دانشگاه ایالتی اورگان اخیراً ۴۵۰۰۰ نمونه از خزندگان و دوزیستان را به موزه جانورشناسی UM هدیه داده است. بیش از ۳۰۰۰۰ مورد از این خزندگان مار بودند که کلکسیون تحقیقاتی این دانشگاه را تقریباً دو برابر کردند. این کلکسیون برای عموم آزاد نیست، اما در دسترس دانشمندان سراسر جهان است.
به گزارش فرادید، این موزه یک موزه سنتی غبارآلود نیست. متصدیان، صد‌ها شیشۀ پر از مار و سمندر در الکل و نمونه‌های بافت منجمد را کاملا «فعال و سرزنده» توصیف می‌کنند. دان رابوسکی، متصدی موزه و زیست‌شناس تکاملی، می‌گوید: «این نمونه‌ها یک کپسول زمان بیولوژیکی هستند و محققان می‌توانند از آن برای درک ژنتیک و بیماری‌های جمعیت‌های حیوانات دهه‌های پیش استفاده کنند. چرا باید به این موضوع اهمیت دهیم؟ خوب، اگر بخواهیم بفهمیم اوضاع در طول زمان چگونه تغییر کرده است، مثلآً نحوه انتشار بیماری‌ها در جمعیت حیوانات، یکی از مهم‌ترین نوع داده‌ها همین کپسول‌های زمانی بیولوژیکی است».
بعد از رسیدن نمونه‌های تازه، دانشجویان بخشی از یک روز را صرف باز کردن نمونه‌ها برای نخستین بار کردند. دروو هور، یکی از این دانشجویان، در حالی که ظرف بزرگی پر از مار‌های درون مایع محافظ را بیرون می‌آورد، می‌گوید: «شبیه کریسمسه. خیلی خوبه!»
هیلی کراوِل، دانشجوی دکتری در حالی که یک مار آبی چاق را از یک کوزه بیرون می‌آورد می‌گوید: «اون خیلی بزرگه، فکر کنم هیولای مارهاست!»
این مجموعه که حدود ۵۰ سال را در بر می‌گیرد، نشان می‌دهد چگونه گونه‌های مختلف پس از یک فاجعه طبیعی دستخوش تغییر شدند؛ بنابراین اگر رویداد مهمی مثل یک رویداد آب و هوایی یا تغییر چشم‌انداز رخ داده باشد، چیزی مانند آتش‌سوزی جنگلی یا شاید تغییر یا تخریب یک زیستگاه خاص یا تغییر در دسترس بودن آب، می‌توان بر اساس نمونه‌های موجود، تاثیر این تغییرات را روی این جمعیت‌ها به مرور زمان ردیابی کرد.
دسترسی عملی به جمعیتی وحشی از حیوانات در طول زمان در قیاس با مطالعات آزمایشگاهی، فرصتی نادر برای تحقیق است.
رابوسکی می‌گوید این کلکسیون به دانشمندان اجازه می‌دهد چگونگی تغییر گونه‌ها در طول زمان و سازگاری با تغییرات طولانی‌مدت، مانند آب و هوا را درک کنند.
«بنابراین، در حالی که گنجینۀ ما فقط شامل مار‌ها می‌شود، اما اهمیتش واقعاً کلی‌تر است، چون می‌توانیم از آن‌ها به عنوان الگویی برای درک فرآیند‌های بیولوژیکی بسیار پیچیده‌تر استفاده کنیم. یکی از بهترین نوع علوم زمانی است که محققان می‌توانند از بینش‌های بدست‌آمده از چیز‌هایی مانند مار‌ها یا دیگر گونه‌های به ظاهر تصادفی از حیوانات یا گیاهان استفاده کنند تا به پاسخ پرسش‌های بسیار کلی مانند چگونگی گسترش بیماری‌ها دست یابند. این بینش‌ها حتی ممکن است در درک بهتر گسترش بیماری در جمعیت‌های انسانی به ما کمک کند.»
فکر نکنید این کلکسیون یک انبار کلیشه‌ای شبیه موزه‌ها است. این کلکسیون در واقع بیشتر شبیه یک ابزار علمی غول‌پیکر مانند تلسکوپ یا یک شتاب دهنده ذرات است.
برای علم پزشکی، ما معمولاً از موش‌های آزمایشگاهی سنتی برای یافتن پاسخ پرسش‌ها استفاده می‌کنیم، اما در دنیای بیرون از آزمایشگاه و در طبیعت، چیز‌هایی که می‌توانیم از حیوانات آزمایشگاهی یاد بگیریم، لزوماً کاربردی ندارند. داشتن این کلکسیون مار به محققان این امکان را می‌دهد که به برخی پرسش‌های بزرگ در مورد چرایی شکل‌گیری حیات آنگونه که هست، چگونگی سازگاری حیوانات با شرایط جدید، نحوه شکل‌گیری گونه‌های جدید حیوانات، چرایی خوب زیستن مار‌ها و دلیل موفقیت‌شان به رغم نداشتن پا پاسخ دهند.
این کلکسیون نشان‌دهنده یک عمر کار دو استاد تازه بازنشسته ایالت اورگان است.
