به گفته وزارت کشاورزی ایالات متحده، ارزش غذایی ۱۰۰ گرم کرفس خام به شرح زیر است:
آب ۹۵.۴۳ گرم
انرژی ۱۴ کیلوکالری
پروتئین ۰.۶۹ گرم
فیبر ۱.۶ گرم
کربوهیدرات ۲.۹۷ گرم
شکر ۱.۳۴ گرم
کلسیم ۴۰ میلی‌گرم
پتاسیم ۲۶۰ میلی‌گرم
کرفس همچنین حاوی ویتامین‌های A، C و K، فولات، مواد معدنی ضروری و بیش از ده‌ها آنتی اکسیدان دیگر است. همچنین کرفس نسبت به سایر سبزیجات سبز کالری بسیار کمتری دارد.
مواد مغذی موجود در کرفس نقش مهمی در سلامت بدن و پیشگیری از بسیاری از بیماری‌ها دارند. در ادامه به ۱۰ تا از مهم‌ترین خواص کرفس اشاره می‌کنیم.
کرفس یک سبزی پر خاصیت است که سرشار از آنتی‌اکسیدان‌ها، فلاونوئیدها و سایر ترکیبات مفید است که می‌توانند به محافظت از بدن در برابر آسیب‌های سلولی و بیماری‌های مزمن مانند سرطان کمک کنند. آنتی‌اکسیدان‌های موجود در کرفس می‌توانند به مبارزه و با رادیکال‌های آزاد کمک کنند. رادیکال‌های آزاد مولکول‌های ناپایداری هستند که می‌توانند به DNA آسیب برسانند و منجر به سرطان شوند.
آنتی‌اکسیدان‌ها با خنثی کردن رادیکال‌های آزاد از این آسیب جلوگیری می‌کنند. کرفس همچنین حاوی دو فلاونوئید زیست فعال به نام آپیژنین و لوتئولین است که هر دو دارای خواص ضد سرطانی هستند.
آپیژنین: آپیژنین یک عامل پیشگیری‌کننده از سرطان است که می‌تواند به از بین بردن سلول‌های سرطانی کمک کند. این ماده با از بین بردن رادیکال‌های آزاد، مهار رشد سلول‌های سرطانی و افزایش اتوفاژی (فرایندی که بدن از طریق آن سلول‌های ناکارآمد را از بین می‌برد) عمل می‌کند.
لوتئولین: لوتئولین نیز دارای خواص ضد سرطانی است. این ماده با مهار رشد سلول‌های سرطانی و القای آپوپتوز (مرگ برنامه ریزی شده سلول‌ها) عمل می‌کند.
علاوه بر آنتی‌اکسیدان‌ها و فلاونوئیدها، کرفس حاوی پلی استیلن‌های زیست فعال و کاسپاز نیز است که ممکن است به کاهش خطر سرطان کمک کنند. پلی استیلن‌های زیست فعال ترکیباتی هستند که می‌توانند از تشکیلات سرطانی متعدد جلوگیری کنند. کاسپاز یک پروتئین است که ممکن است به کشتن سلول‌های سرطان سینه کمک کند.
مطالعه‌ای که توسط دانشگاه هاربین در چین انجام شد، نشان داد که کرفس منبع مهمی از فلاونول‌ها است. فلاونول‌ها که یکی آنتی‌اکسیدان‌های موجود در کرفس هستند که نقش مهمی در خواص ضدالتهابی این سبزی ایفا می‌کنند. کرفس همچنین حاوی ترکیبی به نام لوتئولین است که می‌تواند از التهاب در سلول‌های مغز جلوگیری کند. علاوه بر این، کرفس می‌تواند از رشد هلیکوباکتر پیلوری که باعث گاستریت (التهاب مخاط معده) می‌شود، جلوگیری کند.
کرفس حاوی یک ماده شیمیایی گیاهی به نام فتالید است که دیواره سرخرگ‌ها را شل کرده و جریان خون را افزایش می‌دهد. این امر به کاهش فشار خون کمک می‌کند. علاوه بر فتالید، کرفس سرشار از نیترات نیز بوده که ممکن است با تولید اکسید نیتریک به کاهش فشار خون کمک کند. اکسید نیتریک یک ماده شیمیایی است که می‌تواند دیواره سرخرگ‌ها را شل کرده و جریان خون را افزایش دهد.
کرفس از دیرباز در طب سنتی برای درمان بیماری‌های مختلف از جمله فشار خون بالا استفاده می‌شده است. تحقیقات جدید نشان می‌دهد که کرفس می‌تواند به بهبود سلامت قلب و عروق نیز کمک کند. کرفس سرشار از پلی فنول است. پلی فنول‌ها می‌توانند به کاهش التهاب که یکی از عوامل اصلی بیماری‌های قلبی عروقی است، کمک کنند.
همچنین، پلی فنول‌ها می‌توانند به کاهش آسیب به دیواره رگ‌های خونی کمک کنند. با این حال، تحقیقات بیشتری برای درک کامل فواید کرفس برای سلامت قلب و عروق مورد نیاز است.
تحقیقات نشان می‌دهد که کرفس ممکن است خطر از دست دادن حافظه را کاهش دهد. یک مطالعه در دانشگاه JiNan چین نشان داد که افراد مسنی که لوتئولین (یک فلاونوئید موجود در کرفس) بیشتری مصرف می‌کردند، کمتر دچار از دست دادن حافظه مرتبط با افزایش سن می‌شدند.
آپیژنین موجود در کرفس نیز ممکن است به محافظت از حافظه کمک کند. اعتقاد بر این است که آپیژنین به رشد و توسعه سلول‌های عصبی جدید کمک می‌کند. همچنین آپیژنین ممکن است به سلامت نورون‌ها نیز کمک کند. با این حال، تحقیقات بیشتری برای تأیید این یافته‌ها در انسان مورد نیاز است.
فیبر موجود در کرفس آن را به یک ماده غذایی مهم برای بهبود هضم غذا و سلامت گوارش تبدیل می‌کند. فیبر موجود در کرفس به دو نوع محلول و نامحلول تقسیم می‌شود. فیبر محلول در کرفس توسط باکتری‌های روده بزرگ تخمیر می‌شود.
فرایند تخمیر، اسید‌های چرب با زنجیره کوتاه تولید می‌کند که یکی از آن‌ها بوتیرات نام داشته و برای سلامت دستگاه گوارش بسیار مهم است. فیبر نامحلول در کرفس نیز به تقویت حرکات روده کمک می‌کند.
کرفس به دلیل کالری کم و محتوای بالای فیبر، یک گزینه عالی برای کاهش وزن است. فیبر نامحلول موجود در کرفس باعث می‌شود تا شما برای مدت طولانی تری احساس سیری کنید. همچنین، آب فراوان موجود در کرفس می‌تواند به کاهش وزن کمک کند. علاوه بر این، کرفس می‌تواند متابولیسم لیپید (چربی) را تنظیم کند.
برخی مطالعات نشان داده‌اند که کرفس ممکن است به کنترل قند خون کمک کند. این گیاه حاوی آنتی‌اکسیدان‌های فلاون است که می‌توانند سطح قند خون را کاهش دهند. همچنین، ویتامین K موجود در کرفس ممکن است حساسیت به انسولین را بهبود بخشد. دیابت می‌تواند توسط هلیکوباکتر پیلوری تشدید شود. از آن‌جایی که کرفس توانایی مبارزه با هلیکوباکتر پیلوری را دارد، بنابراین ممکن است در کنترل دیابت نیز مفید باشد.
کرفس منبع خوبی از ویتامین C است که یک ماده مغذی مهم برای تقویت سیستم ایمنی بدن محسوب می‌شود. آنتی اکسیدان‌های موجود در کرفس نیز می‌توانند به محافظت از سلول‌های بدن در برابر آسیب‌های ناشی از رادیکال‌های آزاد کمک کرده و منجر به بهبود پاسخ ایمنی بدن شوند.
همچنین، مکمل ویتامین C می‌تواند غلظت ایمونوگلوبولین‌ها را در خون افزایش دهد. ایمونوگلوبولین‌ها ترکیبات کلیدی سیستم ایمنی هستند که به بدن در مبارزه با عفونت‌ها کمک می‌کنند.
فیتواستروژن‌ها، ترکیباتی گیاهی هستند که می‌توانند به تنظیم هورمون‌ها کمک کنند. غذا‌های غنی از فیتواستروژن، ممکن است علائم یائسگی در زنان را کاهش دهند. کرفس نیز حاوی فیتواستروژن است و می‌تواند در این زمینه مفید باشد. با این حال، تحقیقات بیشتری برای تأیید این ادعا لازم است.
منبع:اکالا
