تاکنون دموکرات ها از هرگونه بحث در مورد پلن «بی» برای نامزد ریاست جمهوری اجتناب کرده اند. اما گزارش بازپرس ویژه رابرت هور ممکن است آنها را تحت فشار قرار دهد.
به گزارش دنیای اقتصاد به نقل از پولتیکو، توصیف تند هور از جو بایدن به عنوان "مردی خوش نیت، سالخورده با حافظه ضعیف" و "توانایی ضعیف"، سن و آمادگی ذهنی رئیس جمهور را در کانون توجه ها قرار داده است. در کنار این تصویر از بایدن که می گوید برای یک دوره دیگر ریاست خیلی پیر شده و این واقعیت که او اغلب از دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور سابق آمریکا در رقابت‌های نوسانی در نظرسنجی‌های ایالتی عقب می‌افتد، سوال های جدی در مورد اینکه آیا بایدن برای رهبری حزب در ماه نوامبر تعریف شود یا نه - و اینکه آیا دموکرات‌ها به آن نیاز دارند، به وجود آورده است.
به دلیل موانع رویه‌ای و سیاسی، جایگزینی بایدن آسان نخواهد بود. محتمل‌ترین نتیجه این است که بایدن در رقابت‌ها بماند. اما می‌توان سناریو‌های مختلفی را نیز متصور شد که در آن حزب دموکرات فردی غیر از بایدن را در کنوانسیون ماه اوت خود نامزد می‌کند یا حتی گزینه دیگری را برای رقابت در یک انتخابات عمومی تاریخی برگزینند.
حقیقت این است که یک استراتژی پشتیبان تنها در صورتی می‌تواند به کار گرفته شود که بایدن داوطلبانه کناره‌گیری کند - یا از نظر فیزیکی نتواند نامزد شود. در حال حاضر، با وجود اضطراب درون حزبی، هیچ مناقشه‌ای وجود ندارد: بایدن در مسیر نامزدی دموکرات‌ها قرار دارد. رقیب دیرینه او، نماینده دین فیلیپس، ماه‌ها در مورد خطرات نامزدی بایدن هشدار داده، اما نتوانسته مورد توجه قرار گیرد. این چهره دموکرات از ایالت مینه سوتا به دلیل مطرح کردن موضوعی حساس تا حد زیادی از حزب طرد شده است.
نامزدی که دیر وارد میدان می‌شود گزینه‌ای مطرح نیست، به این دلیل که تا پایان این ماه، مهلت ثبت نام برای دسترسی به رای اولیه در همه ایالت‌ها به جز شش ایالت و ناحیه کلمبیا (مونتانا، نبراسکا، نیوجرسی، نیومکزیکو، اورگان و داکوتای جنوبی) به پایان خواهد رسید.
حتی اگر نامزدی بتواند در همه آن ایالت‌ها وارد صندوق‌های رای شود - و حتی اگر آرای تک تک نمایندگان موجود در آن ایالت‌ها را به دست آورد - باز هم تاثیر زیادی بر تعداد نمایندگان بایدن نخواهد داشت. بایدن احتمالاً در ۵ مارس، روز سه‌شنبه فوق‌العاده، در ایالت کالیفرنیا از مجموع نمایندگان این شش ایالت و دی سی، آرای نمایندگان بیشتری را جمع خواهد کرد.
صرف نظر از ناتوانی یا شورش بسیار بعید در سطح کنوانسیون از سوی نمایندگانی که پیش‌تر به بایدن تعهد داده بودند و به رئیس جمهور وفادار بودند، تنها طرح عملی B وجود دارد و آن موافقت خود بایدن است. او مردی مغرور است که منیتش با تجربه پیروزی در انتخابات سنا در ۲۰ سالگی شکل گرفته و پس از آن چندین بار از ریاست جمهوری محروم شده و حالا در این مسند تعریف شده است. از همین رو متقاعد کردن بایدن برای کناره گیری آسان نخواهد بود.
اما راهی وجود دارد که بایدن را قادر می‌سازد تا با عزت و با شروط خود میدان را ترک کند. این کار در جریان مبارزات مقدماتی دموکرات اجرایی می‌شود، یعنی ۴ ژوئن، تاریخی که آخرین گروه از ایالت‌ها انتخابات مقدماتی خود را برگزار می‌کنند.
بایدن می‌تواند اعلام کند که نامزدی را نمی‌پذیرد و نمایندگان خود را برای حمایت از نامزد دیگری تشویق نماید. او می‌تواند تاکید کند که برای دوره‌ای دیگر مناسب است، اما نگرانی‌های مردم را درباب خود می‌پذیرد. بایدن می‌تواند به رای دهندگان یادآوری کند که همیشه گفته است پلی است برای نسل آینده رهبران دموکرات. او می‌توانست این مقوله را لحاظ کند که اقتصاد در مسیر درست قرار دارد و استدلال کند که یک بار ترامپ را شکست داد و از دموکراسی آمریکایی محافظت کرد و اینگونه وظیفه اش را انجام داد.
اگر چنین فرضیه‌ای رخ دهد، بین ۴ ژوئن و ۱۹ اوت، زمانی که کنوانسیون حزب در شیکاگو آغاز می‌شود، دموکرات‌های ارشد برای جانشینی بایدن در نبردی که در دهه‌های گذشته در سیاست آمریکا دیده نشده بود، تلاش خواهند کرد. با ورود به این کنوانسیون، بایدن همچنان یک پادشاه باقی خواهد ماند. اگر بقیه انتخابات مقدماتی مانند کارولینای جنوبی و نوادا برگزار شود، اکثریت قریب به اتفاق نمایندگان کنوانسیون به بایدن متعهد می‌شوند.
آنها از نظر قانونی به حمایت از رئیس جمهور - یا هر کسی که او به طور بالقوه برای جایگزینی اش حمایت کند – الزام قانونی ندارند، اما این افراد توسط کمپین بایدن مورد بررسی قرار می‌گیرند و اگر او از یک نامزد حمایت کند، احتمالا بسیاری از او پیروی خواهند کرد. چالش دیگر معاون رئیس جمهور یعنی کامالا هریس خواهد است. محبوبیت ضعیف او و عملکردش در انتخابات مقدماتی ۲۰۲۰ زمینه را برای افزایش اعتماد‌ها به او نشده است. اما حزب از خطرات بیگانه کردن رأی دهندگان سیاه پوست آگاه است.
دیگر چهره‌های بالقوه پیش از این، بازی طولانی را در انتظار چنین لحظه‌ای انجام داده اند، برند‌های ملی را ایجاد کرده و شهرت خود را به عنوان بازیکنان تیم پررنگ کرده اند. فرمانداران ایالت آبی گاوین نیوسام از کالیفرنیا و جی بی پریتزکر از ایلینوی از جمله پرانرژی‌ترین جانشینان هستند، زیرا به دنبال وفاداری نمایندگان کنوانسیون می‌باشند. کنوانسیون دموکرات‌ها، که معمولا یک رویدادی آرام بود، حالا پر از درام است.
در حالی که دموکرات‌ها پس از سال ۲۰۱۶ اکثر قدرت خود را از به اصطلاح «نمایندگان فوق‌العاده» سلب کردند، آن در قامت رهبران فعلی و سابق حزب و مقامات منتخب در مورد دومین رای گیری احتمالی در کنگره رأی خواهند داد. این امر به آنها قدرت قابل توجهی در انتخاب یک نامزد در یک مبارزه طبقه‌ای می‌دهد، اما شاید به قیمت بازگشایی بحث‌های مربوط به دوران ۲۰۱۶ در مورد نقشی که نخبگان حزب در خفه کردن شانس برنی سندرز برای نامزدی ایفا کردند. هر جناح حزبی تلاش می‌کند تا از وضعیت بی سابقه به نفع خود استفاده کند.
میدان بالقوه ممکن است گسترده باشد - نه تنها نامزد‌های دموکرات در سال ۲۰۲۰، بلکه دیگرانی که نامزدی دموکرات‌ها را به رسمیت می‌شناسند، ممکن است تا سال ۲۰۳۲ فرصتی نداشته باشند. از سوی دیگر، اگر بایدن تردید‌ها را برطرف کند و در اواخر اوت در کنوانسیون نامزد شود، اما پس از آن قادر به رقابت در انتخابات نوامبر نباشد، چه؟
قوانین کنوانسیون می‌گوید، در صورت «مرگ، استعفا یا ناتوانی» نامزد، جیمی هریسون، رئیس حزب، «با رهبری دموکرات کنگره و انجمن فرمانداران دموکرات مشورت خواهد کرد و به طور تقریبی گزارش می‌دهد». ۴۵۰ عضو کمیته ملی دموکرات، که نامزد جدیدی را انتخاب می‌کنند.
خروج دیرهنگام بایدن از رقابت ها، کابوس لجستیکی برای ایالت‌ها خواهد بود. قرار است برگه‌های رای گیری خارج از کشور در برخی مکان‌ها تنها چند هفته پس از پایان کنوانسیون منتشر شود و رای‌گیری حضوری زودهنگام از ۲۰ سپتامبر در مینه‌سوتا و داکوتای جنوبی آغاز می‌شود. بله، آمریکایی‌ها از نظر فنی به انتخاب‌کنندگان رأی می‌دهند، نه نامزد‌های ریاست‌جمهوری –، اما هرگونه تلاش پس از کنوانسیون برای جایگزینی بایدن احتمالا به دادگاه ختم می‌شود. اگرچه در حال حاضر نگاه‌ها به بایدن است، جمهوری خواهان با سوال‌های مشابهی روبرو هستند.
نامزد احتمالیاین جریان، یعنی ترامپ، خودش ۷۷ سال سن دارد و مستعد لغزش‌های لفظی است - و با مسائل حقوقی بی‌شماری مواجه است که پرسش‌هایی را در مورد عملی بودن نامزدی او ایجاد می‌کند. اما از یک جهت، درک ترامپ از نامزدی جمهوری‌خواهان ممکن است قوی‌تر از بایدن باشد: نمایندگان کنگره جمهوری‌خواهان در واقع به نامزد خود در اولین رای‌گیری متعهد هستند. آنچه هر دو موقعیت نشان می‌دهند این است که، در عصر احزاب ملی ضعیف، افراد کمی وجود دارند که بتوانند وارد عمل شوند و از بهترین منافع حزب - یا شاید ملت - محافظت کنند. پس تا زمانی که بایدن و ترامپ پیشرو باشند، مکانیسم واقعی برای منحرف کردن آنها وجود ندارد.
