غیبت نمایندگان مجلس یا عدم مشارکت در رایگیریها در صحن علنی موضوعی تکراری است که تقریبا در همه دورههای مجلس نیز حواشی به همراه داشته است.
به گزارش فرهیختگان، غیبت نمایندگان مجلس یا عدم مشارکت در رایگیریها در صحن علنی موضوعی تکراری است که تقریبا در همه دورههای مجلس نیز حواشی به همراه داشته است. غیبتی که نمایندگان معمولا علت آن را رسیدگی به مشکلات و کارهای مربوط به حوزه انتخابیه خود میدانند، اما نگاهی به مصوبات اخیر مجلس نشان میدهد این غیبتها در جریان تصویب طرحها و اقدامات مهم مجلس که یکی از شئون مهم نمایندگان در مجلس است، نیز به چشم میخورد.
رد کلیات بودجه ۱۴۰۳، حواشی و جنجالهای زیادی به همراه داشت. مجلسیها معتقد بودند لایحه بودجه برمبنای برنامه هفتم تدوین نشده و ارقامی که در لایحه در نظر گرفته شده واقعی نبوده است. امری که با واکنش سازمان برنامه و بودجه همراه شد و ادعاها مبنی بر ناترازی بودجه را فاقد موضوعیت دانست. انرژی و قیمتگذاری بنزین در بودجه ۱۴۰۳ موضوع دیگری بود که منجر به ایجاد کشمکش میان دولت و مجلس شد.
از طرفی دولتیها مجلس را محکوم میکردند که به دنبال افزایش قیمت بنزین است و مجلسیها نیز میگفتند دولت در بند ب ماده ۴۶ برنامه هفتم مکلف شده بود که سیاستهای قیمتی و غیرقیمتی مصرف انرژی را در سطح ۱۴۰۱ حفظ کند و این به معنی افزایش قیمت بنزین بود که مجلس این بند را حذف کرد. حواشی میان مجلس و دولت آنقدر ادامه پیدا کرد که معاون پارلمانی رئیس جمهور، گفت: برخی نمایندگان بهخاطر دلخوریهایی که درباره تخصیص اعتبار حوزه انتخابیه خود داشتند، در بودجه تلافی کردند. با این حال و بعد از حواشی چند روزه میان دولت و مجلس، لایحه اصلاحی روز سهشنبه در کمیسیون تلفیق تصویب شد و روز چهارشنبه به صحن علنی آمد و نهایتا این بار کلیات تصویب شد.
نکته قابل توجه، اما تعداد نمایندگان حاضر در صحن مجلس است. در روز رایگیری در صحن علنی مجلس نزدیک به ۶۸ نفر از نمایندگان غایب بودند، آن هم در روزی که بعد از حواشی زیاد قرار است کلیات بودجه یک ساله کشور به رای نمایندگان گذاشته شود. سوالی که در این میان ایجاد میشود این است که علت غیبت این تعداد نماینده که میزان آن قابل توجه است، چه بوده و اگر حضور نمایندگان در جلسات صحن و در جریان تصویب قوانین را یکی وظایف اصلی و مهم بهارستانیها بدانیم آیا میتوان گفت این نمایندگان اقدام به ترک فعل کردهاند؟
قصه عدم مشارکتها و عدم حضور نمایندگان مجلس، اما تنها به جلسه تصویب کلیات بودجه محدود نمانده است. عدم حضور نمایندگان در جلسات بررسی برنامه هفتم نیز امری بود که با اعتراض هیاترئیسه مجلس همراه شد تا آنجا که روز اول آذر تعداد نمایندگان حاضر در جلسه صحن به کمترین میزان یعنی ۱۹۱ نماینده رسید و نزدیک به ۱۰۹ نماینده در جلسه صبح اول آذر غایب بودند که البته نام برخی از آنها در صحن علنی خوانده شد.
قرائت نام غایبان البته امری بود که در چند جلسه صحن علنی قرائت شد و به صورت مکتوب منتشر نشد. امری که اگر چه اقدام مثبتی بود، اما این گمان را ایجاد کرد که با توجه به نزدیکی به انتخابات مجلس، حاضر یا غایب بودن نمایندگان در جلسات صحن چندان مورد توجه نمایندگان قرار ندارد و بیشتر تمرکز آنها ناظر به فعالیت آنها در حوزه انتخابیهشان است.