خبرآنلاین نوشت: میرسلیم دارای شخصیتی است استقلال طلب؛ به این معنا که به استفاده از کالای ایرانی بسیار اهمیت میدهد و مایل است، شهروندان ایرانی، حتما کالاهای ایرانی خریداری کرده و در زندگی روزمره استفاده کنند. این موضوع به ویژه در بخش خودرو کاملا برجسته است. او مخالف واردات بوده، معتقد است واردات خودروی دست دوم، امکانات موجود در حوزه خودرویی کشور را تضعیف میکند. اما در صحبتهای او مجموعهای از مسایل به چشم میخورد که به موضوع بحث شبکههای اجتماعی تبدیل شده است:
-عدم تفاوت پژو ۲۰۶ و لندکروز، کاهش فاصله محاکمه تا اعدام در زمان اعتراضات ...، عکس ساعت ۲۰۰ دلاری ۱۵ سال پیش سوئیسی، کتانی با برندخارجی ۲۰ سال پیش و به ویژه متاسفانه مطرح شد که کتانی خریداری شده با برند مذکور، ۲۰ سال پیش تولید نمیشده... اکنون نیز عکس آیفون قدیمی او که در رسانهها و شبکههای داخلی دست به دست میشود که باید گفت همه کالاهای گفته شده، در زمان خود کالای گران و لوکس بوده اند.
اکنون سوال این است که چرا موتلفهای داعیه دار مذهب و تعهد، اجناس مورد استفاده اش که اغلب در معرض دید افکار عمومی قرار دارد باید خارجی و لوکس باشد؟ آیا این موضوع در برابر استقلال طلبی ایشان امری متناقض و پارادوکسیکال به شمار نمیرود؟ همچنین چرا باید میان سخنان ایشان این همه تناقض باشد؟ آیفون درون تصویر هرچند قدیمی است، اما همه میدانند که موبایل آیفون آمریکایی بوده و هر کسی امکان دسترسی به اجناس مذکور ندارد. کفش کتانی مورد نظر آقای میرسلیم هم خلاف گفته ایشان، ۲۰ سال پیش تولید نمیشده، ورود به این دست از مسایل در شان یک کادر قدیمی است؟