در این گزارش به چرایی افزایش اقبال از ایونت‌ها می‌پردازیم؛ موضوعی که به نظر می‌رسد بلاگرها، اینفلوئنسر‌ها و حتی برخی مجریانِ زن مطرح تلویزیونی در آن نقش مهمی دارند.
به گزارش ایسنا، اگر هنگامی که در حال قدم زدن در میان رگال‌های پر از لباس و میز‌های فروش عطر و بدلیجات در یک «ایونتِ» شلوغ هستید به یکباره متوجه تجمع جمعیت در یک نقطه شوید، احتمالا فکر می‌کنید یا یکی از فروشندگان تخفیف ویژه‌ای برای کالایش درنظر گرفته و یا فروش محصولی در «ایونت» آغاز شده است که تابه‌حال نظیر آن را ندیده‌اید! اما چنین خبری نیست؛ تمام این هیاهو برای حضور یک چهره شناخته‌شده در «ایونت» است.
اما قضیه از چه قرار است؟ معمولا در یک ایونت، آنلاین‌شاپ‌ها حضور دارند، برند‌هایی که فروش آن‌ها خارج از شرایط یک ایونت وابسته به تبلیغات در فضای مجازی توسط بلاگرها و اینفلوئنسرهاست؛ کسانی که به ازای تبلیغ در هر استوری یا پست مبالغ قابل توجهی دریافت می‌کنند که البته مشخص هم نیست بازدهی کافی داشته باشد، اما در یک ایونت، دیگر خبری از پرداخت پول در ازای تبلیغ نیست چراکه برگزارکننده، دستمزد حضور بلاگر یا چهره‌شناخته شده را از پیش پرداخت کرده است و حالا برند‌ها باید برای جلب توجه بیشتر او با یکدیگر رقابت کنند.
اگر زمانی که به یک «ایونت» می‌روید کمی آهسته قدم بردارید، در همان بدو ورود افرادی را می‌بینید که معمولا یک بسته با تزئینات ویژه در دست دارند و انتظارِ ورود یک اینفلوئنسر را می‌کشند تا بسته را به او بدهند. در واقع تمام برند‌های حاضر در یک «ایونت» می‌دانند که در طول برگزاری این رویداد قرار است چند چهره شناخته‌شده که توسط برگزارکنندگان استخدام شده‌اند به «ایونت» بیایند، اما کسی از روز و ساعت حضور و حتی نام فردی که قرار است بیاید خبر ندارد؛ بنابراین رساندن محصول به او برای اینکه بعدا اگر دلش خواست و راضی بود، محصول را تبلیغ کند، به یک ماموریت ویژه تبدیل می‌شود! هرچند ممکن است او از گرفتن هدیه خودداری کند و در نهایت در پاسخ به اصرار فروشنده بگوید: «هدیه رو قبول می‌کنم، اما متاسفانه نمی‌تونم براتون تبلیغی انجام بدم.»
برگزارکنندگان یک «ایونت» در حال انجام یک کار اقتصادی هستند که نیاز به تبلیغ و ساخت محتوا دارد؛ بنابراین تردد مداوم دوربین و فیلمبردار، بخشی جدایی‌ناپذیر از یک «ایونت» است تا بتوانند برای رویداد‌های بعدی که می‌خواهند برگزار کنند خوراک تبلیغاتی داشته باشند. همین موضوع هم کار صاحبان برند‌ها را برای فهمیدن موعدِ حضور یک اینفلوئنسر راحت‌تر می‌کند چراکه دوربین‌ها به یکباره به سمت ورودی «ایونت» هجوم می‌برند و در فاصله زمانی کوتاهی، او با اعوان و انصارش وارد می‌شود!
مسابقه از همین لحظه شروع می‌شود؛ بلاگر فرصت محدودی برای حضور دارد و صاحبان برند‌ها سعی می‌کنند او را به سمت رگال محصولاتِ خود هدایت کنند تا هم در فیلم‌های تبلیغاتی ایونت این حضور به چشم بیاید و هم خودشان از اینفلوئنسری که محصول آن‌ها را در دست گرفته محتوایی تولید کنند که به مخاطبان صفحه‌شان نشان دهند لباسی که قرار است از آن‌ها بخرند، سلیقه یک چهره شناخته‌شده و یا مورد تایید اوست.
صحنه‌ای که حضور یک چهره شناخته‌شده در ایونت خلق می‌کند عجیب و جالب است؛ حتی اگر رفاقتی هم بین فروشندگان باشد آن لحظه از بین می‌رود چرا که باید از هزینه‌هایی که کرده‌اند بیشترین استفاده را کنند و احتمالا آن لحظه او را به چشم یک منجی برای برند خود می‌بینند.
اینفلوئنسر‌ها در میان رگال‌ها می‌چرخند تا محتوای تصویریِ مدنظرِ برگزارکنندگان ایونت تهیه شود. او پس از تهیه کلیپ مدنظر، می‌تواند به تک تک برند‌ها سر بزند و با آن‌ها صحبت کند. البته گاهی مشاهده می‌شود که اینفلوئنسر‌های پرهزینه‌تر، زمان کمتری را برای معرفی برند‌ها می‌گذارند و کمتر چیزی گیر آن ایونت می‌آید؛ آن هم با این توجیه که «جای دیگه‌ای هم قول دادم، بیشتر نمی‌تونم بمونم».
اما حضور یک چهره شناخته‌شده در یک «ایونت پوشاک زنانه» چه لزومی دارد؟ با توجه به اینکه تاکنون تبلیغ چنین رویداد‌هایی در فضای رسمی کشور مانند صداوسیما، بیلبورد‌های سطح شهر و... انجام نشده است، به یک چهره به چشم بلندگوی تبلیغاتی نگاه می‌شود و البته مبلغ قابل توجهی هم برای خدمات او پرداخت می‌شود. هرچند دستمزد، تنها آورده یک ایونت برای چهره‌های شناخته‌شده نیست؛ بلکه هنگام خروج از ایونت، معمولا دستان او و همراهانش پر از هدایایی است که فروشندگان به امید یک استوری تبلیغی به او داده‌اند و این یعنی او در ازای یک نصف روز زمانی که گذاشته، یک خریدِ مجانی هم کرده است!
در همین زمینه یک برگزارکننده ایونت که بنابر ملاحظات کاری تمایلی به انتشار نام خود در این گزارش نداشت، به خبرنگار ایسنا توضیح داد: «اولین نکته مهم برای حضور یک چهره شناخته‌شده در ایونت این است که از قبل، فعالیت او به لحاظ بازدهی، جذب مخاطب و از همه مهم‌تر رعایت خط قرمز‌ها بررسی شود. فردی که خط قرمز‌هایی مانند مسائل مرتبط با پوشش اسلامی و... را رعایت نمی‌کند برای حضور در یک ایونت استخدام نمی‌شود، پس شرط اول رعایت ضوابط است.»
او به فضای رقابتی شکل‌گرفته برای استخدام اینفلوئنسر‌ها اشاره می‌کند و می‌گوید: «گاهی بعضی از رقبا (برگزارکنندگان ایونت) می‌توانند به یک چهره معروف پول بدهند که مانع از حضور او در برخی ایونت‌ها شوند و با این کار، برگزارکننده را در استخدام افراد با محدودیت مواجه می‌کنند.»
این برگزارکننده ایونت پوشاک زنانه با تاکید بر اینکه حضور چهره‌ها در یک ایونت برای برند‌های حاضر موثر و پرفایده است، درباره مبالغی که آن‌ها برای آمدن به ایونت دریافت می‌کنند، توضیح داد: «چهره‌های شناخته‌شده بسته به تعداد فالوئر، مبالغی از ۲۵ تا ۳۰۰ میلیون تومان برای چند ساعت حضور در ایونت و بارگذاری یک رشته استوری (حدود ۶ استوری) از برگزارکننده دریافت می‌کنند.»
او با اشاره به اینکه امکان تبلیغات محیطی با مجوز‌های شهرداری برای ایونت وجود دارد، گفت: «اما با توجه به اینکه هزینه‌های چنین تبلیغاتی بالا می‌رود، به لحاظ اقتصادی این تبلیغ برای برگزارکننده به‌صرفه نیست و بهتر است از یک اینفلوئنسر برای تبلیغ استفاده کند. به طور مثال یک ایونت با حضور ۱۰۰ برند، معمولا حدود ۲ میلیارد تومان خروجی دارد که مبلغی برای اجاره هتل، تبلیغات، اجاره رگال، دستمزد نیرو‌های فعال و... هزینه می‌شود و در نهایت برای ایونت‌های بزرگ، خروجی سود حدود ۶۰۰ میلیون تومان برآورد می‌شود که نشان می‌دهد تبلیغاتی به جز فضای بلاگری به‌صرفه نیست.»
با این حساب مشخص می‌شود انحصار تبلیغِ «ایونت‌های پوشاک زنانه» در دست اینفلوئنسرهاست؛ کسانی که در این عرصه با ذائقه‌سازی می‌توانند گروه خاصی از مخاطبان را به سمت ایونت‌ها هدایت کنند؛ مخاطبانی که بر اساس مشاهدات میدانی معمولا به دنبال کالا‌های لاکچری به‌ویژه کالای حجاب لاکچری هستند.
