شما همیشه باید به عنوان والدین به فرزندان خود مخصوصا در سنین کودکی به اندازه کافی توجه کنید، اما انجام این کار به شکل متعادل، خیلی هم راحت نیست. توجه بیش از حد یا توجه کمتر از حد نیاز، هر دو عامل آسیب به کودک هستند، اما گاهی اوقات بسیاری از والدین نمی‌دانند که چقدر به کودک خود توجه می‌کنند و آیا این اندازه از توجه برای آن‌ها کافی است یا خیر.
به گزارش همشهری آنلاین، در ادامه قصد داریم نشانه‌هایی را در کودک شما معرفی کنیم که علامت این است به او کم توجه بوده‌اید.
کودکانِ بسیار خلاق، گاهی اوقات بیش از بقیه نیاز به توجه دارند. آن‌ها سعی می‌کنند هنگام صبح کار‌های خود را خیلی آرام و کند انجام دهند و شما به آن‌ها غر بزنید، به آن‌ها کمک کنید و به یک نوعی به آن‌ها توجه نشان دهید. در واقع هنگام صبح تظاهر می‌کنند که نمی‌توانند کار‌ها را به خوبی انجام دهند تا توجهی از سمت شما جلب کنند و در نتیجه کارهایشان را کند به انجام می‌رسانند.
بعضی از کودکان از روی عمد و هدف، خودشان را به فراموشی میزنند، زیرا می‌دانند که والدین باید به آن‌ها یادآوری کنند و این یادآوری یک نوع توجه به آن‌ها محسوب میشود و در نتیجه ترجیح میدهند به روی خودشان نیاورند و تظاهر کنند که چیز‌های مختلف را فراموش کرده اند و سپس توجه بخرند.
کودکان به دلایل مختلف وابستگی شدید پیدا می‌کنند. معمولاً علت آن هم این است که نیاز به توجه زیاد دارند. کمبود توجه به آن‌ها وابستگی را بیشتر می‌کند. سپس به دنبال راه‌هایی می‌گردند که خودشان را به شما بچسبانند و به شما نشان دهند تا بتوانند به خواسته‌شان برسند.
معمولاً دلایل زیادی برای گریه کردن کودک وجود دارد و این اتفاق را زیاد شاهد خواهید بود، اما گاهی اوقات گریه کردن کاملاً الکی و با تلاش خود کودک است. او با انجام این کار قصد دارد که توجه شما را جلب کند و در کوچکترین چیز‌ها سریعاً نق زده و گریه می‌کند و می‌خواهد با انجام این کار توجه شما را جلب کند. معمولاً این گریه‌ها هیچ اشکی به همراه ندارد.
یکی دیگر از نشانه‌های رایج که کودک شما نیاز به توجه بیشتری دارد، این است زمانی که در جمع دیگران قرار می‌گیرید، شروع به بدخلقی و بداخلاقی می‌کند و قصد دارد با انجام این کار‌ها توجه شما و دیگران را جلب کند که معمولاً این رفتار کودکان در جمع دیگران باعث خجالت پدر و مادر میشود.
همانطور که گفتیم کودکانی که نیاز به توجه دارند، سعی می‌کنند در جمع دیگران سر و صدا کنند، اخلاق بدی داشته باشند. اسباب بازی‌هایشان را پرت کرده و کار‌های ناشایست انجام دهند. همچنین از انرژی خود در مسیر بد استفاده می‌کنند. یکی از آن‌ها آزار رساندن به کودکان دیگر، فریاد زدن، گریه کردن و انجام کار‌های کلافه کننده است.
کودکانی که می‌خواهند توجه شما را جلب کنند، دوست دارند بیدار بمانند. او تظاهر می‌کند که خوابش نمی‌آید و هنگام خوابیدن گریه می‌کند و در نتیجه می‌خواهد کاری کند که شما در کنارش بیدار بمانید و به او توجه کنید و کارش را انجام دهد.
کودکانی که به دنبال جلب توجه هستند، دوست دارند خودشان را قربانی ماجرا نشان دهند و از این طریق نیاز خود را به توجه اعلام کنند. آن‌ها می‌دانند که اگر قربانی باشند، پدر و مادر به آن‌ها محبت می‌کنند. در نتیجه حتی اگر هیچ آسیبی ندیده باشند، باز هم تظاهر به آسیب دیدگی می‌کنند.
