افراد باهوش در ارتباط با دیگران در زندگی یا محیط کاری از بیان بعضی جملات و حرف‌ها دوری می‌کنند تا دیگران نگاه منفی به آن‌ها نداشته باشند.
به گزارش نمناک، جملاتی وجود دارند که نمی‌توانید و نباید به آسانی در محل کار خود به زبان آورید. این عبارات قدرتی دارند که شما را بد جلوه می‌دهند. بدتر از همه این که اگر این کلمات گفته شوند، دیگر نمی‌شود کاری کرد. غالبا برخی از جملات و اظهار نظر‌های بی‌خود بیشترین آسیب را می‌زنند، اظهار نظر‌هایی که شما را در چشم دیگران نالایق و بدون اعتماد به نفس جلوه می‌دهند.
مهم نیست که چقدر با استعداد یا موفق هستید، عبارات خاصی وجود دارند که بلافاصله دید اطرافیان را نسبت به شما تغییر می‌دهند و باعث می‌شوند با نگاهی منفی به شما بنگرند.
این جملات آنقدر بار منفی دارند که در کوتاه مدتی روی افراد نیز تاثیر منفی می‌گذارند و باعث تضعیف جایگاه شغلی‌تان می‌شوند؛ بنابراین لازم است از این جملات دوری کنید. در این قسمت تعدادی از آن‌ها را به شما معرفی خواهیم کرد.
همه ما می‌دانیم که زندگی عادلانه نیست. گفتن این که " این عادلانه نیست یا این انصاف نیست" یعنی این که شما فکر می‌کنید زندگی قرار بود عادلانه باشد، اما نیست و این گفته شما را فردی نابالغ و ساده لوح جلوه می‌دهد.
اگر می‌خواهید تصویر شما در نزد دیگران بد نباشد، لازم است به حقایق پایبند باشید، فردی مفید باشید و پای تعابیر خودتان را به میان نیاورید. به عنوان مثال: می‌توانید بگویید "من متوجه شدم شما اون پروژه بزرگی که من دوست داشتم انجام بدم را به دیگری اختصاص دادید، میشه دلیل این تصمیم شما را بدونم؟ من دوست دارم بدونم چرا برای اون پروژه از نظر شما مناسب نبودم؟ ".
تکنولوژی مدام در حال تغییر است و حتی ممکن است یک تکنولوژی در عرض ۶ ماه به یک تکنولوژی منسوخ شود و قدیمی به حساب آید؛ بنابراین گفتن این جمله نه تنها شما را تنبل و مقاوم در برابر تغییر نشان می‌دهد، بلکه باعث می‌شود که رئیس از اینکه شما سعی ندارید خودتان را ارتقا دهید، تعجب کند. اگر همیشه کار‌ها را به یک شکل تکراری انجام می‌دهید این بار مطمئن باشید که قطعاً یک راه بهتری وجود خواهد داشت.
وقتی کسی از شما می‌خواهد کاری انجام دهید یا از بابت کاری سپاس‌گذار است، اگر در پاسخ به او بگویید "اشکالی ندارد یا مشکلی نیست " این فکر به او القا می‌شود که انجام خواسته‌اش برای شما مشکل است. این باعث می‌شود آن‌ها احساس کنند گویی این کار را به شما تحمیل کرده‌اند.
کاری که باید در عوض انجام دهید این است که به آن‌ها نشان دهید از انجام کار خوشحال هستید. جمله‌هایی، چون "من خوشحال می‌شوم این کار را انجام دهم" یا "موجب سرافرازی من است"، تفاوتی ظریف در بیان کلمات است که تاثیر بسیار زیادی روی افراد می‌گذارد.
این جملات بیش از حد انفعالی، اعتبار شما را از بین می‌برد. حتی اگر بعد از گفتن این عبارت، یک ایده عالی را مطرح کنید، باز هم بیانگر این است که اعتماد به نفس کافی ندارید. همین اتفاق باعث می‌شود دیگران به شما اعتماد نکنند.
سعی کنید بدترین منتقد خودتان نباشید، زیرا دیگران اعتمادشان را نسبت به شما ازدست می‌دهند. اگر در مورد موضوعی اطلاعی ندارید بگویید: "من الان در حال حاضر اطلاعات لازم رو ندارم، هر زمان این اطلاعات را به دست آوردم با شما صحبت خواهم کرد".
گفتن این که "این کار فقط یک دقیقه طول می‌کشد" مهارت‌های شما را کم جلوه می‌دهد و این احساس را ایجاد می‌کند که در انجام کار‌ها عجله می‌کنید تا فقط سریع تمام شوند، مگر این که به معنای واقعی کلمه بخواهید این کار را واقعا در عرض ۶۰ ثانیه به پایان برسانید. پس آزادانه بگویید که انجام دادنش زمان زیادی نمی‌برد، اما جوری نگویید که تصور شود با بی‌دقتی انجام می‌دهید.
سعی کردن نیز همانند فکر کردن آزمایشی به نظر می‌رسد و نشان دهنده این است که به توانایی‌تان برای انجام کار اعتماد ندارید. شما باید مالک تمام توانایی‌های خود باشید. اگر به شما کاری محول می‌شود، متعهد به انجام آن شوید یا اگر نمی‌توانید هیچ گاه نگویید سعی می‌کنم! زیرا با گفتن این حرف، انگار قرار نیست خیلی هم تلاش کنید.
اظهار نظر تحقیر آمیز درباره یک همکار جنبه مثبتی ندارد. اگر نظر شما درست باشد، همه آن را از قبل می‌دانند و بنابراین نیازی به بیان آن نیست. اگر نیز اظهار نظرتان نادرست باشد این شما هستید که در آخر احمق به نظر خواهید رسید.
همیشه افراد بی‌ادب یا بی‌کفایت در هر جایی وجود دارند و احتمال این وجود دارد که دیگران نیز مثل شما، این افراد را بشناسند. اگر توانایی کمک به پیشرفت یا حتی اخراج آن‌ها را ندارید، اظهار نظر در مورد آن‌ها چیزی نصیبتان نمی‌کند.
تلاش برای نشان دادن بی‌کفایتی دیگران، باعث می‌شود اعتماد دیگران نسبت به شما از دست برود، از طرفی زمانی خواهد رسید که افراد لایق‌تری درباره نالایقی شما اظهار نظر کنند.
این جمله طعنه آمیز باعث می‌شود به گونه‌ای خودتان را جلوه دهید؛ انگار که فقط برای دریافت حقوق ماهانه‌تان کار می‌کنید و کار دیگری را بدون دستمزد انجام نمی‌دهید. اگر امنیت شغلی برای تان اهمیت دارد پس این طرز فکر را کنار بگذارید.
اگر رئیس‌تان از شما می‌خواهد تا کاری را انجام دهید که احساس می‌کنید در موقعیت و جزء وظایف شما نیست، در صورتی که با اخلاقیات مغایرت نداشته باشد، بهترین حرکت این است که کار محول شده را با اشتیاق انجام دهید.
بعدا با رئیس خود درباره نقش‌تان در محیط کار و این که آیا وظایف کاری تان نسبت به گذشته تغییر کرده است یا خیر، صحبت کنید. این کار شما و رئیس‌تان را قادر می‌سازد تا یک درک طولانی مدت از آنچه باید و نباید انجام دهید، داشته باشید.
ایده خوبی نیست که تقصیرتان را گردن دیگری بیندازید. شما باید مسئول کار‌های خود هر چند کوچک، باشید. در غیر این صورت توضیحی واضح و دلسوزانه از آنچه رخ داده است بدهید. به حقایق پایبند باشید و به رئیس و همکاران تان اجازه دهید نتیجه‌گیری‌های خودشان را درباره اینکه چه کسی مقصر است داشته باشند.
لحظه‌ای که انگشت اتهام را سوی کسی دراز می‌کنید، همان لحظه‌ای است که آن‌ها درمیابند شما فردی هستید که مسئولیت کار‌های خودش را به عهده نمی‌گیرد. این رفتار شما باعث عصبانیت دیگران می‌شود. برخی افراد از کار کردن با شما پشیمان می‌شوند و برخی دیگر وقتی اشتباهی رخ دهد، اول از همه شما را مقصر می‌دانند.
افراد اغلب دوست ندارند "من نمی‌توانم" را بشنوند، زیرا از نظر آن‌ها معادل "من انجام نخواهم داد" است. اگر دلیل شما برای انجام ندادن کاری، نداشتن مهارت‌های لازم است بهتر است یک راه حل جایگزین ارائه دهید.
پیش از این هم تاکید کردیم که به جای گفتن کاری که نمی‌توانید انجام دهید، از کار‌هایی سخن بگویید که توانایی انجامش را دارید.
به عنوان مثال: به جای "من امشب نمی‌تونم تادیر وقت بمونم" بگویید: "فردا صبح زود می‌تونم بیام، خوبه؟ ". به جای "من نمی‌تونم این محاسبات را انجام دهم" بگویید: "کسی هست به من یاد بدهد، تا دفعه بعد خودم انجام بدهم؟ "
آخرین چیزی که ممکن است دیگران در محل کار از شما بشنوند این است که از کارتان شکایت کنید و بگویید چقدر از آن متنفر هستید. با این کار، برچسب یک آدم منفی را به شما زده و از طرفی باعث تضعیف روحیه همکاران تان خواهید شد. رئیس‌تان مراقب چنین افرادی است که روحیه دیگران را تضعیف می‌کنند و برای آنان جایگزین‌های مشتاق و قدردانی را در نظر می‌گیرند.
حذف این عبارات از گفتارتان، منافع زیادی را برای شما به همراه دارد به شرط آنکه عادت نگفتن آن‌ها را در خودتان تقویت کنید در غیر این صورت، آسیب زیادی به شما خواهند رساند.
