در ایالت گوآ در ساحل غربی هند، ۸۳۲ سکه مسی در یک مزرعه بادام هندی پیدا شده که گمان می‌رود مربوط به قرن ۱۶ یا ۱۷ و دوران استعمار هند توسط پرتغالی‌ها باشد.
به گزارش فرادید، ویشنو شریدار جوشی، کشاورز روستای نانودا بامبر، دو هفته پیش در حال پاک کردن علف‌های هرز مزرعه بادام هندی خود بود که متوجه یک گلدان مدفون در خاک شد. پس از کمی حفاری، او ظرفی حاوی سکه‌های قدیمی را کشف کرد.
ویشنو سکه‌ها را به تیمی از باستان‌شناسان دولتی تحویل داده و حالا بخش باستان‌شناسی گوآ در حال بررسی سکه‌ها برای تعیین قدمت دقیق و بافت تاریخی آن‌ها است.
نیلش فال دسایی، مدیر باستان‌شناسی، گفته است: «این یافته یک گنج محسوب می‌شود. سکه‌ها به پادشاهی‌های پیشین گوآ و مردم آن دوران تعلق دارند و قدمت‌شان به قرن ۱۶ یا ۱۷ بازمی‌گردد.»
گوا از سال ۱۵۱۰ تا ۱۹۶۱ مستعمره پرتغال بود. این منطقه ساحلی کوچک توسط آلفونسو آلبوکرکی (حدود ۱۵۱۵-۱۴۵۳) فتح شد و به یک قطب تجاری مهم برای تجارت ادویه شرقی تبدیل شد. گوآ به مدت ۴۵۰ سال پایتخت کل امپراتوری پرتغال در شرق دماغه امید نیک (Cape of Good Hope) بود.
دپارتمان باستان‌شناسی می‌گوید سکه‌ها احتمالاً مربوط به قرن شانزدهم یا هفدهم بوده و اطلاعاتی را درباره روابط تجاری آن زمان ارائه می‌دهند
این کشف نادر در حال حاضر بخشی از مطالعه‌ای است که توسط دپارتمان باستان‌شناسی ایالتی انجام می‌شود و می‌تواند اطلاعاتی را درباره روابط تجاری، بازرگانی و تاریخ اقتصادی گوآ ارائه کند. مقامات می‌گویند این گنج مدفون ما را با تاریخ سکه‌شناسی گوا آشنا می‌کند.
از حروف و نماد‌های روی سکه‌ها، اینطور به نظر می‌رسد که در قرن ۱۷-۱۶ یعنی در سال‌های اولیه حکومت پرتغالی‌ها ضرب شده‌اند، گرچه تاریخ دقیق آن‌ها هنوز مشخص نیست. دکتر نیلش فال دسای می‌گوید روی برخی سکه‌ها، یک طرف منقوش به صلیب و حروفی است که می‌توانند مخفف نام پادشاهی باشند که سکه‌ها در قلمرو حکومت او در گردش بوده‌اند.
جوشی می‌گوید کوزه سفالی حاوی سکه‌ها در حدیچه بهاراد روی تپه‌ای در حدود ۱ کیلومتری سایت کالاسا نولا پیدا شده است.
طبق قوانین هند، هر چیزی که رسما «گنج» به حساب بیاید (هر دارایی دفن شده‌ای که گم شده یا فراموش شده باشد) دارایی دولت محسوب می‌شود و طبق قانون، هر کسی که چنین گنجینه‌ای را کشف کند باید به مقامات گزارش دهد.
