باستان‌شناسان اسرائیلی در جریان بررسی سنگ‌های تراشیده شده توسط انسان در عصر حجر به این نتیجه رسیدند که برخی از سنگ‌ها به عمد و بنا به دلایلی به صورت کروی تراشیده شده‌اند. آن‌ها در تازه‌ترین نتایجی که از این بررسی منتشر کرده‌اند، سعی کرده‌اند به چرایی این نوع سنگ‌تراشی پاسخ بگویند.
به گزارش یورونیوز، تیمی به سرپرستی آنتوان مولر، باستان‌شناسِ ارشدِ دانشگاه عبری اورشلیم پس از بررسی ۱۵۰ قطعه سنگ کروی شکل که از حفاری‌های باستان‌شناسی در «اوبیدیا» (Ubeidiya) به دست آمده، بر این فرضیه صحه گذاشتند که انسان‌ها در عصر حجر یا سنگ، احتمالا به یکی از سه دلیل مطرح شده، سنگ‌ها را با استفاده از ابزارهای اولیه به شکل کره یا گِرد می‌تراشیده‌اند.
اوبیدیا، واقع در شمال اسرائیل کنونی، قدیمی‌ترین مکان خارج از آفریقاست که ابزارهای سنگی متعلق به عصر حجر در آن کشف شده است. عصر سنگ یا عصر حجر دوره‌ای است که از حدود ۲.۶ میلیون سال پیش در شرق آفریقا و توسط انسان‌هایی که ساخت ابزارهای سنگی را آموختند، آغاز شد، ولی ابزارهای سنگی مکشوفه در اوبیدیا متعلق به ۱.۷ میلیون سال پیش است.
تیم باستان‌شناسی دانشگاه عبری اورشلیم متقاعد شده که انسان‌های اولیه حداقل از ۱.۴ میلیون سال پیش به طور عمدی سنگ‌ها را به صورت کروی شکل تراشیده‌اند.
تیم مستقر در اورشلیم این نتیجه را پس از بررسی سنگ‌ها با استفاده از روش‌های پیشرفته تجزیه و تحلیل شکل سه بعدی که مدل‌سازی رایانه‌ای شده، به دست آورده است. آن‌ها تصمیم دارند که از این روش برای بررسی قدیمی‌ترین سنگ‌های کروی کشف شده در تانزانیا که قدمتی ۲ میلیون ساله دارد، بهره بگیرند.
باستان‌شناسان اسرائیلی در مورد این که این سنگ‌های گِرد چه کاربردی داشته‌اند، به سه فرضیه رسیده‌اند. نخست این که از آن‌ها برای شکستن استخوان‌ها به منظور استخراج بهتر مغز آن‌ها یا آسیاب کردن گیاهان استفاده می‌شده است. دوم این که احتمال دارد برخی انسان‌ها در عصر حجر از آن به عنوان پرتابه استفاده می‌کرده‌اند و سوم هم این که به آن‌ها به عنوان نماد یا اثر دارای ابعاد زیبایی‌شناختی نگاه می‌کرده‌اند.
