قاره ها همیشه در حرکت هستند. با گذشت زمان، برخی از آنها به یکدیگر برخورد می‌کنند و برخی دیگر از هم می‌پاشند. اما این اتفاق حدود ۱۰۰ میلیون سال طول می‌کشد! برای درک بهتر این موضوع، اگر بخواهیم با سرعت بیشتری جلو برویم، ۱۰۰ سال دیگر انسان‌ها همچنان دی‌اکسید کربن را در جو رها می‌کنند و سیاره ما از قبل گرم‌تر شده است. سطح اقیانوس های جهان نیز حدود یک متر افزایش یافته است.
به گزارش روزیاتو، ۲۰۰ سال بعد جمعیت زمین حدود ۱۹ میلیارد نفر خواهد بود. آب و هوا باز هم گرم‌تر شده است. فناوری جدید پزشکی زنده ماندن تا ۱۸۰ سالگی را ممکن می‌کند! ذخایر سوخت فسیلی نفت و گاز… مدت‌هاست که از بین رفته است و قاره ها نزدیک ۵ متر حرکت کرده‌اند.
کاوشگر فضایی وویجر ۱ در آستانه ورود به ابر سیارکی در لبه منظومه شمسی است و شاید این دورترین شیء ساخته‌شده بشر در جهان باشد. ۱۰۰۰ سال بعد به لطف غذای باکیفیت‌تر، انسان ها به طور متوسط ۲ متر قد دارند. فناوری مشکل آلودگی و کمبود سوخت را حل کرده است. ربات‌ها همه کارها را انجام می‌دهند و ما تمام روز در حال خوشگذرانی هستیم.
سطح اقیانوس ها ۳ متر دیگر بالا رفته است. جزایری مانند سیشل، مالدیو، گالاپاگوس و بسیاری دیگر به زیر آب رفته‌اند. دانمارک، هلند، انگلستان، تایلند و ویتنام نیز تا حدی زیر آب هستند و در صد سال اخیر مهاجرت انسانی عظیمی صورت گرفته است!
بیایید با سرعت بیشتری جلو برویم. حدود ۵۰۰۰ سال دیگر گذشته، سال ۸۱۱۳ میلادی است، بشریت آماده است تا «سردابه تمدن» را باز کند! اتاقی کاملا مهر و موم شده در جورجیا ایالات متحده که بین سال‌های ۱۹۳۷ و ۱۹۴۰ با الهام از اهرام مصر و با هدف حفظ اشیاء روزمره دهه ۱۹۳۰ برای آیندگان ساخته شده است. این اتاق مملو از فناوری های آن زمان مانند توستر، رادیو، ماشین تحریر، کتاب، صداهای ضبط شده و چیزهای دیگر است و از زمان ساخت قرار بر این بود که تا سال ۸۱۱۳ باز نشود.
۱۵۰۰۰ سال بعد سیاره ما شیب خود را تغییر داده است و صحرای بزرگ آفریقا حالا به یک بهشت گرمسیری تبدیل شده است. سال‌ها باران، این کویر خشک را به جنگلی وحشی تبدیل کرده است! ۳۰۰۰۰ سال بعد کاوشگر فضایی وویجر ۱ سرانجام ابر سیارکی را در لبه منظومه شمسی ما ترک کرده و اگر با چیزی برخورد نکند، برای مدتی طولانی در فضای بیرونی تاریک و کاملا باز پرواز خواهد کرد.
۵۰۰۰۰ سال بعد آب و هوا در حال تغییر زیادی است. دمای زمین در حال کاهش است و ما به آغاز عصر یخبندان جدید نزدیک می‌شویم! سیگنال رادیویی با پیام ویژه «سلام به همه شما بیگانگان آن بیرون» که در سال ۱۹۷۴ به فضا فرستاده شد، به مقصد رسیده است. این پیام حاوی سیستم اعداد انسانی و داده هایی در مورد DNA و منظومه شمسی ما بود. اگر کسی آن طرف‌ها باشد که این سیگنال را دریافت کند، ممکن است پاسخی از طرف او داشته باشیم.
۱۰۰۰۰۰ سال بعد یکی از بزرگترین ستاره های شناخته‌شده در کهکشان ما، کلب اکبر، با نیروی عظیمی منفجر می‌شود. انفجار این ستاره اَبَرغول حتی در طول روز از زمین قابل مشاهده است و شب‌ها به لطف این درخشش شدید و جدید در آسمان شب، بسیار روشن تر خواهند بود.
اَبَرآتشفشان ها شروع به فوران می‌کنند! این آتشفشان‌ها مقادیر عظیمی از گدازه و خاکستر را به همه جا پرتاب می‌کنند. ابرهای سیاه ضخیم بخش عمده آسمان را پوشانده است و این مانع از رسیدن پرتوهای خورشید به زمین شده و دمای سیاره ما کمتر می‌شود.
به هر حال، در این زمان انسان‌ها عمدتا در زیر زمین زندگی می‌کنند، بنابراین مشکل بزرگی نیست! از آنجا که ستارگان به تدریج در جهات مختلف حرکت می‌کنند، صور فلکی معمول شروع به تغییر شکل می‌کنند و به زودی ما باید با نام‌های صورت فلکی کاملا جدید کنار بیاییم!
۲۵۰۰۰۰ سال بعد یک جزیره جدید روی نقشه است! در سال ۲۰۲۱، این فقط یک آتشفشان زیر آب بود، جایی در اقیانوس آرام. پس از هزاران سال بیرون ریختن گدازه، سرانجام به سطح اقیانوس رسیده است! هنوز رشد زیادی در آن وجود ندارد… آبشار نیاگارا مدت‌هاست که ناپدید شده و دریاچه ایری و دریاچه انتاریو با هم متحد شده‌اند تا یک دریاچه فوق‌العاده بزرگ را تشکیل دهند!
۵۰۰۰۰۰ سال بعد دانشمندان کاملا مطمئن هستند که یک شهاب سنگ بزرگ هر روز ممکن است به زمین سقوط کند! حتی ممکن است به اندازه هشت زمین فوتبال باشد. برخورد چنین شهاب سنگ عظیمی باعث انفجاری چنان قوی می‌شود که صدای آن در تمام قاره‌ها شنیده خواهد شد. پس از آن زلزله‌های فوق‌العاده قوی و سونامی‌های بسیار شدید رخ خواهد داد. اما چه کسی می‌داند انسان تا آن زمان چه چیزهایی خواهد ساخت؟
یک میلیون سال دیگر ستاره سرکش گلیز ۷۱۰ به منظومه شمسی ما بسیار نزدیک است. ما توسط سپر عظیمی از سیارک‌ها به نام ابر اورت احاطه شده‌ایم و ستاره سرکش شروع به تأثیرگذاری بر سیارک‌های معلق در آنجا کرده است. آنها را می‌گیرد، به اطراف می‌چرخاند و به سمت مرکز منظومه شمسی ما پرتاب می‌کند. دنباله دارها دائما روی سیاره ما سقوط می‌کنند؛ دنباله دارهای بزرگی که باعث سونامی و زلزله های بیشتری می‌شوند!
۱۰ میلیون سال دیگر دریای سرخ به تدریج در حال گسترش به شکاف شرق آفریقا است و آفریقا توسط یک خلیج جدید اقیانوسی به دو قسمت تقسیم شده است. مولکول DNA انسان کاملا تجزیه شده اما چیز مهمی نیست زیرا ما کاملا دیجیتال شده‌ایم، بدون اینکه نگران پیری باشیم. نکته جالب این است که دیگر حیوانات بسیار تکامل یافته‌اند! به لطف یک رابط کاربری ساده، ما در واقع می‌توانیم با دلفین‌ها، شامپانزه‌ها، سگ‌ها و گربه‌ها صحبت کنیم.
۵۰ میلیون سال دیگر آفریقا با اوراسیا برخورد کرده و دریای مدیترانه به کلی از بین رفته است. استرالیا به سفر خود به شمال ادامه می‌دهد. قبلا چند میلیون سال پیش با آسیای جنوب شرقی برخورد کرده بود. فوبوس، یکی از قمرهای مریخ شروع به گردش در ارتفاعات پایین‌تر و پایین‌تر می‌کند، این خوب نیست زیرا عرض آن تقریبا ۲۲.۵ کیلومتر است.
۶۰ میلیون سال دیگر کوه های راکی کانادا کاملا فرسایش یافته و به یک دشت صاف عظیم تبدیل شده‌اند. ۸۰ میلیون سال دیگر از هاوایی تنها یک جزیره باقی مانده است. بقیه مدت‌هاست که زیر آب رفته‌اند. اما درست در همسایگی آن، زنجیره‌ای کاملا جدید از جزایر هاوایی پدیدار شده است!
و بالاخره ۱۰۰ میلیون سال بعد. اقیانوس اطلس به «هیچ» تبدیل شده، قاره آمریکا تقریبا در برابر آفریقا قرار می‌گیرد، آفریقا از قبل با اوراسیا ادغام شده است… ما دوباره یک ابر قاره برای خود داریم! پانگه آ پروکسیما!
تمام آثار زندگی انسان از بین رفته یا در اعماق زمین مدفون شده است. حرکت قاره‌ها تونل‌ها، جاده‌ها، ساختمان‌ها، پل‌ها را ویران کرده است… حیوانات و گیاهان اکنون بر زمین سلطنت می‌کنند. پس این همه انسان کجا هستند؟
به یاد دارید که ما حدود ۹۰ میلیون سال پیش به دیجیتالی‌شدن جهش کردیم؟ همه چیز همچنان قوی در حال پیشرفت است. تریلیون ها ذهن انسان روی یک هارد دیسک عظیم در یک سفینه فضایی که به دور زمین می‌چرخد زندگی می‌کنند. دمای بسیار پایین فضا برای خوب و خنک نگه داشتن این درایو خوب است.
ما میلیون‌ها جامعه، زبان و فرهنگ مختلف داریم، درست مانند ۱۰۰ میلیون سال پیش. تنها تفاوت؟ همه ما ۱ و ۰ های کوچکی در دنیای دیجیتالی عظیمی هستیم که خودمان آن را خلق کرده‌ایم!
