پل فلزی و مرزی مشترک و تاریخی جمهوری اسلامی ایران و جمهوری آذربایجان بر روی رودخانه آستاراچای که در دوران اتحاد جماهیر شوروی سابق ساخته شده در مرحله مرمت، مقاوم سازی و بهسازی کامل است. مرز زمینی آستارا در شمال غربی استان گیلان فعال‌ترین مبدا مرزی شمال جمهوری اسلامی ایران از نظر ترانزیت بار‌های خارجی، صادرات کالا‌های ایرانی و تردد خودرو‌های مسافری سبک و سنگین بین المللی محسوب می‌شود. پل فلزی مرزی و تاریخی مشترک آستاراچای که منشأ اتصال شهر‌های آستارای جمهوری اسلامی ایران و آستارای جمهوری آذربایجان است، در بیش از هشت دهه پیش و در دوران اتحاد جماهیر شوروی سابق ساخته شده و ۹۰ متر و بیست سانتی متر طول و ۱۰ متر عرض دارد. این پل مرزی کم عرض دارای عرشه‌ای فلزی است و مرکز طولی آن مرز رسمی جمهوری اسلامی ایران و جمهوری آذربایجان است و نقش ویژه‌ای در ارتباط زمینی و ترانزیتی جمهوری اسلامی ایران با جمهوری آذربایجان و تردد خودرو‌های سنگین و سبک خارجی و ایرانی دارد. پل مرزی آستاراچای به دلیل قدمت تاریخی آن همواره برای مسافران ورودی و خروجی از جذابیت خاصی برخوردار بوده و بر اساس اصل تالوگ نیمی از پل و رودخانه مرزی به طرف ایرانی و نیم دیگر به جمهوری آذربایجان تعلق دارد و خط مرزی دو کشور در گذرگاه مرزی آستارا توسط یک رودخانه محلی موسوم به آستارا چای تعیین می‌شود و هر دو کشور همسایه به طور مشترک از این رودخانه مرزی بهره‌برداری می‌کنند.
