از سنین پایین به ما آموخته‌اند که سیارات منظومه شمسی به دور یک ستاره مرکزی، خورشید، در حال چرخش هستند؛ اما آیا خود خورشید در منظومه شمسی حرکت می‌کند؟
به گزارش خبرآنلاین، ستاره ما به دور قلب کهکشان راه شیری با سرعت خیره کننده ۷۲۰۰۰۰ کیلومتر در ساعت می‌گردد و کل منظومه شمسی را همراه خود می‌کشاند.
در طول روز، مطمئناً به نظر می‌رسد که خورشید از نقطه نظر ما نیز حرکت می‌کند. در آسمان از روی سطح زمین عبور می‌کند و طلوع و غروب خورشید را به ما هدیه می‌دهد. اما این حرکت نتیجه چرخش زمین است. این نتیجه حرکت واقعی خورشید نیست.
علاوه بر این، در طول یک سال زمینی، ۳۶۵ روز، موقعیت خورشید از دیدگاه ما نیز در آسمان تغییر می‌کند؛ با این حال، طبق گفته موزه سلطنتی گرینویچ، این نتیجه حرکت واقعی خورشید نیست، بلکه نتیجه کج شدن زمین است. سیاره ما دارای یک مدار "بیضوی" است و بنابراین گاهی اوقات در طول زمان به خورشید نزدیک‌تر می‌شود.
مدت زمانی که یک سیاره طول می‌کشد تا یک دور کامل به دور خورشید بچرخد، طول سال آن را تعیین می‌کند و کوتاه‌ترین سال نزدیک‌ترین سیاره به خورشید، عطارد است. سال عطارد معادل ۸۸ روز زمینی است. طولانی‌ترین مدار سیاره‌ای در همسایگی کیهانی ما متعلق به نپتون است که سالی ۶۰۱۸۲ روز زمینی طول می‌کشد.
اما با بازگشت به سوال اصلی ما، پاسخ کوتاه این است که خورشید در واقع موقعیت خود را در منظومه شمسی تغییر می‌دهد، البته به مقدار ناچیز. این حرکت نوسانی محدود یا «تلو تلو خوردن» ناشی از تأثیرات گرانشی سیاراتی است که به دور خورشید می‌چرخند.
