روزنامه نیویورک تایمز در این باره نوشت: «اردوغان توانست بزرگترین چالش سیاسی دوران حیات حرفه‌ای خود را دفع کندکه به او فرصتی داده است تا از پست خود به عنوان رئیس جمهور ترکیه با متحدان غربی پنج سال دیگر مبارزه کند.»
به گزارش شفقنا، این روزنامه آورده است: «اردوغان در طول دوران ریاست جمهوری خود از بحران‌ها برای گسترش قدرت خود و قرار گرفتن در مرکز تصمیم گیری‌های اصلی سیاست داخلی و خارجی استفاده کرد و روابط با واشنگتن در پی لغو توافق تامین جنگنده اف ۳۵ دشوار باقی می‌ماند.»
از سوی دیگر واشنگتن پست هم نوشت: «پیروزی اردوغان قدرت وفادارترین حامیانش را نشان داد که بسیاری از آن‌ها مسلمان محافظه کار هستند؛ کسانی که به یک نقطه عطف و قدرتی دائمی در سیاست این کشور تبدیل شده اند.»
همین روزنامه در ادامه نوشت: «اردوغان با ماموریت دشواری روبروست که در تلاش برای هدایت اقتصاد ترکیه به سمتی نمود می‌یابد که از فاجعه به دور باشد.»
سایت خبری فاکس نیوز هم در مقاله‌ای به عنوان «پیروزی اردوغان برای غرب و جهان چه معنایی دارد»، به هژمونی احساسات ملی گرایانه در میان رای دهندگان ترکیه اشاره کرده است.
این سایت آورده است: «به نظر می‌رسد که رای دهندگان ترک در ارزیابی سیاست خارجی اصلی کشورشان، خواهان نسخه مشخصی از ناسیونالیسم اردوغان هستند، زیرا او به جهان چند قطبی با ترکیه به عنوان یک قدرت در کنار بقیه ایمان دارد وسیاست آنکارا را از غرب دور کرده است.»
این سایت می‌افزاید: «ترکیه عضو قدیم ناتو است، اما اردوغان در تلاش است تا سیاست خارجی مستقل تری را دنبال کند که آنکارا را از زیر تبعیت واشنگتن خارج کند.»
شبکه ان بی سی هم در این باره نوشت: «ترکیه فرصتی برای تغییر در دولتی دارد که حزب اردوغان از سال ۲۰۰۲ قدرت آن را در دست دارد. علی رغم اینکه ترکیه متحدی در ناتو محسوب می‌شود، اما این کشور ۸۴ میلیون نفری در سایه حکمرانی اردوغان دچار لغزش شده و روابط نزدیک با روسیه را حفظ کرده است.»
