به گزارش روزیاتو، Pigs in blankets که شاید نام عجیبی داشته باشد، غذایی در بریتانیا و ایرلند است که از سوسیس‌های کوچک که درون بیکن پیچیده شده تهیه می‌شود و یک همراه محبوب و سنتی برای کباب بوقلمون شام کریسمس محسوب می‌شود. اما این غذا را فراموش کنید. در آفریقای جنوبی مردم شام جشن عجیب‌تری دارند؛ کرم ابریشم سرخ شده.
کرم‌های موپان (Mopane)، گونه‌ای از شاپرک ابریشمی بزرگ در مرحله‌ای که هنوز کرم است، در حوالی کریسمس برداشت می‌شوند و می‌توانند برای خوردن در زمستان نگهداری شوند. آن‌ها طعمی شبیه چای دارند و سرشار از پروتئین هستند.
تزیین درخت با بدلیجات، ریسه کریسمس و چراغ، نشان دهنده شروع کریسمس برای بسیاری از خانواده‌ها در سراسر جهان است. اما در اوکراین رسم است که از تزئیناتی شبیه تار عنکبوت با شبنم‌هایی که سوسو می‌زنند استفاده می‌کنند.
سنتی که به یک داستان عامیانه در مورد یک بیوه فقیر برمی‌گردد که نمی‌توانست برای فرزندانش درخت تزئین کند. در این افسانه آمده که عنکبوت‌های خانه دلشان برای این زن سوخت و تار‌های زیبایی را روی شاخه‌ها تنیدند که بچه‌ها صبح با دیدنشان خوشحال شدند.
در اینجا خبری از بوقلمون برای شام کریسمس نیست و ماهی کپور اغلب غذای اصلی جشن است. به طور سنتی ماهی را زنده می‌خریدند و در حمام نگه می‌داشتند تا زمانی که زن خانه در روز جشن آن را می‌کشت.
گفته می‌شود فلس‌های کپور شانس می‌آورد و برخی افراد آن‌ها را تمام طول سال در کیف پول خود نگه می‌داشتند. رسم بود که خانم‌های مسن‌تر حین صرف غذا آن‌ها را در سوتین‌شان بگذارند و روز بعد برای خوش شانسی به دیگران ببخشند.
در ژاپن، شام جشن کریسمس، مرغ سوخاری کنتاکی است. کریسمس تنها چند دهه است که به طور گسترده در این کشور جشن گرفته می‌شود. این رسم به زمانی برمی‌گردد که نیرو‌های آمریکایی پس از جنگ جهانی دوم در ژاپن مستقر شدند.
در سال ۱۹۷۴، فست فود زنجیره‌ای ایالات متحده کمپین بازاریابی «کنتاکی برای کریسمس» را در ژاپن راه اندازی کرد و این سنت تا به امروز ادامه دارد. خانواده‌ها از سراسر کشور برای یک وعده غذایی ویژه در شب کریسمس به KFC محل زندگی خود می‌روند.
سیزده روز قبل از ۲۴ دسامبر، کودکان ایسلندی کفش‌های خود را کنار پنجره می‌گذارند تا یول لدز‌ها (Yule Lads) برایشان هدایای کوچکی درون آن‌ها قرار دهند. یول لدز‌ها یا کوتوله‌ها فرزندان دو کوتوله به نام‌های گریلا و لپالودی هستند که در کوه‌های ایسلند زندگی می‌کنند و هریک از آن‌ها به نوع متفاوتی از شیطنت معروف است.
اگر بچه‌ها شیطان باشند، ممکن است یک سیب زمینی یا یادداشت در کفششان بگذارند که به آن‌ها بگوید بچه خوبی باشند.
در ۲۳ دسامبر در میدان شهر اوآخاکا دخوارز، مرکز ایالت وهاکا، «شب تربچه ها» برگزار می‌شود؛ مسابقاتی برای طراحی صحنه‌هایی با استفاده از تربچه‌های تراشیده شده. تربچه‌ها برای جشنواره رشد می‌کنند و به‌طور متوسط حدود نیم متر طول و نزدیک به ۳ کیلوگرم وزن دارند.
برای برزیلی‌های خوش‌شانس، دریافت «سیزدهمین حقوق» در کریسمس معمول است؛ بنابراین در ماه دسامبر کارگران دو برابر میزان همیشگی حقوق ماهیانه خود را دریافت می‌کنند، ایده پشت این کار این است که اقتصاد را برای دوران جشن تقویت کنند.
این کار چندین دهه است که ادامه دارد و بیشتر مردم حتی فکر نمی‌کنند که کشور‌های دیگر این رسم را ندارند.
