خیابان جمشید که بعد از هجوم روسپیها به شهرنو تغییر نام داد و یکی از محلههای بدنام و پرماجرای تهران در سالهای قبل از پیروزی انقلاب بود، داستانی کوتاه، اما بسیار دارد.
در دوره محمدعلی شاه قاجار محله قجرها در تهران شکل گرفت و درباریها قلعه قجرها را در همین محله برای خانواده شاه ساختند، اما این قلعه با گذشت زمان به سرنوشت غم انگیزی دچار شد.
به گزارش همشهری، محله قجرها در آن سالها خارج از محدوده تهران بود و با بیتدبیری رضا شاه به مرکز فساد و فحشا تبدیل شد. ماجرا از این قرار است که بعد از انقراض سلسله قاجار، رضا شاه که تازه به قدرت رسیده بود دستور تعطیلی حرمسرای کاخ گلستان را صادر کرد و همه زنان حرمسرا اخراج شدند. در نتیجه همه زنان و دختران حرمسرا به سمت محله قجرها که محله معتادان و قماربازها بود پناه بردند.
خیابان جمشید خیلی زود به مرکز فساد و فحشا در پایتخت تبدیل شد و رضا شاه بدون اعتنا به عمق فسادی که در این خیابان جریان داشت مدام از تغییر سبک زندگی و رسیدن به دروازههای دنیای مدرن سخن میگفت. در همان سالها، خیابان جمشید مثل بیشتر خیابانهای تهران آسفالت شد و کمی تغییر چهره داد و به همین خاطر از آن به بعد لقب شهر نو را به آن دادند.
گفته میشود در سالهای ۱۳۴۶ تا ۱۳۴۷ بالغ بر ۱۵۰۰ روسپی در این خیابان زندگی میکردند. گفته میشود وضع شهرنو چنان فاجعهآمیز بود که پهلویها دستور نابودی همه فیلمها و عکسهایی را که از این محل تهیه شده بود صادر کردند و به همین دلیل تصاویر کمی از بدنامترین خیابان تاریخ پایتخت به جا مانده است. تنها در تصاویر سیاه و سفید «کاوه گلستان» و فیلم «قلعه» ساخته «کامران شیردل» تصاویر مبهم و البته دردناک از شهر نو ثبت شده که تا حدودی عمق فساد و فحشا در این محله را نشان میدهد.
در دوره پهلوی دوم، دربار از عمق فساد در شهر نو باخبر بود، اما جمعیت فاسدان در بزنگاههای تاریخی به کمک شاه میرفتند و به همین دلیل از مصونیت برخوردار بودند. چنانکه عدهای از زنان فاسد شهر نو در جریان کودتای ۲۸ مرداد، لاتها و چماقدارهای تهران را برای هجوم به خانه مصدق در خیابان کاخ همراهی کردند و شعارهای تندی علیه مشروطه خواهان و به طرفداری از محمدرضا شاه سر میدادند. بنا براین روسپیهای شهر نو در دوره پهلوی دوم حامی اصلی دربار بودند و برخی از سرکردههای آنها مثل ملکه اعتضادی و پری آژدان قزی بابت حمایت از دربار مبالغ هنگفتی دریافت میکردند.
شهرنو بعد از پیروزی انقلاب بهطور کامل پاکسازی شد و در سال ۱۳۷۶ بوستان بزرگ رازی را در همین نقطه از تهران ساختند. برای پی بردن به اهمیت پاکسازی شهر نو کافی است عکسهای قدیمی این محله و بوستان رازی را کنار هم بگذارید و آنها را تماشا کنید.