نوزادان هنگام تعامل با اشیاء ساخته شده توسط انسان، بیشتر از زمانی صحبت میکنند که با وسایل طبیعی بازی میکنند. این اطلاعات جالب از یک مطالعه جدید دانشگاه پورتسموث بریتانیا به دست آمده است.
به گزارش ایسنا، وقتی نوزادان صحبت، غرغر، سر و صدا و سایر صداهای پیش از گفتار را تولید میکنند، زمینه را برای رشد زبان فراهم خواهند کرد اما آیا میدانستید که اشیاء اطرافشان میتوانند بر میزان حرف زدن آنان تأثیر بگذارند.
نوزادان با صداهایی مانند جیغ، غرغر یا صداهای کوتاه کلمهمانند مثل «دا»، «آگا» و «با» حرف میزنند. این صداها ممکن است به نظر ارزشمند نرسند اما اجزای سازنده گفتار هستند. آنها در نهایت به کلمات و جملات واقعی تبدیل میشوند.
محققان دریافتند که این صداهای اندک، بیشتر هنگام بازی نوزادان با اسباببازیها یا وسایل روزمره اتفاق میافتد. نوزادان هنگام دست زدن به وسایل طبیعی مانند چوب، برگ، سنگ یا پر پرندگان صدای کمتری تولید میکردند.
محققان همچنین متوجه شدند که نوزادان بیشتر به وسایل خانه تا اشیاء طبیعی علاقهمند هستند. آنان بیشتر ترجیح میدهند با لیوان، کفش و خودکار تا با گل یا درخت بازی کنند. یافتهها نشان میدهد که ویژگیهای اشیاء بر نحوه ارتباط کودکان خردسال تأثیر دارد. اشیاء طبیعی کمتر باعث تشویق نوزادان به تولید صداها میشوند.
دکتر ویولت گیبسون، محقق این بررسی اظهار کرد که وسایل خانه طوری طراحی شدهاند که به روشهای خاصی مورد استفاده قرار گیرند. از سوی دیگر، اسباببازیها برای جلب توجه کودک ساخته شدهاند. این ویژگیها ممکن است دلیلی باشد که نوزادان آنها را ترجیح میدهند. این اشیاء همچنین میتوانند در چگونگی پیدایش زبان انسان نقش داشته باشند.
در این تحقیق، کودکان در هنگام بازی با وسایل طبیعی به مادرشان توجه بیشتری داشتند و این نگاه اجتماعی بخش مهمی از ارتباطات اولیه است. محققان تفاوتهایی را در رفتارهای ظاهری نوزادان بین این دو نوع شی پیدا کردند.
گیبسون توضیح داد که نوزادان در این مطالعه زمانی که از اشیاء طبیعی استفاده میکردند بیشتر به مادرشان نگاه میکردند. وی میگوید: ممکن است به این دلیل باشد که آنها به اشیاء طبیعی بسیار کمتر علاقه دارند و به والدین خود نگاه میکنند تا ارزش آنها را ارزیابی کنند.
دکتر مارینا داویلا راس، روانشناس در دانشگاه پورتسموث گفت که نتایج نشان دادند که چگونه اشیاء تأثیر زیادی بر مهارتهای ارتباطی دارند.