردهاند. از طیف تندرو ۲ نام جنجالی دیگر هم مطرح شده است آقاطهرانی و حمید رسایی که باتوجه به حضور پرتعداد تندروها، ولی نباید شانس زیادی برای این جریان وجود داشته باشد، زیرا مواضع چنین چهرههایی میتواند چالشهای داخلی و خارجی به وجود بیاورد.
«مجید نصیرپور»، نماینده شهروندان سراب در مجلس دوازدهم در پاسخ به این سوال که بهعنوان یکی از منتخبین مجلس دوازدهم، آیا اظهارات تند برخی منتخبین در انتخاب شما برای ریاست مجلس موثر خواهد بود؟ به «خبرآنلاین» میگوید: «مذکرات صورت میگیرد و پیشنهادات افراد مختلف با دیدگاههای مختلف مطرح میشود؛ لذا بهنظر میرسد یک ۳ قطبی در جریان انتخاب رییس مجلس شکل خواهد گرفت، در این میان افراد مستقل که درگیر منازعات ۲ جریان اصولگرای مجلس نخواهند بود، میتوانند نقشآفرین باشند و فردی که بتواند این فضا را مدیریت کند و آرای دوستان مستقل را به سبد آرای خود اضافه کند، میتواند برای آینده مجلس برنامههای بهتری داشته باشد.
البته فردی میتواند این اقدام را انجام دهد که از مشی میانهروی برخوردار باشد.» او در همین مورد و در پاسخ به این شوال که در حال حاضر زمزمههایی درباره رایزنی قالیباف با سایر منتخبین در مورد ریاست مجلس مطرح است، آیا شما از جزئیات این رایزنیها مطلع هستید؟ ادامه میدهد: «بنده باتوجه به شناختی که از ساز و کار مجلس دارم، رایزنی افراد برای ریاست مجلس امری مرسوم است.
در حقیقت همه افرادی که برنامهای برای ریاست مجلس دارند، در فضای بین انتخابات و جابجایی مجلس این فعالیت را آغاز میکنند و حتی بعضاً قبل از انتخابات این درگیریها برای ریاست مجلس اتفاق میافتد، بنابراین رایج و مرسوم است و نه تنها هیچ اشکالی وجود ندارد بلکه ضرورت است که تا زمان باقی مانده برای افتتاح مجلس آینده، کارها به نحوی ساماندهی شود که بعد از آغاز مجلس با چالش کمتر و صرف زمان کمتری این اقدامات را انجام دهیم و مجلس بلافاصله به محتوای اصلی خود ورود پیدا کند.»