دکتر متیو ساکو، روانشناس سلامت و ورزش، می‌گوید: مزایای بارز ورزش، فعالیت بدنی است، به‌ویژه در زمان کنونی که کودکان زمان زیادی را صرف تماشای صفحه‌نمایش می‌کنند. همچنین فواید اجتماعی و عاطفی فراوان دارد.
به گزارش خبرآنلاین، دکتر متیو، روانشناس کلینیک کلیولند در آمریکا، در مصاحبه با خبرگزاری آلمان، پنج دلیل مهم را مرور می‌کند که از طریق آن ورزش‌های گروهی می‌تواند در آماده‌سازی کودکان برای دستیابی به دستاورد‌های بزرگ زندگی، چه در دوران کودکی و چه بعد از آن، کمک کنند.
ورزش یک راه عالی برای تعامل اجتماعی میان کودکان است. اگر کودک نتواند احساسات خود را تنظیم کند یا با دیگران تعامل داشته باشد، ساختار سازمان‌یافته ورزش‌های گروهی می‌تواند به ایجاد محیطی امن کمک کند که او در آن محیط بتواند مهارت‌های اجتماعی مهمی را بیاموزد.
متیو افزود: هنگام شرکت در بازی گروهی، کودکان باید بیاموزند که چگونه برای مشکلاتی که در حین بازی با آن‌ها مواجه می‌شوند راه حل پیدا کنند و با یکدیگر همکاری کنند. گاهی اوقات یاد بگیرید که چگونه احساسات ناامیدی را کنترل کنید، که ممکن است به دلیل اعضای تیم که نقش خود را آنطور که لازم است انجام نمی‌دهند، احساس کنند.
متیو توضیح داد که این مهارت‌ها را می‌توان در تمام زمینه‌های زندگی از مدرسه تا زندگی آینده‌شان در دفاتر کاری و سایر موارد به کار برد، بنابراین یادگیری این مهارت‌ها در دوران کودکی می‌تواند تجربیات و تعاملات مثبتی را برایشان در آینده ایجاد کند.
کار تیمی به دستیابی به یک هدف مشترک مانند برنده شدن در یک مسابقه کمک می‌کند و به کودکان مهارت‌های مهمی می‌آموزد که در طول زندگی با آن‌ها باقی می‌ماند، از جمله اینکه چگونه دیگران را رهبری یا دنبال کنند و با با آن‌ها مذاکره کنند.
او می‌افزاید: آموزش این نوع مهارت در شرایط دیگر ممکن است دشوار باشد. اگرچه اینگونه مهارت‌ها در مدارس نیز آموخته می‌شوند، اما طبیعت سریع و فعال ورزش، محیطی با آزادی بیشتری را فراهم می‌کند.
متیو توضیح داد که کودکان برای تمرین بازی به زمان‌های سازمان‌یافته و بدون ساختار نیاز دارند که هر یک از آن‌ها به روشی متفاوت در ترقی و پیشرفتشان نقش دارد و ویژگی‌های شخصیتی مانند پشتکار و اعتبار برایشان ابجاد می‌کند که مزایای طولانی مدتی در مراحل بعدی زندگی‌شان خواهد داشت.
وی ادامه داد: ورزش محیط بسیار سازمان‌یافته‌ای را فراهم می‌کند که به کودکان اجازه می‌دهد اتفاقات بعدی را از نظر تمرینات و برنامه بازی‌ها پیش‌بینی کنند و این امکان را برای آن‌ها فراهم می‌کند تا به طور منظم ورزش کنند.
دکتر متیو گفت: در ورزش‌های تیمی، هر یک از اعضای تیم نقشی را ایفا می‌کند. بنابراین، کودکان یاد می‌گیرند که چگونه برای مهارت‌ها و نقاط قوت خود به دیگران تکیه کنند. این ورزش‌ها همچنین می‌تواند با ادغام بیشتر کودکان در جو تیم، به تشویق آن‌ها برای بیرون آمدن از پوسته‌شان کمک کنند.
اگر کودکان خجالتی هستند یا اعتماد به نفس ندارند، شرکت در ورزش‌های گروهی فرصتی را برای آن‌ها فراهم می‌کند تا با دید مثبت به خود نگاه کنند.
دکتر متیو توضیح داد: تجارب منفی در دوران کودکی ممکن است تا آخر عمر در حافظه افراد باقی بمانند، اما تحقیقات نشان داده است که انجام ورزش اثرات مثبت بلندمدتی بر سلامت روان کودکانی دارد که در شرایط سخت مانند بد رفتاری، جدایی والدین یا مصرف مواد مخدر، در خانه زندگی می‌کنند.
وی به مطالعه‌ای که در سال ۲۰۱۹ انجام شد اشاره کرد و به این نتیجه رسید که شرکت در ورزش‌های گروهی می‌تواند به کودکان کمک کند تا شبح افسردگی را از خود دور کنند. داده‌های گرفته شده از حدود ۹ هزار و ۷۰۰ کودک که در دوران کودکی‌شان تجربیات بدی داشتند، نشان داد آن‌هایی که ورزش‌های گروهی انجام می‌دادند از سلامت روانی بهتری در بزرگسالی برخوردار بودند و در مقایسه با کودکانی که در در فعالیت‌ها یا ورزش‌های گروهی شرکت نکردند، افسردگی را تجربه نکردند.
وی ادامه داد: ما می‌دانیم که فعالیت‌های بدنی تأثیر مثبتی بر خلق و خو و سطح اضطراب دارد، اما عضویت در یک تیم ممکن است به ویژه به بهبود سلامت روان منجر شود. زیرا فعالیت‌های گروهی به کودکان کمک می‌کند تا احساس کنند صدای آن‌ها شنیده می‌شود و آن‌ها احساس می‌کنند سیستم پشتیبانی قوی که می‌توانند در شرایط سخت به آن تکیه کنند.
دکتر متیو خاطرنشان کرد که اگر کودک ورزش کردن را دوست ندارد، گروه‌های زیادی وجود دارد که او می‌تواند به آن‌ها بپیوندد تا از مزایای روانی مشابهی برخوردار شود.
متیو توضیح داد: کودکان می‌توانند مهارت‌های اجتماعی و رهبری را از فعالیت‌های دیگر مانند شرکت در اردو‌های تابستانی، گروه‌های بازیگری، یا نوازندگی در گروه موسیقی مدرسه، نیز کسب کنند، زیرا این مزایا فقط به ورزش یا فعالیت‌های بدنی محدود نمی‌شود. بلکه ساختاراصلی تیم این فرصت را برای کودکان فراهم می‌کند تا با همسالان خود مشارکت کرده و مهارت‌های اجتماعی‌شان را تقویت کنند و یاد بگیرند که با دیگران برای رسیدن به یک هدف مشترک همکاری کنند.
او به والدین توصیه می‌کند که به فرزندان خود کمک کنند تا راهی برای انجام فعالیت‌های بدنی پیدا کنند. مهم نیست که کودک چه فعالیتی را انتخاب می‌کند، هدف باید سرگرمی و فعال نگه داشتن او باشد.
