سریال «سرزمین مادری» در فصل اول با بازی علی شادمان در نقش رهی، توانست توجه‌های زیادی را جلب کند. شادمان در این نقش بسیار تحسین‌برانگیز ظاهر شد و رهی به عنوان شخصیتی دوست‌داشتنی در ذهن‌ها شکل گرفت.
به گزارش فیلم نیوز، حالا در فصل دوم، این نقش به شهاب حسینی سپرده شده. با تماشای دو قسمت ابتدایی این فصل با بازی حسینی مطمئن شدیم که رهی همچنان به عنوان شخصیتی محبوب در ذهنمان باقی خواهد ماند.
بحفظ راکورد ویژگی‌های نوجوانی توسط شهاب حسینی به بهترین شکل ممکن در فصل دوم «سرزمین مادری» افتاده است.
آمیخته شدن با هویت رهی | فصل دوم «سرزمین مادری» در سال ۱۳۳۸ روایت می‌شود و از آنجایی که رهی در سال ۱۳۲۰ متولد شده، شهاب حسینی را در نقش هجده سالگی این شخصیت می‌بینیم. آنچه درباره بازی حسینی در این نقش بسیار اهمیت دارد، شباهت ظاهری او به رهی و همچنین تلاش برای حفظ ویژگی‌های اوست. درواقع حسینی چنان با رهی آمیخته شده که کاملا می‌توانیم بپذیریم در امتداد آن شخصیت است. او بعد از علی شادمان، لکنت رهی را حفظ کرده و با اینکه مشخص است در طول این سال‌ها حرف زدنش بهتر شده، اما گهگاه، با مکث روی واژه‌ها نشان می‌دهد که هنوز کاملا درمان نشده است. حسینی به لحاظ شیوه نگاه کردن، خندیدن، اخم کردن، از کوره در رفتن، پشیمان شدن و حتی حرکات دست و سر، نوع راه رفتن و … هم به علی شادمان نزدیک شده و هویت رهی را حفظ کرده است.
رهی در جوانی نیز کماکان با پدر بزرگش کل کل دارد.
درخشان در انتقال احساسات | یکی از جذاب‌ترین ویژگی‌های رهی در جوانی، تعاملش با اوس‌حسین است؛ پدربزرگی که رهی از همان ابتدا با او کل‌کل داشت و حالا در این فصل هم جدال میان آن‌ها ادامه دارد. حسینی مشابه شادمان، رهی را مقابل اوس‌حسین قرار داده و کاری کرده تا موقعیتی دوگانه را در قبال او پیش ببرد. از یک طرف مدام با او بحث می‌کند و می‌خواهد هرطور شده حرفش را به کرسی بنشاند و از سوی دیگر، نمی‌تواند ناراحتی پدربزرگش را ببیند و احساساتش را با نگاه و رفتارش نشان می‌دهد. یکی از درخشان‌تری سکانس‌های این دو قسمت جایی بود که رهی با لباس سربازی از همه خداحافظی می‌کند و سر خیابان اوس‌حسین را می‌بیند که گوشه‌ای کز کرده و به خاطر رفتن او ناراحت است. حسینی بدون اینکه حرفی بزند کنار او می‌نشیند و عمق احساسات رهی را در همان سکوت به تصویر می‌کشد. از سوی دیگر احساسات او نسبت به مادربزرگش هم یکی از درخشان‌ترین موقعیت‌های این دو قسمت را می‌سازد. جایی که رهی گلایه می‌کند که چرا اجازه ندارد مادربزرگش را بغل کند و در سکانس بعدی، موقع خداحافظی با تمام وجود دست‌هایش را برای در آغوش گرفتن او باز می‌کند و از به گریه افتادن ننه مستاصل می‌شود. حسینی در دو قسمت ابتدایی فصل دو بار‌ها با شیوه بروز احساساتش دل مخاطبانش را به درد می‌آورد.
مخاطب شهاب حسینی را در قالب جوانی «رهی» کاملا می‌پذیرد.
تطابق با سن‌وسال نقش | شهاب حسینی برای فصل دوم «سرزمین مادری» از سال ۱۳۸۹ تا ۱۳۹۲ مقابل دوربین بوده، درواقع اواخر دهه چهارم زندگی‌اش، نقش رهی هجده ساله را بازی کرده. درست است به طور طبیعی چنین مسئله‌ای عجیب به نظر می‌رسد، اما حسینی با مو‌های کوتاه و صورت لاغر و شور و هیجانی که در حرف زدن دارد، سعی کرده تا حد زیادی این خلا را جبران کند. به همین دلیل هم با اندکی اغماض می‌توانیم او را در همین قالب بپذیریم و ذره‌ای احساس نمی‌کنیم بازیگر از نقش بیرون زده است. سادگی و صمیمیت و لبخند روی صورتش او را جوانتر از آنچه هست معرفی می‌کند.
شهاب حسینی یک دهه بعد از سرزمین مادری، نقشی کاملا متفاوت را در «گناه فرشته» ایفا کرده است.
در جایگاه مردی میانسال | درست همزمان با شروع فصل دوم «سرزمین مادری»، درحالی که شاهد ایفای نقش شهاب حسینی در قالب جوانی هجده ساله هستیم، سریال «گناه فرشته» به کارگردانی حامد عنقا، شمایی متفاوت از بازی حسینی پیش رویمان می‌گذارد. حسینی در این سریال، در نقش مردی میانسال به اسم «حامد تهرانی» معرفی می‌شود؛ وکیلی سرشناس و ثروتمند که جای پایش کاملا سفت است و به راحتی مقابل همسر و پدر و قاضی‌های دادگاه می‌ایستد. حسینی در این سریال با ریش‌های جوگندمی، کاراکتری همسن خودش را بازی می‌کند و از شور و حال و هیجانی که در کاراکتر رهی شاهد هستیم خبری نیست. او در دفتر مجلل وکالتش می‌نشیند، از پرونده‌های مالی مهم به سود‌های کلان می‌رسد و نگاهش به دیگران از بالا به پایین است؛ بنابراین حتی سبک زندگی و جایگاهش هم ارتباطی با رهی ندارد. نکته مهم دیگر اینکه حسینی در «گناه فرشته»، جایگاه پدر یک دختر نوجوان را دارد و رفتارش با او پدرانه است و این مسئله ثبات و پختگی بیشتری به او داده است.
شهاب حسینی در «گناه فرشته» مخاطب را به این باور می‌رساند که چرا از او به عنوان یک وکیل زبردست نام برده می‌شود.
سرسختی و لجاجت | یکی از مهمترین ویژگی‌های شخصیت حمید، پافشاری روی هدف و سرسختی است. او وقتی انتخاب می‌کند وکالت فرشته را بپذیرد نه اجازه می‌دهد همسرش منصرفش کند و نه به خاطر سختی‌های موجود در پرونده آن را کنار می‌گذارد. رفتارش با پدر قدرتمندش شباهتی به رابطه پدر و پسری ندارد و حتی او را با نام کوچک صدا می‌زند و از دیدن او خوشحال نیست. او مادرش را سال‌ها قبل از دست داده و به دنبال کشف راز قتل مادر است و بخشی از ماجرای بی‌اعتمادی‌اش به پدر هم از همین ناشی می‌شود. این سرسختی و لجاجت و همچنین عدم اطمینان به شرایط و اتفاق‌های گذشته در مورد شخصیت حامد و رهی تا حدودی یکسان است، اما شیوه مواجهه حسینی با این دو موقعیت آنقدر متفاوت است که حتی نمی‌توانیم به نقاط اشتراکی میانشان برسیم.
وجه مشترک | تنها وجه مشترک دو نقش رهی و حامد، توانایی شهاب حسینی در جان‌بخشی به آنهاست. حسینی اواخر دهه هشتاد و اوایل نود در یکی از آن‌ها مقابل دوربین رفته و همین امسال یعنی سال ۱۴۰۲، درست ده دوازده سال بعد در دیگری. شکی در این نیست که حسینی در «گناه فرشته»، شخصیتی را در موقعیتی چالشی به تصویر کشیده و امضای مهمی از خودش بر جا گذاشته، اما مهم اینجاست که زمان ایفای نقش رهی هم همین قدر قدرتمند ظاهر شده بود.
فصل دوم «سرزمین مادری» به کارگردانی کمال تبریزی چهارشنبه‌ها در پلتفرم تلوبیون منتشر می‌شود و «گناه فرشته» به کارگردانی حامد عنقا جمعه‌ها در پلتفرم فیلمیو. شهاب حسینی در هردو آن‌ها ایفاگر نقش اصلی است.
