نگهداری از پیت‌بول‌ها در ۲۴ کشور دنیا ممنوع اعلام شده‌است.
به گزارش خبرآنلاین، ۲۴ کشور دنیا نگهداری از سگ‌های پیتبول را محدود یا ممنوع کرده‌اند. علاوه بر این، نه تنها خود پیت‌بول‌ها، بلکه سگ‌هایی که یک نژاد از آن‌ها به پیت‌بول‌ها باز می‌گردد تحت کنترل قانونی قرار دارند.
پیت بول‌ها یک نژاد خاص نیستند، بلکه انواع سگ پیت بول حاصل طبقه بندی از چند نژاد هستند (تریر‌های استافوردشایر، تریر‌های پیت بول آمریکایی، قلدر‌های آمریکایی، تریر‌های آمریکایی استافوردشایر، و گاهی بولداگ‌ها و بول تریر‌های آمریکایی).
سگ پیت بول اصیل در اصل از بولداگ‌های انگلیسی قدیمی پرورش یافته، بودند که در دهه ۱۸۰۰ در جزایر بریتانیا در یک ورزش خونی معروف به “طعمه گاو نر” شرکت کنند.
ریشه‌ی پیت بول تریر آمریکایی به انگلستان و در اوایل قرن نوزدهم باز می‌گردد. پرورش دهندگان از بولداگ‌ها و تریر‌ها عبور کردند تا سگ‌هایی با روحیه، شجاع و ورزشکار خلق کنند که با خانواده خود مهربان بودند. به مرور زمان آن‌ها به سگ‌های کار چند منظوره تبدیل شدند. مانند راندن دام، رفتن به شکار، محافظت از اموال و انجام وظایف دیگر. به علاوه، آن‌ها همراه خانواده بودند. متأسفانه از آن‌ها برای ورزش‌های خونی غیرانسانی مانند طعمه گاو نر و دعوای سگ‌ها نیز استفاده می‌شد، به همین دلیل است که هنوز به طور ناعادلانه‌ای وجود آن‌ها در برخی مناطق ممنوع است.
این نژاد در اواسط دهه ۱۸۰۰ وارد ایالات متحده شد و در آنجا بیشتر اصلاح شد؛ و در سال ۱۸۹۸، با پیت بول تریر آمریکایی به عنوان اولین نژاد در رجیستری تشکیل شد.
در طول دهه ۱۹۰۰ و تا امروز، پیت بول تریر‌های آمریکایی نقش‌های بسیاری را در جامعه ایفا کردند. آن‌ها علاوه بر اینکه سگ‌های همراه هستند، می‌توانند سگ‌های خدماتی و درمانی عالی، سگ‌های پلیس و نظامی، سگ‌های جستجو و نجات و ... نیز باشند.
این سگ به عنوان وحشی‌ترین نژاد در بین نژاد‌های سگ شناخته می‌شود. با توجه به جالب بودن خصوصیات سگ پیت بول اکثر افراد تمایل به نگهداری آن‌ها دارند.
اگر چه سگ‌های پیتبول که از قرن نوزدهم زنده مانده اند، به عنوان نژاد وحشی شناخته می‌شوند، اما اگر آموزش داده شوند، می‌توانند خوش اخلاق باشند. این سگ‌ها بر اساس آنچه صاحبشان آموزش می‌دهد شکل می‌گیرند.
