هدایت اله خادمی نماینده مجلس دهم اظهار داشت: تاکنون کمیسیون تلفیق درباره افزایش قیمت بنزین، نحوه توزیع آن و نیز تغییر نحوه مدل توزیع سهمیه بندی بنزین مصوبهای نداشته و اساسا بعید است جمعبندی نهایی کمیسیون به این سمت رود که یارانه بنزین به جای پلاک خودرو به خانوار داده شود.
به گزارش خبرآنلاین، وی در یک برنامه تلویزیونی در پاسخ به این پرسش که علت مخالفت شما با تخصیص یارانه بنزین به کد ملی افراد چیست؟ اظهار داشت: چرا گازوئیل را همین کار را نمیکنیم؟ پاسخ موضوع را میدهد، پس اگر قرار است بنزین را به کارت ملی بدهیم، گازوئیل را هم بدهیم، بنابراین نشان میدهد که ما نمیآییم موضوعات را اساسی حل کنیم و ریشه ای. مینشینیم تا به مشکل بر بخوریم، بعد هم میآییم موضوع اقتصادی را میخواهیم از نظر سیاسی حل کنیم که این مشکل درست میکند.
وی افزود: ما مشکلمان اساسی است. آن هم به دلیل این که کارهایی را باید کنیم و نکردیم. ما اولین دارنده جمع هیدروکربور در ایران و اولین هستیم در جهان، یعنی دومین دارنده ذخایر گازی جهان هستیم، سومین دارنده ذخایر نفتی جهان هستیم، جمعش میشود؛ اولین.
خادمی تصریح کرد: الان گرفتاریم که میگوییم پس بنزین وضعیتمان خوب نیست، پس کم میآوریم، پس بیاییم این کار را کنیم؛ بنابراین گازوئیل را هم بیاییم این کار را کنیم، حتی مقام معظم رهبری بارها فرموند که خام فروشی نکنید، تبدیل کنید نفت خام را به دهها فراورده با ارزش دیگر، ما این کار را نکردیم. اگر این کار را کرده بودیم الان این بحثها را نداشتیم، وارد یک فضاهای بزرگتر و بهتر شده بودیم و اصلا این مشکلات را نداشتیم.
وی عنوان کرد: ما بعد از انقلاب متاسفانه به هر حال تقریبا سه تا چهار پالایشگاه بیشتر نزدیم، اگر ما پالایشگاه میزدیم، اشتغال برای جوانان ایجاد میشد و نیاز مالی دیگر نداشتند و بنزین هم با هر قیمتی میخریدند، ولی جوانها بیکار هستند، مردم فقیر هستند، نمیشود اولا ما قیمت بنزین را تغییر دهیم، علیرغم این بحثی که داریم. به همان شکل و دلیلی که نمیآییم گازوئیل را این کار را کنیم، بنزین هم این کار را نباید کنیم. چون اگر واگذار شود به کارت ملی، ما تقریبا ۲۴ میلیون خودرو در کشور داریم، در پیک استفاده؛ اینها ۱۵ میلیونشان در جاده هستند و استفاده میشوند، یک مقدار معدود بنزینی استفاده میکنند.
او متذکر شد: اگر ما این کار را به کارت ملی بدهیم، مصرفمان دو تا سه برابر وضعیت فعلی خواهد شد، بعد چطور تامینش میکنیم؟ با توجه به این که به فکر زدن پالایشگاه هم نبودیم، نفت خام را بفروشیم، بنزین وارد کنیم، همان موضوع بدی است که چندین سال است داریم انجام میدهیم و حتی به فرمایشات رهبری هم گوش ندادیم؛ بنابراین این راهکار نیست.
خادمی ادامه داد: بعد چطور میخواهید بفروشید. شما کسی را که روی کارت ملیاش میدهید، در روستا، بخش و جاهای مختلف است، چطور میخواهد بفروشد؟ یعنی باید یک واسطهای برای فروش داشته باشد، قیمت فعلی و دولتی که نمیفروشد، باید به یک قیمت بالاتری بفروشد، کافی است به همین به قیمت بالاتری بفروشد، یعنی افزایش قیمت در دهها فراورده و محصولات پرمصرف همان مردم، یعنی آمدیم ۱۵ لیتر به آنها دادیم، آن موقع روی نخود، گوشت، لوبیا و نانشان افزایش قیمت پیدا میشود، تورم ایجاد میشود، باز همان مردمی که فکر میکنیم محروم هستند و این یک طرح سیاسی است که صحبت میکنیم، بیشتر آسیب به آنها میزنیم.
وی تاکید کرد: کسانی که وضع مالیشان خوب است که مشکلی ندارند، بالاخره بنزین را شما هر قیمتی هم کنید میخرند مشکلی هم ندارند، اصل آن است که شما هر گونه افزایش قیمت سوخت به خصوص بنزین و این کار را کردن و دادن به کارت ملی باعث تورم و افزایش قیمتها میشود و این یک کار غیرعقلانی است.
خادمی یادآور شد: ما به جای این بیاییم پالایشگاه بزنیم. پالایشگاه تهران را دو ساله زدند؛ ۲۵۰ هزار بشکه نفت فراورده دارد. پالایشگاه آبادان که الان ۴۵۰ هزار بشکه تولید میکند؛ ظرف چهار سال زده شد. حالا ستاره خلیج فارس زمان برده؛ ۱۲ سال. ما از سال ۱۳۹۷ که پالایشگاه ستاره خلیج فارس راه اندازی شد و تقریباً یر به یر شدیم، یک مقداری هم تولیدمان بیش از مصرف بود، من همان موقع خدمت مهندس زنگنه عرض کردم؛ دستتان درد نکند بعد از ۱۲ تا ۱۳ سال در دولتهای مختلف حالا که پالایشگاه راه اندازی شد، شروع کنیم همزمان چند تا پالایشگاه بزنیم که هم دستورات مقام معظم رهبری اجرا شود، هم یک کشور فقط نفت خام فروش نباشیم که آمریکا هم هر موقع خواست تحریممان کند، بنابراین راهش الان این است ما شروع کنیم پالایشگاه بزنیم که اشتغالش برای همان جوانان خودمان باشد.
خادمی در ادامه گفت: موضوع را اگر بخواهیم اساسی حل کنیم، اگر از نظر اقتصادی موضوع را میبینیم نه سیاسی، ما هیچ چیزمان قابل مقایسه با کشورهای دیگر نیست که بگوییم هزینه سوخت یا قیمت سوخت در آن کشورها مثلا یک و دو دهم یورو است، چرا اینجا نیست، شما باید بروی حقوقت را ببینی، شما باید ببینی که در فرضا لندن ۴۰۰ کیلومتر مترو دارد و هر جا بیایی بعد از سه دقیقه شما میرسید به یک ایستگاه، در تهران البته دستشان درد نکند، من دست کسانی که مترو زدند در تهران میبوسم، چون چیزی حدود ۳۰۰ کیلومتر ما مترو در تهران داریم، ولی در تهران آیا شما دسترسی همه محلهها به مترو وجود دارد؟ نیست. یعنی خیلی از محلههای همین تهران الان شما دسترسی به مترو نداری. اگر مثل امکانات زیرساختهایی مثل کشورهای اروپایی داشته باشی، شما چرا این قدر خودرو مردم بیاورند بیرون؟ از ناچاری است که مصرف بالا رفته است.