یک زن ۲۵ ساله شاداب با مو‌های صورتی اهل بارسلونا که ظاهری جذاب و بی عیب و نقص دارد. به گفته سازنده این مدل مجازی، آیتانا می‌تواند تا ۱۰ هزار یورو در ماه درآمد داشته باشد، اما میانگین درآمد او چیزی حدود ۳ هزار یورو است. اما آیتانا یک مدل واقعی نیست و به دنیای مجازی تعلق دارد. این دختر بازیگوش اولین مدل اسپانیایی است که با استفاده از هوش مصنوعی ساخته شده است. تابستان گذشته، روبن کروز، طراح آیتانا و بنیانگذار آژانس The Clueless شروع به ساخت این مدل کرد. آیتانا تنها در چند ماه توانست بیش از ۱۲۱ هزار دنبال کننده در اینستاگرام را به خود جذب کند. عکس‌های او هزاران بار در شبکه‌های اجتماعی دیده شده‌اند.
به گزارش یورونیوز، این دختر بازیگوش اولین مدل اسپانیایی است که با استفاده از هوش مصنوعی ساخته شده است.
تابستان گذشته، روبن کروز، طراح آیتانا و بنیانگذار آژانس The Clueless شروع به ساخت این مدل کرد.
آقای کروز می‌گوید پیش از ساخت این مدل بیشتر پروژه‌هایی که او و تیمش مشغول به انجامش بودند به دلیل مشکلات «خارج از کنترل» که ارتباطی به «مسائل طراحی» نداشت، لغو یا متوقف شدند. به گفته او لغو این پروژه‌ها «اغلب تقصیر اینفلوئنسر‌ها یا مدل‌ها» بود.
با شکست این پروژه‌ها بود که آن‌ها تصمیم گرفتند شخصیت مجازی اینفلوئنسری خود را بسازند و از آن به عنوان الگویی برای برند‌هایی که با آن‌ها همکاری داشتند استفاده کنند.
در نهایت آن‌ها آیتانا را خلق کردند، یک زن ۲۵ ساله شاداب با مو‌های صورتی اهل بارسلونا که ظاهری جذاب و بی عیب و نقص دارد. به گفته سازنده این مدل مجازی، آیتانا می‌تواند تا ۱۰ هزار یورو در ماه درآمد داشته باشد، اما میانگین درآمد او چیزی حدود ۳ هزار یورو است.
این مدل مجازی برای هر آگهی تبلیغاتی حدود هزار یورو درآمد دارد و اخیرا نیز به یکی از چهره‌های تبلیغاتی شرکت مکمل‌های ورزشی Big تبدیل شده است.
آیتانا تنها در چند ماه توانست بیش از ۱۲۱ هزار دنبال کننده در اینستاگرام را به خود جذب کند. عکس‌های او هزاران بار در شبکه‌های اجتماعی دیده شده‌اند.
او حتی گاهی پیام‌های خصوصی از افراد مشهوری دریافت می‌کند که نمی‌دانند او به دنیای واقعی تعلق ندارد.
کروز می‌گوید: «یک روز، یک بازیگر مشهور آمریکای لاتین برای آیتانا پیامی فرستاد که خواسته بود با او قرار بگذارد. این بازیگر حدود ۵ میلیون دنبال کننده دارد و برخی از افراد تیم ما در کودکی سریال‌های تلویزیونی او را تماشا می‌کردند.»
سازنده این مدل مجازی افزود: «او نمی‌دانست آیتانا وجود خارجی ندارد.»
خالقان این مدل مجازی هر هفته جلسه‌ای برای شیوه زندگی آیتانا برگزار می‌کتند. آن‌ها در این جلسات تصمیم می‌گیرند آیتانا چه فعالیتی در طول هفته انجام دهد، از کدام مکان‌ها بازدید کند و کدام عکس‌های او را برای دنبال کنندگان کنجکاوش روی شبکه‌های اجتماعی بارگذاری کنند.
آیتانا هیچ کمد لباسی ندارد و به جای عکاس، هوش مصنوعی و کارشناسان طراحی با استفاده از فتوشاپ هستند که آخر هفته‌های او را مثلا در مادرید به تصویر می‌کشند.
یکی از گرافیست‌های این تیم می‌گوید: «در ماه اول متوجه شدیم که مردم به دنبال کردن زندگی افراد علاقه دارند نه تصاویر آن ها. برای این که مردم بتوانند با آیتانا ارتباط برقرار کنند باید کمی واقعیت‌های زندگی عادی را به او اضافه می‌کردیم.»
او در ادامه افزود به همین دلیل است که آیتانا، برخلاف مدل‌های سنتی «شخصیت» بسیار متمایزی دارد.
این مدل مجازی به عنوان یک فرد ورزشکار، علاقمند به تناسب اندام، مصمم و با شخصیتی پیچیده خلق شده است. آیتانا در وب‌سایت شخصی، خود را به عنوان فردی برون‌گرا و دلسوز معرفی می‌کند.
کروز درباره شخصیت این مدل اینطور توضیح می‌دهد: «فکر زیادی در مورد آیتانا شده است. ما او را بر اساس آنچه جامعه بیشتر می‌پسندد خلق کردیم.»
پس از تجزیه و تحلیل‌های فراوان، آن‌ها متوجه شدند که اروپایی‌ها در سال‌های اخیر علاقه زیادی به فرهنگ شرقی پیدا کرده‌اند به همین خاطر سعی کردند با مو‌های صورتی او را بیشتر به شخصیت بازی‌های کامپیوتری شرقی شبیه کنند.
آیتانا در این مدت چنان موفق عمل کرده است که طراحان او ترغیب شدند مدل مجازی دیگری نیز به نام مایا که «کمی خجالتی‌تر» از مدل اول است، بسازند.
نام این دو مدل مجازی نیز به‌طور تصادفی انتخاب نشده‌اند بلکه هر دو این نام‌ها ردی از مخفف کلمه هوش مصنوعی یعنی (AI) را در خود دارند.
برندهای زیادی تا کنون به این آژانس درباره سفارش ساخت مدل‌های شخصی خود پیام داده‌اند.
کروز دراین مورد می‌گوید: «آن‌ها مدلی را می‌خواهند که واقعی نباشد و تنها ارزش‌های برندشان را تبلیغ کند.»
صرفه جویی در هزینه یکی دیگر از نکاتی است که برند‌ها را برای داشتن این مدل‌های مجازی مشتاق‌تر کرده است.
به گفته طراح این مدل مجازی: «کیم کارداشیان برای یک عکس اینستاگرامی یک میلیون یورو درآمد دارد.»
این آژانس بر این باور است که ساخت مدل‌های مجازی می‌تواند به کاهش قیمت‌های بازار و به شرکت‌های کوچکی که توانایی پرداخت کمپین‌های تبلیغاتی بزرگ را ندارند، کمک کند.
البته این ابتکار منتقدانی نیز دارد. برخی نگران هستند که این بی‌عیب و نقص بودن غیر واقعی مدل‌ها روی نسل جوان تأثیر بگذارد و آن‌ها را روی ظاهرشان حساس کند.
علاوه بر این انتقاداتی از تصاویر بسیار جنسی این مدل‌ها نیز وجود دارد. این آژانس در پاسخ به این انتقادات می‌گوید که آن‌ها صرفاً از زیبایی شناسی که قبلاً توسط برندهای واقعی ایجاد شده است پیروی می‌کنند.
«اگر این زیبایی شناسی را دنبال نکنیم، برند‌ها علاقه‌ای به همکاری نخواهند داشت و برای تغییر این سیستم، باید دید برند‌ها را تغییر داد.»
