از خرداد امسال که نشانههای کاهش قیمت اسمی مسکن در بازار آشکار شد، به تدریج خریداران از بازار مسکن پایتخت خارج شدند و ترجیح دادند نظاره گر تخلیه حباب قیمت مسکن باشند. این رفتار همچنان در میان متقاضیان خرید مسکن در تهران رایج است و آنها صرفا پرس و جوی قیمتی در بازار را حتی به بازدید میدانی ترجیح میدهند و فقط مترصد شناسایی بهترین زمان برای انجام معامله هستند.
این شرایط البته مختص فقط یک گروه از معامله گران بازار ملک از قبیل خانه اولی ها، تبدیل به احسنیها و خریداران سرمایهای خانه نیست و به نوعی در میان همه متقاضیان مسکن مشاهده میشود. اما مساله مهم این است که تا پیش از حاکمیت این شرایط برزخی در بازار معاملات مسکن هم تعداد خانه اولیهای دارای استطاعت خرید در بازار بسیار اندک بود و حالا از همین تعداد اندک هم دیگر خبری نیست.
فایل مناسب خرید خانه اولیها کم و بیش در بازار وجود دارد، هرچند از گروههای سنی دورقمی؛ اما خریدار خانه اول که متقاضی اصلی این قبیل خانهها است، اما شرایط این واحدها در فایلهای موجود مطلوب آنها نیست و در نتیجه حتی آپارتمانهای نقلی با قیمت زیر ۳ میلیارد تومان نیز به سادگی به فروش نمیرود و این فایلها بعضا دو تا سه ماه است که در بازار رسوب کرده اند: