فرارو- زمانی که ایالات متحده از تلاش جدید و چند ملیتی برای ایمن سازی خطوط کشتیرانی در دریای سرخ خبر داد که عملیات "نگهبان رفاه" نامیده شد پنتاگون چندین کشور را به عنوان کشورهای احتمالی شرکت کننده در آن عملیات معرفی کرد. به طور قابل توجهی در فهرست نام کشورها دو بازیگر اصلی منطقه ای که اتفاقا از شرکای امریکا هستند غائب بودند: امارات متحده عربی و عربستان سعودی.
به گزارش فرارو به نقل از برکینگ دیفنس، علیرغم آن که مقامهای آن دو کشور به طور علنی در مورد ابتکار عمل جدید اظهار نظر نکرده اند تحلیلگران به "برکینگ دیفنس" گفتند که تصمیم آشکار ان دو کشور برای عدم حمایت علنی از ابتکار عمل تحت رهبری امریکا به دلیل برخی واقعیتهای ظریف ژئوپولیتیکی در منطقه غیرمنتظره نیست بلکه میتواند تازهترین نشانهای از شکاف فزاینده و اختلاف نظر بین کشورهای حوزه خلیج فارس و واشنگتن باشد.
"یوسف مبارک" تحلیلگر بحرینی حوزه استراتژیک میگوید:"سیاست خارجی معاصر ایالات متحده و ائتلافها و ابتکار عملهای دفاعی اخیر آن کشور به گونهای طراحی شده که منافع امنیت ملی متحدان مهم تاریخی خلیج فارس امریکا مانند عربستان سعودی و امارات را در اولویت پایین تری در مقایسه با منافع رقبای منطقهای و گروههای نیابتی وابسته به آنان قرار داده است. بدین ترتیب حمله اخیر انصارالله به مسیر حرکت دریایی جهانی یک نتیجه قابل انتظار بود".
هنگامی که ابتکار عمل امریکا اولین بار در ۱۸ دسامبر اعلام شد وزارت دفاع آن کشور اعلام کرد که ۱۰ کشور در عملیات نگهبان رفاه شرکت خواهند کرد از جمله ایالات متحده، بریتانیا، بحرین، کانادا، فرانسه، ایتالیا، هلند، نروژ، سیشل و اسپانیا. "پت رایدر" سخنگوی آن وزارتخانه سه روز پس از آن اظهار داشت که بیش از ۲۰ کشور اعلام کره اند که از این ابتکار عمل حمایت خواهند کرد اگرچه برخی از کشورهای اصلی مانند اسپانیا و ایتالیا بعدا بیانیههای عمومی منتشر کردند که نشان میداد ظاهرا از آن ابتکار عمل فاصله گرفته اند.
"میک مالروی" معاون سابق دستیار وزیر دفاع و کارشناس ارشد انستیتو خاورمیانه گفت که عربستان سعودی و امارات متحده عربی احتمالا نگران تصویر و وجهه عمومی ارائه شده از خود نزد افکار عمومی در رابطه با جنگ جاری بین اسرائیل و حماس در غزه هستند.
او میگوید: "من معتقدم که سیاست تا حدودی تاثیر دارد. ایالات متحده در تلاش است تا این ابتکار عمل را به عنوان تلاشی برای دفاع از تجارت بین المللی و حقوق استفاده از آبراههای بین المللی و نه حمایت از اسرائیل در غزه توصیف کند. سعودیها و اماراتیها ممکن است منافع آشکاری در خطوط کشتیرانی امن داشته باشند، اما آنان نمیخواهند به عنوان حامی اسرائیل دیده شوند".
مبارک میگوید کشورهای حاشیه خلیج فارس احتمالا زمانی که پیشتر تلاش کرده بودند زنگ خطر را درباره انصارالله که مجهز به موشک و پهپاد هستند به صدا در آوردند احساس کردند که از سوی ایالات متحده مورد بی توجه قرار گرفته اند و اکنون در مورد عملیات نگهبان رفاه در حال مقابله به مثل با امریکا هستند".
"عبدالله الجنید" کارشناس حوزه استراتژیک و محقق سیاسی بحرینی نیز میگوید: "عربستان سعودی ممکن است احساس کند که نیازی به تلاش چند ملیتی جدید برای حفاظت از منافع خود ندارد".
او در این بار میگوید: "ناوگان سعودی تمام آبها را با عمق عملیاتی چه در دریا و چه در زمین ایمن ساخته است. هم چنین، سامانه پدافند هوایی عربستان نقش پیشرفتهای در رهگیری بسیاری از پهپادهای انصارالله ایفا کرده است. بنابراین، ریاض قادر به مقابله با هر شرایط اضطراریای میباشد و نمیخواهد بخشی از تصمیم حاکمیتی خود را به کشورهای غربی واگذار کند".
در مورد مشارکت عمومی بحرین در میان شانههای بالا انداخته و رویکرد سرد همسایگان آن کشور نسبت به ابتکار عمل امریکا چندین تحلیلگر موافق بودند که این موضوع نیز جای تعجب ندارد، زیرا بحرین محل استقرار ناوگان پنجم نیروی دریایی ایالات متحده و گروه ضربتی ۱۵۳ است که در عملیات نگهبان رفاه پیشتاز میدان بوده است."
یک مقام دفاعی ایالات متحده گفت که نیروهای آمریکایی از حق دیرینه دفاع از خود برخوردارند. گروه ضربت CTF-۱۵۳ دریای سرخ را از کانال سوئز تا تنگه باب المندب و خلیج عدن و هم چنین از شرق تا خلیج عدن و مرز یمن با عمان پوشش خواهد داد. قایقهای کوچک در ماه دسامبر به بالگردهای نیروی دریایی امریکا شلیک کردند و خدمه آن بالگردها به آتش نیروهای انصارالله پاسخ دادند. مالروی میگوید ظن آن میرود که کاخ سفید با اصرار پنتاگون تصمیم گرفته که باید کاری بیش از منحرف کردن حملات به کشتیهای تجاری و کشتیهای نیروی دریایی انجام دهند.
اخیرا کاخ سفید "بیانیهای مشترک" به همراه چندین شریک و متحد خود را منتتشر کرد که در آن حملات انصارالله در دریای سرخ محکوم شده بود. بحرین از جمله امضا کنندگان آن بیانیه بود. با این وجود، عربستان سعودی و امارات متحده عربی جزو امضاکنندگان آن بیانیه نبودند.