هوش مصنوعی با بهره‌گیری از مولد تصویر Midjourney موفق شده تا شگفتی‌های تاریخ را با موفقیت بازسازی کرده و تصاویری جالب‌توجه و حیرت‌انگیز از عجایب هفتگانه دنیا را برایمان به تصویر بکشد.
به گزارش خبرآنلاین، لازم به ذکر است که همه عجایب هفتگانه دنیا به جز هرم بزرگ جیزه در مصر، به خاطر عوامل و علل مختلفی، از جنگ گرفته تا زوال تمدن‌ها و بلایای طبیعی از بین رفته‌اند. در ادامه می‌توانید تصاویر بازسازی شده از عجایب هفتگانه دنیا توسط هوش مصنوعی را مشاهده کنید:
تصاویر خلق شده توسط هوش مصنوعی، هرم بزرگ جیزه مصر را در زمان خود، به نمایش درآورده. این هرم که در اوایل قرن ۲۶ قبل از میلاد مسیح ساخته شده و ساخت آن بیش از ۲۷ سال طول کشید، یکی از بنا‌های شگفت‌انگیزی است که همچنان گردشگران را مجذوب خود می‌کند.
مصریان باستان در آن زمان برای ساخت این هرم، بنا به دستور فرعون خوفو، سنگ‌هایی به وزن ۲.۵ تن را می‌کشیدند.
با گذر زمان، بخش عمده‌ای از پوشش سنگ آهک سفید و صاف بنا برداشته شد و در نتیجه ارتفاع هرم از ۱۴۶.۶ به ۱۳۸.۵ متر کاهش یافت. حالا محققان با بهره‌گیری از هوش مصنوعی، پوشش سنگ آهک سفید بالای نما را بازسازی کرده و تصویری شبیه به ظاهر اصلی آن را ایجاد کردند.
مجسمه غول‌پیکر زئوس با ارتفاعی در حدود ۱۲ متر، زمانی زینت‌بخش معبدی در المپیای یونان بود. این مجسمه که برای رقابت با معبد‌های آتن ساخته شده بود، از جنس طلا و عاج بود. جورجیوس کدرنوس، مورخ بیزانسی قرن یازدهم، روایتی از انتقال این مجسمه به قسطنطنیه را ثبت کرده است. در نهایت این مجسمه در آتش‌سوزی بزرگ کاخ لاوسوس در سال ۴۷۵ بعد از میلاد مسیح، از بین رفت.
مجسمه غول رودس، یک مجسمه ۳۰ متری بود که خدای خورشید یونانی یعنی هلیوس را به تصویر می‌کشید و یک شگفتی مهندسی چشمگیر بود که بندر جزیره یونانی رودس را زینت می‌بخشید.
در سال ۲۲۶ قبل از میلاد مسیح، زلزله عظیمی رخ داد که باعث شد تا این مجسمه عظیم بعد از ۵۴ سال از پا درآمده و فرو بریزد.
برخلاف دیگر آثار باستانی که معمولا مجسمه‌ها را در مقابل درب ورودی بندر نصب می‌کردند، طبق گفته محققان، این مجسمه برروی یک پایه نزدیک به ورودی قرار داشت و بدین ترتیب از کشتی‌های ورودی استقبال می‌شد. تصاویر تولید شده توسط هوش مصنوعی، با این بینش مطابقت دارد و این مجسمه را در موقعیت دقیق خود نشان می‌دهد.
این شگفتی معماری که به آرتمیس، الهه یونانی عفاف، شکار، حیوانات وحشی، جنگل‌ها و باروری تقدیم شده بود، تاریخچه پرتلاطمی داشته و سه بار ساخته و تخریب شده است.
اولین بار این هروستراتوس بود که با هدف رسیدن به شهرت، به شکلی عمدی این معبد را به آتش کشید. بعد از آن قبیله گوت‌ها که از دست رومیان فرار می‌کردند، در هنگام عبور، این بنا را خراب کردند و آخرین بار در سال ۴۰۱ پس از میلاد بود که یک گروه مسیحی این بنا را فرو ریختند و حالا تنها پایه‌ها و یک ستون از آن باقی مانده که هنوز هم قابل مشاهده است.
قرن‌ها پیش، معروف‌ترین فانوس دریایی دنیا با ارتفاعی ۱۰۵ متری در جزیره فاروس در بندر اسکندریه مصر باستان قرار داشت. این بنا در زمان حکومت بطلمیوس دوم فیلادلفوس (بین سال‌های ۲۸۰ تا ۲۴۷ قبل از میلاد مسیح) ساخته شد و ساختاری پیچیده داشت که برای به نمایش درآمدن دستاورد‌های فکری جهان ساخته شد و پایه‌های ریاضی و هندسی آن را به نمایش می‌گذاشت.
مغزمتفکر طراحی این بنا، سوستراتوس بود. این بنا شامل یک آتش سوزان در بالای یک برج استوانه‌ای بر فراز یک برج هشت ضلعی، با یک پایه مربعی شکل بود. البته تدریجا این فانوس دریایی در پی سه زلزله در بین سال‌های ۹۶۵ تا ۱۳۲۳ بعد از میلاد مسیح از بین رفت.
این بنا در سال ۳۵۰ قبل از میلاد مسیح تحت عنوان مقبره‌ای برای ماسولوس، فرمانروای کاریا در آسیای صغیر باستان ساخته شد. این بنا آنقدر حیرت‌انگیز و قابل توجه بود که عبارت “mausoleum” تحت عنوان مقبره جا افتاد و هنوز هم مورد استفاده قرار می‌گیرد.
این سازه با بهره‌گیری از سنت‌های یونانی، خاور نزدیک و مصر طراحی شده و در آن از سنگ‌های مرمر آناتولی و پنتلیک استفاده شده است. البته این مقبره به دلیل وقوع یک رشته زمین‌لرزه در بین قرون ۱۲ و ۱۵ از بین رفت و این آخرین شگفتی از عجایب هفتگانه دنیا (به استثنای اهرام مصر که همچنان پابرجاست) بود که نابود شد.
طبق اعلام کارشناسان، باغ‌های معلق بابل در حدود ۶۰۰ سال قبل از میلاد مسیح وجود داشته‌اند. شنیده می‌شود که این باغ‌ها دارای تراس‌هایی پیچیده، عناصر آبی خیره‌کننده و گیاهان شناور متعددی بودند و طبق افسانه‌ها تقریبا در فاصله ۸۰ کیلومتری جنوب بغداد امروزی در عراق قرار داشتند.
البته سوابق تاریخی این باغ‌ها، تنها در داستان‌های باستانی وجود دارند. در یک داستان به این نکته اشاره شده که نبوکدنصر، امپراطور بابل، این باغ‌ها را برای همسرش آمیتیس ساخته بود و نکته جالب توجه اینجاست که در هیچ متن نوشته شده توسط امپراطور یا همسرش، اشاره‌ای به باغ‌ها نشده است.
در صورتی که این باغ‌ها واقعا وجود داشتند، هنگامی که امپراطوری هخامنشی در سال ۵۳۹ قبل از میلاد مسیح، بابل را فتح کرد، این باغ‌ها نابود شدند.
