پیرمحمد ملازهی دورنمای روابط ایران و پاکستان پس از حمله موشکی اخیر (سپاه) را بررسی کرده است. (این گفتگو قبل از حمله پاکستان به ایران گرفته شده است)
به گزارش اعتماد، بخش‌های مهم این گفتگو را در ادامه می‌خوانید:
کشور پاکستان در کل ۴ همسایه زمینی دارد. هند، ایران، افغانستان و یک باریکه کوچک در منطقه کشمیر با چین. پاکستان به‌طور کلی با هند مشکلات بسیاری در رابطه با مساله کشمیر دارد و ۳ جنگ را با هند پشت سر گذاشته است. وضعیت پاکستان با افغانستان هم بحرانی شده و اخیرا برخورد‌هایی میان این دو کشور و طالبان ایجاد شده است. مطالباتی که دولت پاکستان از طالبان داشت تا فشار را بر هند افزایش دهد، برآورده نشد و دوره‌ای از چالش میان دو کشور شکل گرفته است.
در این شرایط به نفع پاکستان نیست که تنها مرز باقیمانده خود با ایران را که سال‌ها مرز امنیت بود به هم بزند. اما واقعیت دیگری را هم باید در نظر گرفت و آن اینکه امروز پاکستان از اقتدار لازم برای کنترل مرزهایش برخوردار نیست.
اگر ایران رویکرد نظامی را در پیش بگیرد، پاکستان هم رویکرد نظامی در پیش می‌گیرد، حداقل آن است که گروه‌های تروریستی را به عنوان اهرم فشار در برابر ایران مستقر می‌کند و فضای عملیاتی و محیطی بیشتری در اختیار آنان قرار می‌دهد. البته پاکستان در این زمینه‌ها، تجربه بسیاری دارد؛ یک نوع سیاست دوگانه را هم قبلا در مواجهه با هند و افغانستان اعمال می‌کرد، می‌تواند در خصوص ایران هم به کار بگیرد.
ایران باید تبعات دیپلماسی عمومی را هم در نظر بگیرد. باید افکار عمومی را قانع کرد که ایران برای افزایش دامنه‌های امنیتی در منطقه این فعالیت‌ها را برنامه‌ریزی می‌کند. در غیر این صورت این تصمیمات ممکن است به ضد ایران بدل شود.
برداشت من این است که این رویکرد نظامی که اخیرا در پیش گرفته شده، بهتر است در ادامه به وزارت خارجه و بخش سیاسی سپرده شود. دستگاه دیپلماسی کشور باید بتواند از طریق سیاسی موضوعات را حل و فصل کند.
در رابطه با مرز‌های پاکستان یک قرارداد امنیتی هم میان دو کشور امضا شده، ایران می‌تواند روی این قرارداد و وظایف پاکستان برای پاکسازی مرزهایش تمرکز کند.
