مهارتی نادیده گرفته شده برای یک رهبر و مدیر

فرارو- زمانی که از شما پرسیده می‌شود یک رهبر خوب چه ویژگی‌هایی دارد ممکن است وسوسه شوید ویژگی‌های سنتی مانند عقلانیت، خونسردی و به طور کلی توانایی جدا کردن خود از احساسات را فهرست کنید. با این وجود، نتیجه تحقیقات نشان داده اند که توانایی احساس همدلی با همکاران در واقع حیاتی‌ترین مهارت‌های رهبری است که بسیار نادیده گرفته شده است.

به گزارش فرارو به نقل از کانورسیشن، همدلی برای افزایش توانایی کارمندان به منظور نوآوری، درگیر شدن با کار در دست، ایجاد تعادل و توازن بین خواسته‌های کار و زندگی و از همه مهم‌تر ایجاد انگیزه در آنان برای باقی ماندن در شرکت امری ضروری می‌باشد.

خطا‌های فکری و همدلی

به نظر می‌رسد مدیران ابراز همدلی را به عنوان چالش برانگیزترین مهارت‌های ارتباطی بالاتر از پرسیدن سوال و ارائه بازخورد ارزیابی می‌کنند. به نظر می‌رسد که این روند با تعدادی از اشتباهات فکری قدیمی مرتبط است مانند "رویکرد همه یا هیچ" مبتنی بر این استدلال که "اگر کمی همدلی نشان دهم کارمندان گریان در مقابل ام خواهند بود" و یا استدلال مغالطه "پاداش بهشت" مبتنی بر این استدلال که "اگر من همدلی ام را نشان دهم پس انتظار دارم برای آن پاداش دریافت کنم بنابراین، طرف مقابل چیزی به من بدهکار است و اگر آن بدهی را تسویه نکند این نشان می‌دهد که من در حال تلف کردن وقت‌ام هستم" و یا با طرح این "کلیشه ضمنی" که "رهبرانی که همدلی نشان می‌دهند ضعیف هستند بنابراین، بهتر است قوی و سرسخت به نظر برسم".

در حقیقت، یک رهبر قوی یک رهبر همدل است. واقعیت آن است که به فکر دیگران بودن نشانه ضعیف بودن نیست.

چالش کار از راه دور

یکی دیگر از موانع درک شده برای همدلی فرهنگ کار از راه دور بوده است. مدیران عامل در تحقیقات مختلف اشاره کرده اند که تعاملات مجازی چه از طریق جلسات الکترونیکی یا ایمیلی نشانه‌های ارتباطی حضوری مانند زبان بدن را از آنان سلب کرده است.

با این وجود، به نظر نمی‌رسد که کارمندان معتقد باشند که دورکاری ذاتا رفتاری غیر همدلانه را به همراه خواهد داشت. در واقع، برخی از کارمندان ایمیل را بر این اساس ترجیح می‌دهند که به آن‌ها زمان می‌دهند تا فکر کنند و واکنشی فوری نشان ندهند.

مدیرانی که کار از راه دور را به خاطر رفتارشان سرزنش می‌کنند ممکن است بخواهند در مورد این که آیا سوگیری شناختی یا کلیشه‌های ذکر شده در بالا به جای کار از خانه ممکن است مانع از همدلی آنان می‌شود فکر کنند.

به یاد داشته باشید: مهم این نیست که چه می‌گویید مهم این است که چگونه آن را می‌گویید. یکی از چیز‌هایی که مشاهده شده آن است که شرکت کنندگان در تماس‌های ویدئویی اغلب فکر می‌کنند که صفحه نمایش به این معنی است که می‌توانند حالات صورت خود را فراموش کنند. برعکس برخی از مدیران به قدری بر نحوه ارائه خود متمرکز هستند که به تصویرشان خیره می‌شوند و تمرکز خود را بر گوش دادن از دست می‌دهند.

همه چیز در مورد یافتن تعادل مناسب و عادت به نشان دادن همدلی به صورت مجازی است. مدیران هم چنین نباید به ویژه در حین تماس‌های ویدیویی صدا را فراموش کنند، زیرا زمانی که شرکت کنندگان چندین کار را به طور همزمان انجام می‌دهند صدا بسیار مهم می‌شود بدون این که لزوما همیشه به شما نگاه کنند. به عبارت دیگر، علائم آشفتگی یا استرس در صدا، یا باقی گذاشتن فضای کمی برای سوالات سیگنال‌های عدم همدلی را ارسال می‌کند.

عضله همدلی را تقویت کنید

برای دور زدن این موانع در اینجا چند نکته برای شروع نشان دادن همدلی وجود دارد:

در هر تعاملی همواره به یاد داشته باشید که گوش دهید، سوال بپرسید و سیگنالی را که نشان می‌دهد پیام‌ها را درک کرده اید بدون اینکه وارد ارتباط مصنوعی شوید به یاد داشته باشید. این "عضله" همدلی شما را از طریق آموزش و تجربه تقویت می‌کند.

در طول تعاملات روزانه یک ویدئو ضبط کنید. حتی اگر در ابتدا عجیب باشد که خود را در ویدئو ببینیم یا چگونگی ارتباط خود را مورد تجزیه و تحلیل قرار دهیم. این جلسات توجیهی می‌تواند به شناسایی برخی اشتباهات کمک کند.

سعی کنید فردی را پیدا کنید که به همدلی اش معروف باشد. مشاهده کنید و برای بهتر شدن سوال بپرسید.

نادیده گرفتن احساسات در محل کار کمکی به ایجاد یک محیط مولد نمی‌کند. زمان آن فرا رسیده که همدلی را به عنوان مهارت اساسی رهبری برسمیت بشناسیم.