در سالهای اخیر، باستانشناسان کفشهای متعددی را در غارها، معادن نمک، چاهها و مکانهای دیگری پیدا کردهاند که در شرایط عالی مانند محیط کماکسیژن قرار داشتند. در ادامه با ۱۰ مورد از قدیمیترین کفشهایی که تاکنون در نقاط مختلف جهان کشف شدهاند، آشنا میشوید:
به گزارش ایسنا، باستانشناسان با کاوش در یک معدن نمک واقع در اتریش، بقایای یک کفش چرمی دوهزارساله را پیدا کردند. این کفش کودکانه که به عصر آهن تعلق دارد، با وجود ساخته و استفاده شدن در ۲۰۰۰ سال پیش بسیار سالم باقی مانده است. یافتههایی همچون این کفش چرمی و بقایای پارچههایی که در معدن نمک «درنبرگ» کشف شدهاند، فرصت فوقالعاده کمنظیری را برای باستانشناسان فراهم میکنند تا درباره زندگی معدنداران عصر برنز اطلاعات کسب کنند.
این کفش که اندازه آن امروزه معادل یک کفش کودکانه شماره ۳۰ است، به دلیل وجود نمک، بسیار سالم باقی مانده است. علاوهبر این کفش، سایر کفشهایی که پیشتر در این معدن کشف شدهاند نیز به دلیل محیط معدن سالم باقی ماندهاند. این کفشها نه تنها چشمانداز جدیدی در مورد صنایعدستی آن دوران و فناوری مورد استفاده برای چرمکاری ایجاد میکند، بلکه اطلاعات جدیدی درباره زندگی روزمره افرادی که در معادن نمک یا اطراف آن کار میکردند، ارائه میکند. این کفشها همچنین اطلاعاتی درباره مد کفش و سبکهای محبوب این دوره از تاریخ در اختیار باستانشناسان میگذارند.
کاوش در یک سکونتگاه رومی واقع در شمال اسپانیا به کشف یک سندل رومی خاص منجر شد که گمان میرود از پای یک مامور پاکسازی چاه افتاده باشد. این سندل رومی ۲۰۰۰ سال قدمت دارد که با طراحی خاص خود از سایر سندلها متمایز میشود. در طراحی این پاپوش از الگوهای دایرهای و بیضیشکل و داسمانند استفاده شده است. در منطقه «هیسپانیا»، حدود ۲۰ سندل رومی نسبتا سالم کشف شده است و سندلی که در چاه کشف شده از نظر ساخت و طراحی یک سندل خاص محسوب میشود. به دلیل محیط بیهوازی که توسط گلماسه در کف چاه ایجاد شده است، این سندل در زمان کشف از نظر سالم بودن در وضعیت استثنایی قرار داشت.
در سال ۲۰۲۳، دانشمندان در اسپانیا تایید کردند سندلهایی که در یک غار کشف شده بودند، در حقیقت قدیمیترین پاپوشهایی محسوب میشوند که تاکنون در جنوب اروپا شناسایی شدهاند. این اشیاء در ابتدا در حوالی ۱۸۵۰ میلادی از غار باستانی به نام «Cueva de los Murciélagos» کشف شدند که نخستینبار برای استخراج کود خفاش و مواد معدنی کاوش شد. در آن زمان، با حرکت کارگران به سمت مناطق عمیق غار، آنها با محوطهای شامل اجساد مومیاییشده و چندین شیء چوبی و بافتهشده مواجه شدند. از جمله موارد قابل توجه در بین این اشیاء تاریخی میتوان به تعدادی سندل اشاره کرد که محققان قدمت دو مورد از آنها را بیش از ششهزار سال قبل تعیین کردهاند. با این حال قدمت قدیمیترین شیئی که در بین این مجموعه آثار باستانی کشف شده است به حدود ۹ هزار سال پیش میرسد. محققان علت سالم باقی ماندن این اشیاء پس از گذشت این مدت زمان طولانی را فقدان رطوبت و شرایط آب و هوایی پیرامون آنها عنوان کردهاند.
یک لنگه نیمپوتین ۳۰۰۰ ساله که به عصر برنز تعلق دارد، قدیمیترین کفشی است که تاکنون در نروژ کشف شده است. این کفش فقط یکی از هزاران اثر تاریخی است که در دو دهه اخیر با ذوب شدن یخ کوهستانهای نروژ کشف شده است. این کفش ۳۰۰۰ ساله که در سال ۲۰۰۷ کشف شده است، یکی از اکتشافات مهم در کوهستانهای نروژ محسوب میشود. اندازه این کفش چرمی، امروزه معادل اندازه سایز ۳۴ یا ۳۵ در ایالات متحده است و نشان میدهد به یک زن و یا یک کودک تعلق داشته است. این کفش به همراه چندین تیر و بیل چوبی کشف شد.
در سال ۲۰۱۴، باستانشناسان یک عدد اسکی چوبی را در بالای یک کوه یخزده در نروژ کشف کردند. در سال ۲۰۲۱ باستانشناسان به محل کشف این اثر تاریخی بازگشتند و لنگه دیگر اسکی عصر آهنی را پیدا کردند. این دو شیء مدتها یخ زده بودند، اما وقتی که کشف شدند، بسیار سالم باقی مانده بودند.
باستانشناسان مجموعهای از کفشهای باستانی را درون ظرفی در یک معبد مصری واقع در «اقصر» پیدا کردند. محققان در مجموع هفت کفش، از جمله دو جفت کفش بچهگانه که در یک کفشِ تاشده بزرگتر قرار داده شده بودند و یک جفت کفش بزرگسال را کشف کردند. روی کفشهای متعلق به فرد بزرگسال ساییدگی ناهمواری وجود دارد که نشان میدهد صاحب آن هنگام راه رفتن میلنگیده است. بر اساس تعمیرات متعددی که روی کفشها انجام شده است، به گفته محققان قدمت این کفشها به بیش از ۲۰۰۰ سال میرسد.
یک کوهنورد در ماه اوت ۲۰۱۹ یک لنگه سندل متعلق به «عصر آهن» را در منطقهای که با نام «هورس آیس پچ» شناخته میشود، کشف کرد. پس از بازیابی این سندل، تاریخگذاری رادیوکربن نشان داد قدمت این اثر تاریخی به حدود ۳۰۰ میلادی بازمیگردد. باستانشناسان پیشتر آثار تاریخی دیگری را از جمله تکههای پارچه در این کوهستان کشف کرده بودند، اما هیچ یک از این آثار به اندازه این سندل قدیمی نبودند. کشف این پاپوش و سایر آثار تاریخی متعلق به دوران وایکینگها (حدود ۸۰۰ تا ۱۰۶۶ میلادی) نشان میدهد مسیری در بین کوهستان برفی در نروژ، بخشهایی از کشور را به سواحل آن متصل میکرده است.
موقعیت اجتماعی یکی از جنبههای مهم فرهنگی در امپراتوری روم و انتخاب لباس مردم یکی از راههای نشان دادن ثروت بود. این نکته را در یک جفت کفش که برای یک نوزاد طراحی شده است، میتوان مشاهده کرد. این کفشها از کفشهای مردانهای که محققان در یک پایگاه نظامی سابق رومی کشف کرده بودند، الگوبرداری شدهاند. محققان علاوه بر این کفش بچهگانه، در طول سالها کاوش بیش از ۴۰۰۰ کفش را در این محوطه پیدا کردهاند.
باستانشناسان این جورابهای پشمی را که بین انگشتان پا فاصله ایجاد میکند، حوالی قرن نوزدهم میلادی با کاوش در مصر کشف کردند. این جورابها در فاصله قرن چهارم تا پنجم میلادی با استفاده از روشی که بیشتر شبیه دوخت و دوز است تا بافندگی، تولید شدهاند. این جورابها اکنون در «موزه ویکتوریا و آلبرت» نگهداری میشوند.
باستانشناسان با مرمت یک جفت کفش چرم بزی با قدمت ۱۴۰۰ سال، آنها را به شکوه اولیه بازگرداندند. این اشیاء در داخل مجموعه مقبرههای «آستانه» واقع در چین، یکی از توقفگاههای مسیر «راه ابریشم» پیدا شدند. ۲۰ روز طول کشید تا محققان موفق شدند آلودگیهایی را که در طول قرنها روی کفشها جمع شده بود پاک کنند، اما این تلاش ارزشش را داشت. هنگامی که کفشها تمیز شدند، محققان دریافتند که سازنده آنها از بافت حیوانی (تاندونها) برای دوختن بخشهای مختلف آنها استفاده کرده است.